zaterdag 31 december 2022

 

Mijn gasverbruik is dramatisch gedaald. Ik ben erg blij dat mijn maatregelen hebben geholpen. Het meest heb ik aan mijn elektrische plaid. In plaats van de ruimte te verwarmen, verwarm ik nu mijn lichaam. Ook mijn geïsoleerde wandje is een uitkomst. Nu straalt de muur geen kou meer uit. Als ik hetzelfde gasverbruik als vorig jaar zou hebben, zou ik bijna € 1000,- in december verstoken. Alsof je de ruimte verwarmt door bankbiljetten te verbranden.



Dus ik houd nu geld over om aan iets anders te besteden. Maar ik ben niet erg goed in geld uitgeven. Ik ben beter in sparen. Zo houd ik bij hoeveel ik uitgeef aan kleding en uitgaan. Niet omdat ik wil bezuinigen, zoals veel mensen denken. Maar juist om mij te stimuleren om geld uit te geven. Als ik zie hoe weinig geld ik uitgeef dan ben ik eerder geneigd om dan toch te gaan investeren in een nieuwe regenjas, want mijn oude is zo lek als een mandje en een poncho is ook niet alles. Dan denk ik vooruit dan maar laat ik het toch maar doen, want het regent wel ellendig vaak in Nederland.

Er is ook een challenge op Facebook waar mensen een jaar niets nieuws kopen. Je kunt je eigen regels maken. Veel mensen vinden dat als je iets tweedehands koopt het niet nieuw is.

Ik zou zelf als regel maken dat ik wel iets mag kopen als het mijn gezondheid bevorderd of mijn veiligheid. Cadeautjes voor anderen en dingen voor mijn werk mogen ook nieuw zijn.  Je merkt het al, ik ben er in gedachte al mee bezig.

 

Fijne jaarwisseling en voor volgend jaar: alleen maar goede vibes.



zaterdag 3 december 2022

Even is genoeg voor altijd.

 

Acteur Evan Handler overleefde niet alleen acute leukemie maar was ook zwaar depressief. Voor deze depressie kreeg hij antidepressiva voorgeschreven, maar hij nam deze opzettelijk slechts voor korte tijd in. Hij slikte deze pillen omdat hij wilde weten hoe het voelde om echt gelukkig te zijn. Hij wist dat als hij dat doel eenmaal had bereikt, hij zou stoppen. Hij kon dan teruggaan naar de strijd die iedereen voerde. Hij had het ideaal voor even beleefd en dat was voldoende.

Misschien is vandaag de dag waarop we geluk of wijsheid ervaren. Probeer dat moment niet te pakken en het uit alle macht stevig vast te houden. Je hebt er geen controle over hoe lang het moment duurt. Geniet ervan, erken het, onthoud het. Het voor even hebben is hetzelfde als het voor altijd hebben.

 

Dit is een stukje uit de dagelijkse stoïcijn dat mij intrigeert.

Ik heb dat zelf ook wel met bepaalde dingen: in de zon zitten, op een concert zijn. Het is fijn, het is leuk en toch ga ik na een tijdje weg, voordat het voorbij is. Ik heb het dan al ervaren, ik hoef niet tot het einde dat mee te maken.

Maar in het geval van depressie zou ik toch lekker die pillen slikken.

woensdag 23 november 2022

Mijn speech op de begrafenis van mijn moeder

 

Vandaag nemen we afscheid van mijn moeder.

Mijn moeder, die vroeger altijd thuis was, als ik uit school kwam.

Met een kopje thee en een koekje voor mij. Zij was in mijn herinnering altijd de was aan het strijken. Met de radio op een informatief praatprogramma. Want ze wou meer, van de wereld weten.

Met bijna iedere Teleac cursus, die op de tv kwam, deed ze mee. Scheikunde, herinner ik mij nog goed, omdat we daar zelf parfum  konden maken, met het practicum pakket, dat we thuis hadden. Later deed ik de Teleac cursus, Zelf kleding maken, en  zij maakte mij wegwijs op de naaimachine. Zelf, kon ze heel mooi kleding maken, maar ze had er een hekel aan. Ze vond het zonde van de tijd, je kon kleding ook in de winkel kopen. En dan had je tijd om naar een museum te gaan, of te leren.

Ze ging naar de moeder MAVO om een diploma te halen. Ze klom via de HAVO, op naar het VWO. Daar kreeg ze Latijnse les, van Ger. Met deze Latijnse les groep, ging zij, met mijn vader, ieder jaar een verre reis maken. Naar Italië, Griekenland, Tunesië, Egypte en China zijn ze geweest.

Reizen deed ze graag. Toen ik jong was, gingen we in de vakantie, naar Texel, naar haar de boerderij van haar ouders, Welbedacht. Maar toen ik naar de lagere school ging, gingen we kamperen, in Frankrijk, België en Luxemburg. Toen we als kinderen niet meer met onze ouders meegingen, op vakantie , ging ze met mijn vader lange reizen maken. De bergen in, rotsplantjes zoeken. Vooral de wilde orchideeën waren favoriet.

Want planten waren de grote liefde van mijn moeder. Ze was veel in de tuin, om de planten te verzorgen en de tuin in te richten.

Ze was lid van de KNNV, IVN, Groei en Bloei, en de rotstuinplantenvereniging. Ook  werkte ze met mijn vader bij de Heimanshof, een natuurtuin in Hoofddorp.

Na het overlijden van mijn vader zat mijn moeder vaker thuis, uitstapjes maken werd wat moeilijker. Ze genoot wel intens, van het uitzicht op het Amsterdamse bos, als ze thuis was.

Maar ze ging nog wel altijd naar de Latijnse les en met deze groep op reis. Ik ben ook eens mee geweest: naar Syrië. Een prachtig land. We hadden het later nog vaak over, dat het zo zonde is, dat het land verwoest is , door de oorlog.

De laatste jaren verbleef ze in Eykenhove waar ze maandagmiddag is overleden.

Nu kan ze, samen met mijn vader,  gaan genieten van de rust en de flora van Zorgvlied.

 

zaterdag 12 november 2022

Jaloers

 

Ik ben jaloers. Als ik op vrijdagmiddag naar huis fiets en voor mij fietsen 3 scholieren van een jaar of 13. Met zijn drieën naast elkaar tergend langzaam fietsend. Ze hebben weekend en alle tijd van de wereld. Ze hoeven nergens naar toe, hebben geen agenda. Het enige wat ze vandaag nog moeten doen is om 18.00 uur aan tafel aan te schuiven. Thuis of bij een vriendje. Helemaal niets aan je hoofd en het weekend strekt zich voor hun uit.

Nee, dan ik die denkt: nog even doorfietsen en dan kan ik alvast die ovenschotel klaarmaken en als die dan in de oven staat kan ik nog even een lapje over de keukendeurtjes halen. En oh, ja ik moet dat pakketje nog wegbrengen, want die ventilatoren sloegen niet aan, zou ik wel mijn geld terug krijgen want ik had de originele verpakking al weggegooid. Niet vergeten zo even die vriendin te appen die aan het solliciteren is. Even belangstelling tonen.

Jaloers ja, want dat zou ik ook wel weer eens willen, helemaal niets. Niet zoals op vakantie want dan ga ik toch weer denken wat ik ga doen als ik weer thuis ben. En dan wil ik naar huis omdat ik er alvast mee wil beginnen. Maar gewoon helemaal zorgeloos, jong zijn met een heel weekend, een heel leven voor je. 

-----

Trouwens het stoppen met de ondernemingsraad is gelukt. Ze vonden het heel heftig, maar respecteerden mijn keuze om te stoppen. Ik vond mijzelf  een beetje een drama queen, maar de aanmoedigingen (Fuck de OR, laat ze in de stront zakken) hebben zeker geholpen

zaterdag 5 november 2022

Kap ermee

 

In het boekje Doen, waar ik al eerder over schreef stond een goede tip.

De tip is als volgt: maak een lijst van 25 dingen die je nog in je leven wilt doen. Omcirkel dan de 5 belangrijkste dingen. Streep de rest één voor één door. En ga je de rest van je leven richten op de 5 omcirkelde doelen.

Nou ik vond dit wel een strak plan en ik heb het gedaan en kwam tot de volgend top 5

1.       1. afvallen. Het leven is wat makkelijker als je wat minder kilo’s hoeft mee te slepen.

2.       2. een Japanse tuin aanleggen. Ik heb zoveel lol van die voortuintjes, dan kan ik ook de achtertuin mooi maken. Heb ik daar ook pret van.

3.        3. Leuke dingen doen met vrienden. Dat maakt het leven leuk.

4.       4. Op mijn  62e met pensioen en in de aanloop in december onbetaald verlof nemen. Je moet nu eenmaal niet je hele leven werken.

5.       5. Verliefd worden. Een vriendin is weer verliefd en ze is zóóóóóó gelukkig, wil ik ook weer eens.

 Maar als ik kijk waar ik nu mijn tijd aan besteed, is het vaak niet aan dingen die bijdragen aan de punten die op dit lijstje staan. Werken wel, want dat betekend sparen voor mijn pensioen.

 Ik ga naar Zumba en dat draagt nu niet echt bij aan mijn geluk omdat het ’s avonds is en ik eigenlijk een ochtendmens ben. Hoewel ik de activiteit wel leuk vind en de vrouwen die meededen waren ook leuk moest ik me er echt heen slepen en vaak spijbelde ik. Dus Ik kap ermee.

 En ik ga ook kappen met de ondernemingsraad. Er gaat veel tijd en energie inzitten. Die kan ik beter in mijn gewone werk steken. De sfeer is ook negatief, veel geklaag over wat er niet goed is in de organisatie en weinig oplossingen. Maar wat voor mij de doorslag geeft is dat de directie zegt dat ik mijn geheimhoudingsplicht heb geschonden. Dat is echt belachelijk want het onderwerp waarover ik gekletst zou hebben is niet eens in de ondernemingsraad besproken. Dan trek je er toch niets van aan zou je zeggen. Toch gaat er veel energie zitten in boos zijn over onterechte beschuldigingen. Ik heb daar geen zin in. Ik ben er klaar mee.

 Nou ik ga eens verder kijken wat ik nog meer kan gaan schrappen.

zaterdag 29 oktober 2022

Street art Fraenky

 

Dit weekend ging ik logeren bij een vriendin in Amsterdam. We zouden eigenlijk huizen ruilen, maar zij kwam er op het laatste moment achter dat ze allerlei afspraken had in Amsterdam en dan was het niet handig om in Den Haag te zitten. Zodoende ging ik bij haar logeren.

De eerste dag kreeg ik de MUG te pakken, een gratis maandblad voor Amsterdamse minima. Daarin stond een artikel over Street art Frankey. Hij is onze Nederlandse Banksy. Ik zat het artikel te lezen en werd helemaal enthousiast. Wat leuk die kleine kunstwerkjes!









De volgende dag ging ik een lange wandeling maken van Het Leidseplein via West en Geuzeveld naar Sloterdijk en ik stippelde een route uit waarbij ik zoveel mogelijk van zijn kunstwerkjes kon bekijken.  Helaas, zoals ook al in het artikel stond waren de kunstwerkjes verdwenen. Door mensen meegenomen of door de gemeente verwijderd. Nu doet hij veel met verkeersborden en ik begrijp wel dat die borden eigenlijk niet aangepast kunnen worden. Toch was het geen tegenvaller om op de aangewezen plek geen kunstwerk aan te treffen. Ik ging er goed van om mij heen kijken en kon zelf bedenken wat ik op die plaats zou kunnen maken. Ik heb de meest mooie kunstwerken verzonnen.


woensdag 19 oktober 2022

Postzegels met korting

 

Op mijn favoriete Facebook site : Vrekken en Consuminderen zag ik een goede tip om nu alvast postzegels te kopen. In januari gaat de prijs weer omhoog en nu kun je dus goedkoop inslaan. Ze blijven toch geldig. Maar in de commentaren stond nog iets namelijk dat je bij Postzegelsmetkorting.nl goedkopere postzegels kunt bestellen. Je krijgt dan series die niet meer verkocht worden maar wel geldig zijn tegen gereduceerd tarief.

Dat leek me een goed plan. Omdat de kerstzegels eigenlijk ook belachelijk duur zijn besloot ik meteen postzegels voor de kerstkaarten voor
mij en mijn moeder te bestellen en voor volgend jaar. Dus ik bestelde 50 stuks.

Heel snel kreeg ik het pakketje in de bus. Maar ik baalde enorm. Ik had een pakketje van 30 stuks ontvangen. En van die 30 was een vel van 10 stuks met de bruine rat erop. Dan ga je iemand een verjaardagskaart sturen met een bruine rat erop. Lekker dan.

Eerst ging ik maar eens een mailtje sturen aan de organisatie met een foto van het pakket van 30 postzegels en of ik er nog eens 20 mocht krijgen.

Direct de volgende morgen kreeg ik een mailtje met excuses en dat ik het ontbrekende setje opgestuurd zou krijgen. En het zal wel zijn omdat het een instituut van de post is, maar diezelfde avond had ik een pakketje van ze. Maar er zaten geen 20 postzegels in, maar 50!

Nu was ik er wel klaar mee. Sturen ze 2x het verkeerde. Dan moeten ze het zelf maar weten, ik houd de postzegels. Helemaal geen bruine ratten deze keer maar gezellige eendjes en natuurgebieden.

Dus nu heb ik 80 postzegels. Dat is een beetje veel. Maar ik kan iedere week iemand een kaartje gaan sturen. Ook aan mijn tantes en ooms, die zijn al oud en zullen het wel leuk vinden om post te krijgen.


Ik begon met boekenleggers aan een oom te sturen, die spaart hij. Ik plakte er meteen 2 bruine ratten op. Hij is lid van het IVN een natuurvereniging, dus hij kan het wel waarderen. Voor de duidelijkheid heb ik erbij geschreven: het zijn allemaal Gods schepselen.

Mijn Eneco

 

Ik heb een nieuwe hobby: kijken hoeveel energie ik heb bespaard op mijn Eneco app.

De hele maand ben ik druk geweest met het isoleren van mijn huis. Nu doe ik de kachel vaak niet aan maar ik kruip onder mijn elektrische dekentje. De volgende dag kijk ik dan op de app hoeveel gas ik heb verbruik. Vaak blijf ik onder de 20 cent per dag. Zolang de kachel uitblijft verbruik ik bijna niets. Je ziet per dag hoeveel je gebruikt hebt en hoeveel gebruik er geschat was. Voor de maand oktober is er een schatting van € 135,- en we leven nu de 19e en ik heb pas € 25,- aan gas verstookt. Yes!!

Maar als de kachel aanstaat verbruik ik heel veel gas. En nu is het 16 graden en daardoor hoeft de kachel niet aan. Dus ik ben nog eens nagegaan waar ik warmteverlies heb.

De buitenwanden zijn erg koud omdat ik geen spouwmuur heb. Maar nu heb ik dan het grootste deel van de muur geïsoleerd met speciaal behang.

Ik heb een deur met enkel glas erin, hier hangt nu een gordijn voor.

Ik had in de convector put ook een strook gevonden waar het houten latje weg was en waar gewoon de buitenlucht naar binnen kwam. Daar weer een latje tegenaan getimmerd.

Maar wat echt wel suf was dat ik het gat van de schoorsteen open had staan. Ik heb een open haard en dan kun je de schoorsteen open zetten of dicht. Het is wel handig als de open haard aan staat om het gat open te zetten. Maar ik heb het de hele vorig winter open laten staan. Een gat van 30 x 30 cm. Alsof je aan het stoken bent met de deur open.

Nou ja, dan kan het niet anders of ik zal deze winter veel minder gas gaan gebruiken. Alleen al door de schoorsteen dicht te doen.

 

zondag 2 oktober 2022

Doen

 

Zaterdag ging ik naar Alkmaar. Op Station Sloterdijk moest ik een half uur wachten op de aansluiting met de volgende trein. Ik ging eens de Ako verkennen. Op nummer 1 van de non fictie stond het boekje Doen. Een praktische gids om al je taken op te pakken en succesvol af te ronden.

Nou dat wil ik natuurlijk wel, dus ik bladerde er eens in en ik vond het een leuk boekje. Maar de prijs!! Het is een heel klein boekje en kost € 17,50. In geen 1750 jaar, dacht ik. Er kan wel sprake zijn van inflatie maar dit was een beetje te gortig.



Ik liep door Alkmaar maar het viel een beetje tegen. Na een paar uur stond ik weer op station Alkmaar. Het duurde nog een tijdje voor de trein kwam. Dan maar de Ako in. Daar stond het boekje weer en ik dacht ach, ik rook niet, ik drink niet en als ik dit nu leuk vind moet ik het gewoon maar kopen.

Dus in de trein las ik het boekje. Het is echt heel leuk. In een stukje van 2-3 bladzijden wordt een ander boek of idee besproken. Wel een stuk of 50 ideeën. De pommedori techniek, maar ook Bob. Bob is een Book of Books. Als je een boek hebt gelezen dan schrijf je hierover in je book of books, zodat je later kan zien wat je allemaal gelezen hebt. Pamela Paul heeft haar Bob uitgegeven, die wil natuurlijk nu lezen.

Er stond ook een stukje in over de 5 seconden regel. Als je ergens geen zin in hebt, tel je terug van 5-4-3-2-1 en doe je het gewoon. Daar is ook een boek over geschreven. Kun je het je voorstellen? Je legt het principe in 1 zin uit maar iemand gaat daar een heel boek over schrijven. Ik ben nu heel benieuwd naar dat boek. Ik hoop dat ze het bij de bieb hebben, want ik ga het echt niet kopen!

In de trein zag ik trouwens ook dat er een miniatuur wandeling te doen is in Alkmaar. Ik had al een paar kleine poppetjes gezien, maar een hele wandeling lijkt me fantastisch. Toch nog maar een keer terug.




donderdag 22 september 2022

Ben je daar nog?

 

Op de Summerschool  waren een aantal mensen die niet werkten. Ze waren op zoek naar iets anders maar hadden het nog niet gevonden. Ze vonden het vervelend om steeds de vraag te moeten beantwoorden op feestjes, wat doe jij ? Vooral als de vraagsteller ging opscheppen over zijn fantastische carriere. Eigenlijk moet je dan zeggen: Ben je daar nog. Oh, ja dat vond ik drie jaar geleden ook belangrijk maar nu ben ik verder gegaan.

Ik heb zoiets met reizen. Als mijn ex me vertelt dat hij weer een reis naar Singapore heeft gemaakt en er 36 uur over deed om terug naar huis te reizen. Dan denk ik, ja vroeger vond ik het ook interessant om andere delen van de wereld te zien. Ik heb ook heel wat afgereisd. Maar nu merk ik dat ik het fijner vind om geen lange reizen meer te maken, maar gewoon in Europa te blijven. En ik heb het idee dat ik verder ben, dan de mensen die nog zo nodig naar alle uithoeken van de wereld moeten.

Maar in het weekend ga ik nog graag op pad met mijn nieuwe vrij reizen abonnement van de NS. Lekker een stadswandeling of een museum ergens in het land. Maar als ik dan bij mijn tante kom van 85 jaar en dit enthousiast vertel dan zegt ze dat zij inmiddels genoeg heeft aan een beetje in de tuin rommelen en een wandeling maken in de buurt. Zij is weer een stukje verder dan mij.

zaterdag 17 september 2022

Energierekening

 

Ik ben lid van de Facebookgroep Vrekken en Consuminderen. Een hele interessante groep met veel goede tips. Ik heb al meerdere keren iets aangeschaft op aanraden van leden van de groep.

De laatste tijd gaan de discussies vooral over de energie rekening. En daardoor word ik toch wat zenuwachtig over mijn rekening voor de komende winter. Ik woon in een jaren 30 huis met label F. Een hoekhuis, dus lekker veel stoken, dat ook nog.

Ik heb wel een slimme meter dus ik kan mijn gasverbruik zien. Nu heb ik in augustus 4 m2 verbruikt en dat kost mij 4,- + 20- vastrecht. Dat valt goed te doen. Op koken hoef ik dus niet te bezuinigen en ik ga ook eens per week in bad. Maar straks moet de kachel aan en daar maak ik mij zorgen over want in november gaat het nieuwe tarief in.

Nu had ik een energiecoach laten komen, een heel gezellige vrouw en ze kwam met vier goede tips.

Ten eerste, de makkelijkste tip: kook geen water meer op gas maar met de waterkoker.  Dat is goedkoper

Ten tweede: in de keuken heb ik enkel glas en zij raadde mij aan er een gordijntje voor te hangen. Ik heb in een tweedehands winkel voor 5- een gordijn gekocht en zelf op maat gemaakt en bij de gamma een gordijnroede voor 25,- gekocht. Geen grote investering en ook niet veel gedoe.

De derde tip was iets lastiger : ik kon de vloer isoleren met Tonzon.  Dit zou ongeveer 1500 kosten. Maar toen bleek het gat naar de kruipruimte te klein te zijn en kon ik het werk niet uitbesteden. Ik wil nog gaan kijken of ik het zelf kan doen, maar ik weet niet of ik door het gat kom. Even afwachten tot er visite is. Want ik heb geen zin om klem te komen zitten en er niet meer uit te kunnen komen. Maar als er visite is vergeet ik het altijd om het uit te proberen. Het zal wel een enorme klus worden dus ergens hoop ik dat het gat te klein is.

 En als vierde tip had ze iets over mijn koude buitenmuur. Het huis is uit de jaren 30 en er is geen spouwmuur. Dus ik kan geen spouwmuur isolatie doen. Maar zij opperde een extra wand erin te plaatsen. Dit zou 15 cm van de kamer afhalen. Maar dan moest ik weer een elektricien apart laten komen om de stekkerdozen te verplaatsen. Deze grap ging 1750,- kosten excl. Elektricien, die nog 2 keer langs moest komen. Ik had op de Vrekken site om een oplossing gevraagd en zij kwamen gratis met de tip om isolatiebehang te plakken. Het bespaart 20% op je rekening! Het is 3 millimeter dik en voor de hele muur inclusief lijm en verzendkosten betaal ik 140,- op Amazon. Twee lieve vriendinnen boden aan om er een behangfeestje van te gaan maken en op 8 oktober gaan we met zijn drieën aan de slag. Hoe leuk is dat!


Maar op de Vrekken site zag ik nog een goede tip: een fleece elektrische bovendeken. Als ik ’s morgens voor ik naar mijn werk ga nog even in de kamer zit is het eigenlijk zonde om de hele ruimte te verwarmen. Ik zou mijn kopje koffie gewoon kunnen drinken onder mijn fleecedeken en pas als ik ’s avonds thuis kom de verwarming aan doen. Dit vind ik ook een geweldig idee en ga ik ook doen.

Dus leuk zo’n energiecoach, maar voor de echt goede en goedkope oplossingen moet je bij Vrekken en consuminderen zijn.

 

 

donderdag 8 september 2022

It takes a village

 

Als ik lees over verkeersdiploma’s en voorleesmiddagen bij de bieb, moet ik altijd denken aan de uitdrukking, It takes a village to raise a child. Het geeft mij een warm gevoel, samen zorgen we ervoor dat de kinderen zich ontplooien tot evenwichtige volwassenen.

Maar op mijn werk hebben we nu een millennial rondlopen en ik vraag me af door welk dorp hij is opgevoed. Mijn hemel, hij denkt dat alles om hem draait, kan totaal niet omgaan met feedback en heeft geen ruggengraat. Is 27, woont nog thuis en heeft zijn studie niet afgemaakt. Ja, ik weet het, het is geen lot uit de loterij. En hij zit maar te klagen dat hij geen huis kan kopen omdat hij een studieschuld heeft. Volgens hem is hij nog tientallen jaren bezig deze schuld af te betalen met €100 per maand. Waarom € 100 per maand, denk ik dan. Het kan toch makkelijk € 1000,- zijn als je nog thuis woont. En misschien kan het zelfs wel meer zijn. Maar nee, hij moet geld hebben voor dure vakanties en eten thuis te laten bezorgen en uit eten te gaan. Ik heb hem het boek plakbandpensioen gegeven. Er staat een hoofdstuk in over de klaagcultuur van millennials die ondertussen het geld over de balk gooien. Misschien steekt hij er wat van op. Heb ik mijn steentje weer bijgedragen om deze jongen op te voeden.    

vrijdag 2 september 2022

Plakband pensioen, 15 jaar eerder stoppen met werken.

 

In de kringloop kwam ik het boek Plakbandpensioen tegen. Zo kun je 15 jaar eerder stoppen met werken, is de ondertitel. Meteen gekocht en gelezen natuurlijk, hoewel het al een ouder boek is. Ik ben het helemaal eens met de schrijver van het boek maar het nadeel ervan is dat het mij geen nieuwe inzichten geeft. Ik had het zelf kunnen schrijven!




Gerhard Hormann schrijft dat als je je huis eenmaal hebt afgelost, je automatisch na gaat denken over je pensioen. Niet zo gek want je spaarde altijd om je hypotheek af te lossen. Is dat eenmaal gedaan dan houd je opeens een berg geld over per maand.  Je hoeft niet meer zoveel inkomen te hebben om rond te komen. Als je je levensstandaard naar beneden bijstelt spaar je meer en kun je eerder stoppen met werken omdat je minder geld nodig hebt. Nu ik heb bedacht om over 6 jaar te stoppen met werken ben ik wel bewuster van het geld dat ik uitgeef. Straks komt er niets meer binnen en kan ik net dat tientje goed gebruiken dat ik nu achteloos uitgeef.

Verder schrijft hij veel over mensen die afgunstig zijn op mensen die eerder stoppen met werken. Maar de vroege stoppers hebben vaak zuinig geleefd en de klagers hebben vaak geld over de balk gejaagd. Nu heeft zuinig leven er bij mij altijd al ingezeten. Ik heb nog nooit eten thuis laten bezorgen en ga maar eens per maand met vrienden uit eten. Alleen uit eten vind ik niet gezellig maar ook een keer per maand ga ik ergens lunchen. Dat doe ik dan weer wel alleen. En beide keren ben ik niet veel  geld kwijt omdat ik geen wijn drink.  Maar het lijkt mij wat overdreven om te stellen dat al die mensen maar afgunstig op je zijn als je eerder stopt. Maar ik ben nog niet gestopt met werken en ik vind het ook nog leuk om te werken. Ik ben niet afgunstig op mensen die niet werken, ik vind het jammer voor hun dat ze geen leuke job hebben.

Verder beschrijft hij dat de Grieken weliswaar met 55 jaar met pensioen kunnen maar dat er in Nederland ook weinig mensen boven de 60 nog werken. Ze zitten in de ww zonder sollicitatie plicht of zijn afgekeurd. Ontslagen met een gouden handdruk is ook één van de mogelijkheden. Hoewel je volgens mij op dit moment op elke leeftijd direct aan de bak kan in deze oververhitte arbeidsmarkt, de 60 plussers hebben er ook geen zin meer in.

Wat ik miste in het boek waren wat cijfervoorbeelden van hoeveel je kunt sparen en uitgeven en hoeveel je moet hebben voor je pensioen. Het boek blijft een beetje steken bij algemene beschouwingen over minder uitgeven, thuis vakantievieren, geen dure auto kopen etc. En hij gaat nogal tekeer tegen de geld over de balk smijten mentaliteit van de millinials.

Nu was het preken voor eigen parochie, dus ik heb mij goed vermaakt en mij niet geërgerd over zijn uitspraken.

vrijdag 26 augustus 2022

Een boek

 

Al een tijdje heb ik het idee gehad om een boek te gaan schrijven. Deze zomer heb ik een Summercourse Het roer om, gedaan bij de School of Life. Het roer dat ik wou omgooien, was tijd te maken om te schrijven. Maar ik kreeg zoveel ideeën van de Summerschool dat ik helemaal geen tijd had om te schrijven. Deze week heb ik echter vrij van mijn werk en heb ik iedere dag, voordat ik in zee ging zwemmen een stukje geschreven voor mijn boek.

Als je zin hebt om te kijken, het staat op dit blog op de pagina hiernaast: Granny’s Punk Rock Days. Ik wil doorgaan met dit blog en iedere week 1 of 2 stukjes aan het boek gaan schrijven.

De flaptekst van mijn boek luidt als volgt:

Als 56 jarige alleenstaande accountant moet je vast een heel saai leven hebben, denk je waarschijnlijk. Nou, dat is ook zo.

Vroeger was ik punk en daar ontleen ik nog steeds een deel van mijn identiteit aan. Alleen is dit voor niemand zichtbaar, alleen Facebook omdat ik lid ben van de groep PunkRock Nederland.

Nu ik zo zachtjes aan naar mijn pensioen toe hobbel, kijk ik vaker terug naar wat er van mijn idealen is overgebleven en probeer ik ze weer nieuw leven in te blazen. Ik ga nog steeds naar punk concerten maar dan moet het niet te laat worden en ik ga niet al te raar meer doen. Eigenlijk is een dagje Keukenhof zo langzamerhand het ideale weekenduitje voor mij.

 

vrijdag 19 augustus 2022

Don't worry, be crappy

 

We willen allemaal iedere ochtend uitgeslapen opstaan, en dan een super productieve dag hebben waarin we een bijdrage aan de maatschappij en aan de mensen om ons heen leveren. En dat natuurlijk ontspannen en met een lach op ons gezicht. Daarna maken we een maaltijd die duurzaam, heerlijk en voedzaam is en nog eens geen drol kost.  En bij alles wat we doen leveren we geen half werk maar doen het perfect, in die notitie die je schrijft staan voetnomen opgenomen en er zit geen enkele taalfout in.  

Maar je kunt ook helemaal verlamt raken als je perfect werk af wilt leveren. Je begint er maar niet aan omdat je weet dat het waarschijnlijk niet perfect zal zijn. En als de deadline nadert raffel je het maar af omdat je anders te laat bent. Maar he, je kon het wel perfect doen, alleen begon je te laat.

De tweede man van Apple, Guy  Kawasaki had daar wat op gevonden. Don’t worry be crappy! In plaats van programmeurs op te leggen een perfect product te maken, mochten ze een soort demo versie op de markt brengen. Later zou het geperfectioneerd kunnen worden met de reacties uit de markt.

Maar zo kun jij je dag of memo ook zien. Schiet maar wat de wereld in, als het voor verbetering vatbaar is komen mensen wel met aanmerkingen en pas je het aan. Dat heb ik ook altijd zo leuk gevonden aan de punkbeweging. Geen bandjes die 6 jaar geoefend hebben op gitaarspelen, maar ze bakten er gewoon niets van, wel een leuk nummer schrijven en optreden maar. Geen perfect afgewerkte broeken, maar gewoon een stuk eraf geknipt, met veiligheidsspelden aan elkaar en trek het maar aan. Don’t worry, be crappy!

Tip van de week:

Als je nu een goedkoop, snel, duurzaam, heerlijk en voedzaam gerecht wil maken heb ik hier het recept voor je:

Bak plakjes gember in de koekenpan met 30 gram havemout, doe hier 3 in plakjes gesneden champignons bij en 250 ml paddenstoelen bouillon . Nog een scheutje zoute ketjap en een ei erbij.  10 minuten laten sudderen.  Als je veganistisch wilt koken laat je het ei weg, dan is het nog steeds een heerlijk gerecht.

zondag 14 augustus 2022

 

Een paar maanden geleden begon ik met luisteren naar de Podcast Tussen dertig en doodgaan. In deze podcast vertellen Malou Holshuysen en Tatjana Almundi, die allebei schrijver, begin 30  en Amsterdammer zijn over hun leven. In het begin verheugde ik mij echt op een nieuwe aflevering. Maar ik heb nu bijna 40 afleveringen gehoord en ik vind dat de dames een beetje in herhaling vallen. Ik mis ook wel de aansluiting met mijn levensfase. De titel doet vermoeden dat het voor boven de 30 is, maar de doelgroep  is eigenlijk van 30 tot 35 jaar. Maar er is natuurlijk voor iedereen een podcast. Je moet hem alleen nog even vinden.



Ik heb deze zomer meegedaan met een Summerschool van de school of Life. Ik zal daar nog wel eens over vertellen maar mijn huiswerk voor de terugkom dag in September was onder andere dat ik een oudere vrouw als rolmodel moest vinden.  Niet meer mijmeren over je jeugd maar je verzoenen met je leeftijd en er volop tegenaan.  Daarop ging ik natuurlijk Google raadplegen en ik kwam uit bij de Saar podcast.  Een podcast voor de 50 + vrouw zonder spruitjeslucht. Ik had bij de bieb ook al een Plus magazine geleend, maar tjeetje wat is dat een suf blad. Nog erger dan het blaadje van de ANWB. En dat zegt wat.

Maar Saar is leuk, wel even wennen natuurlijk dat het niet gaat over hippe skaterestaurants en feestjes waar je geweest moet zijn. In de eerste aflevering van de podcast bespreken ze Maxima als boze stiefheks. Maxima loopt er altijd schitterend gekleed bij, maar haar dochters moeten het met afdankertjes doen die hun niet goed staan. Toen ik hierover na ging denken moest ik de dames gelijk geven. Als tweede topic werd de onzichtbaarheid van de oudere vrouw behandeld. Als je jong bent krijg je heel veel aandacht maar ergens na je veertigste houdt dit op en ben je de onzichtbare vrouw van middelbare leeftijd geworden. Dat proces is een beetje aan mij voorbij gegaan omdat ik rond mijn veertigste aangekomen ben. Ik dacht altijd dat ik een onzichtbare vrouw was geworden omdat ik dik was. Maar dat maakt dus geen ene moer uit. Je wordt ook onzichtbaar door ouder te worden.



En wanneer luister ik die podcast dan? Nou, tijdens een treinreis of het koken. Maar ik ga ook soms lekker een uurtje eerder naar bed en dan de podcast luisteren. Het is een beetje als een boek lezen zonder de bladzijde om te hoeven slaan.

 

Tip van de week: De film Nightmare Alley. Mijn zus en zwager waren dit weekend bij mij aan het logeren en we hebben deze film gezien. We vonden het allemaal een echt goede film. Het gaat over een man in de Verenigde Staten die in 1941 bij de kermis gaat werken.

zaterdag 6 augustus 2022

Oude agenda's

 Met het doornemen van mijn dozen met spullen uit mijn jeugd kwam ik ook mijn oude agenda’s tegen.

De agenda’s beginnen bij mijn middelbare schooltijd en zijn helemaal volgeplakt met stickers, krantenknipsels en bandjes uit de Muziek express en later de OOR.



En vooral heel veel wise cracks.

Ik ben totaal vergeten dat ik dat deed en ik vraag me ook af waar ik deze vandaan haalde. Er was nog geen instagram in die tijd. Hier een bloemlezing uit mijn agenda 81-82

Toch sneu voor de oorlogsgoden, nu het dan eindelijk zou gaan

12 miljard mensen te doden, terwijl er maar 4 miljard bestaan

 

Oh boys, a wonderful week, meer dan 5 docenten ziek.

 De hulk deed mee aan een toneelstuk, toneel stuk.

 Rock against the bodywarmer

 

Relatief

Altijd is soms immer

Maar zelden is nooit vaak

Wat is vol-ledig

En juist is nou juist onjuist

Of zit ik nu goed fout?

 

Why do people kill people who kill people to show people that killing people is wrong?

 

Eat shit, 10.000 fkies can’t be wrong

 

I’m Billy the kid and I kill people for money

But you’re my friend, so I kill you for nothing.

 

De statisticus waadde vol vertrouwen door een rivier die gemiddeld een halve meter diep was. Hij is verdronken.

Als ge uzelf een zag, zoals anderen u zien, Dan schoot ge in de lach, of voor de kop misschien.

 

Bijna iedere dag schreef ik wel een spreuk op. Zo leuk om dat nu terug te lezen. Maar nu hebben de kinderen een instagram account en een digitale agenda. Hoe moet het nu met hun herinneringen. Of zou Facebook over 40 jaar tegen forse betaling je toegang geven in je account van vroeger? Zou me niets verbazen. In ieder geval maak ik ieder kwartaal een kopie van leuke foto’s van Facebook en sla ze op mijn externe schijf op.

zondag 24 juli 2022

Uit de oude doos

 

Gisteren vond ik het wel een mooie dag om mijn twee dozen met memorabilia eens uit te spitten. Het werd een hele bevalling. De oude schoolschriften waren grappig. Ik had om de een of andere reden ook alles van mijn heilig vormsel bewaard. Maar ook veel briefjes van vriendinnetjes. Mijn hemel, wat waren we jongensgek toen we 14 jaar oud waren. Tegen de tijd dat we echt vriendjes kregen was het gelukkig wel afgelopen.

 Het is ook zo leuk te zien dat iedereen vroeger in je agenda zat te schrijven. Ik ben ook meteen op Facebook en LinkedIn gaan zoeken. Van sommige vriendjes van vroeger valt echt geen spoor te ontdekken. Alsof ze nooit bestaan hebben. Zouden ze al lang overleden zijn? Het is jammer dat je het niemand kunt vragen.

Mijn eerste vriendje had een tijdje geleden nog een gewoon Facebook account maar nu staat zijn Facebook pagina op zwart. Er staan nog 5 absurd mooie foto’s van hem op. Zou hij dan ook overleden zijn, of is hij opeens anti Facebook? Maar waarom dan wel die foto’s laten staan. Vragen, vragen.



Die vriendjes van vroeger zijn wel allemaal heel goed terecht gekomen. Jachtverhuur op Ibiza, directeur in de muziekindustrie met filialen in New York en Tokio, internationaal projectontwikkelaar, nou ja behalve dan die dooien. Ik voel me gewoon verplicht om ook iets van mijn leven te maken. Kunnen zij ook een beetje opscheppen over hun ex.

Ik kwam nog wel een vriendin van vroeger tegen die ik gewoon een berichtje kon sturen. Ik heb nog geen reactie gehad, maar hopelijk gaat dat nog gebeuren. Het zou leuk zijn als we weer contact zouden hebben.

Door al dat zoeken op Facebook heb ik bedacht dat het wel een beetje asociaal van mij is dat mijn account zo afgeschermd is. Ik vind het wel leuk om bij vriendjes van vroeger te kijken waar zij zich mee bezig houden zonder dat ik meteen een vriendschap verzoek ga doen. Maar zelf scherm ik alles af. Alsof ik genante dingen erop zou zetten. En ik ga toch niet solliciteren.

Ik kwam ook veel brieven tegen, liefdesbrieven maar ook gewone brieven. Er zat er één tussen van Ome Henk. Nu heeft hij tegenwoordig Long Covid dus ik heb hem een beterschapskaart gestuurd met zijn brief uit 1973 ingesloten. Ik denk dat hij het wel op prijs zal stellen.

Tip van de week



In mijn doos met oude dingen zat ook een hele leuke verjaardagskaart en Nieuwjaarskaart van Hubert. Het zijn collages die gewoon gekopieerd zijn als zwart wit kopie. Leuk, ga ik dit jaar maken als kerstkaart.

donderdag 14 juli 2022

The Calm Workbook

 

Nu ik vakantie heb, ben ik eens met The Calm Workbook aan de slag gegaan. Ik had het boek 2 jaar geleden eens gekocht bij de School of Life maar ik was niet verder gekomen dan hoofdstuk 1.




Het boek gaat erover dat wij eigenlijk gewoon te optimistisch zijn. Vervolgens zijn wij teleurgesteld of gefrustreerd als onze optimistische verwachtingen te hoog gespannen bleken te zijn.  Zo kennen we allemaal mensen die ernstig ziek zijn geworden en overleden zijn. Maar we verwachten niet dat dit onszelf overkomt, hoewel die kans net zo groot is dat het jou overkomt als dat het iemand anders overkomt.

Ook op andere vlakken hebben we irrealistische verwachtingen, op onze vakantie moet het mooi weer zijn, geen regen en ook weer niet te warm, anders gaan we klagen dat het ons ook nooit eens even meezit. We verwachten van vrienden dat ze altijd op tijd op afspraken komen en ga zo maar door.

Je zou jezelf voor moeten houden als je vlucht 4 uur vertraging heeft dat al het menselijk ongeluk voortkomt uit het onvermogen van mensen om gewoon alleen op zijn kamer te blijven.

 

Een leuke oefening in je verwachtingen bijstellen gaat als volgt:

Waar hoop je op? Bedenk dat dit niet zal gebeuren

Op wie vertrouw je? Ze zullen je in de steek laten

Van wie houd je? Ze zullen je verlaten

Waar ben je het meest trots op? Het zal verruïneerd worden

Denk je dat je lang zult leven? Stel je voor dat je vannacht overlijdt.

Misschien is het allemaal wat sinister maar het overkomt alle mensen dat de verwachtingen niet uitkomen. Veel mensen gaan scheiden, schandalen komen in de krant ( Kroes lobbyde voor Uber, en ze leek mij altijd een toonbeeld van onkreukbaarheid ) en mensen overlijden. We zijn naïef als we denken dat het ons niet zal overkomen. Ik zeg niet dat we onverschillig moeten zijn maar we moeten niet zo hoge verwachtingen hebben.

Op de Parade speelde Laura van Dolron met de voorstelling Geen Verhaal. De voorstelling ging erover dat zij helemaal van de kaart was van haar scheiding. Ze had teveel Disney films gezien met een “Ze leefden nog lang en gelukkig” einde. Nu kreeg ze vaak een huilbui en parkeerde ze haar dochters maar even voor de tv met een Disney film zodat ze zelf even in de andere kamer kon gaan zitten huilen. Daardoor zouden haar kinderen weer opgezadeld worden met onrealistische verwachtingen over de liefde en instorten als de werkelijkheid toch anders zou blijken.

 Nou, het is weer een heel stichtelijk verhaal geworden.  Maar mijn verwachtingen over het weer op mijn vakantie zijn wel uitgekomen, 2 weken zo rond de 20 graden. En de dag dat het 27 graden werd heb ik surfles genomen en toen ik klaar was met surfen kon ik toch alleen maar uitgeput in een stoel zitten en had ik geen last van de hitte. Mijn hele vakantie was prima, maar de verwachtingen waren ook niet zo hoog als je wil lezen, boodschappen doen en een beetje in de tuin rommelen. Dus eigenlijk gewoon alleen thuis blijven.

zaterdag 9 juli 2022

Vakantie

 

Joepie, ik heb vakantie. De eerste week was ik op Terschelling (of Tersnepvlieje zoals ik het placht te noemen) en daarna ging ik logeren bij mijn Zus. Ik was echt op vakantie en was even los van alles. Voor de tweede week had ik niets gepland en zou ik gaan leven als een pensionado. Lekker spontaan.

Dat ging dus helemaal mis. Het begon al met de  terugreis. Ik zou een streetart tour doen in Leeuwarden en onderweg naar een tentoonstelling van de Franse impressionisten in het Fries museum gaan. 




Maar toen ik aan het lopen was wou ik graag naar huis, kijken hoe mijn tuintjes erbij staan en lekker op de bank zitten. Dus om 10.45 de trein gepakt, terwijl het Fries museum pas om 11.00 uur open ging. Helaas reed de trein maar tot Steenwijk omdat er een kapotte spoorbrug was. Daar heb ik 2 uur op een vervangende bus gewacht, zodat ik toch laat thuis was. Ik had net zo goed, lekker relaxed twee uur van de Franse impressionisten kunnen genieten.

Maar nu ben ik dus thuis en heb ik geen afspraken en geen boodschappen in huis maar kan ik lekker spontaan doen wat er in mij opkomt. Dat is geen succes. Als ik ’s nachts wakker wordt denk ik”: ik kan morgen de trein naar Lutjebroek nemen, of nee Parijs en daar overnachten of zal ik kijken of er een last minute vliegticket te krijgen is, of nee ik ga naar de bieb. Alle opties zijn open, ik word er onrustig van. Als eten heb ik de laatste dagen Too good to go maaltijden besteld, lekker spontaan, je weet niet wat je straks gaat eten. Alleen zit er vaak koek en broodbeleg en sla in. Beetje aparte maaltijden worden dat. Dus ik heb ook maar boodschappen gedaan.



Normaal staat mijn weekindeling altijd vast, door de weeks werken, vrijdag boodschappen en klusjes en zaterdag er op uit. Zondag met een vriend naar het museum en uitgebreid lunchen. Het is eigenlijk wel heel relaxed merk ik nu. Ik hoef weinig na te denken  en mijn boodschappen bestel ik een week vooruit. Dus het avondeten staat ook al lekker vast. Nu ik niets gepland heb merk ik dat ik in de middag veel films ga zitten kijken. Ook wel leuk maar niet zoals ik mijn spontane vakantie had voorgesteld. Dus ik heb voor de rest van de week maar een planning gemaakt. Naar de Parade, surfles, naar Katwijk fietsen en nog een festivalletje (Haltpop, Revival of the moshpit) En ik heb nu ook maar een boodschappenlijstje voor de rest van de week gemaakt. Dat spontane gedoe is niets voor mij.

 

Tip van de week

 

Je kunt heel gemakkelijk een plantenbieb beginnen. Schrijf met viltstift op een houten plankje Plantenbieb. Zet dit voor de deur met een paar plantjes erbij en plaats in de buurt Whatsapp groep dat je een plantenbieb bent gestart. Buren Blij, Jij Blij.



 

 

dinsdag 28 juni 2022

Onbewuste vooroordelen

 

Er staat een leuk testje in het vakantieboek voor professionals om je vooroordelen op te sporen

Het gaat als volgt: ( doe je meteen gezellig mee?)

1.        1. Zet 10 Ik ben uitspraken op papier over wie je bent. Denk er niet teveel over na en noteer het eerste dat in je opkomt. Bijvoorbeeld: ik ben van middelbare leeftijd, ik ben een fanatieke lezer..

2.       2. Denk dan na over deze uitspraken en welke vooroordelen over anderen ze zouden kunnen voeden. Als je bijvoorbeeld een fanatieke lezer bent kun je neerkijken op mensen die nooit boeken lezen en alleen tv kijken.

3.       3. Kijk ook naar de uitspraken uit het oogpunt van anderen, over welke uitspraken hebben anderen vooroordelen over jou

4.       4. Denk na over het verband tussen je uitspraken en je vooroordelen

5.       5. Wat voor gevoel heb je over je identiteit uitspraken, ben je er trots op of maakt het je juist kwetsbaar?

6.       6. Kijk naar je uitspraken en wat de achtergrond ervan is. Komt het uit de maatschappij voort of heeft een ouder of ander voorbeeldfiguur als inspiratie gediend. Nu is van middelbare leeftijd zijn niet zozeer iets waarbij iets als voorbeeld heeft gediend maar meer stug doorgaan met leven en niet opgeven. Daarvoor telt dit dus niet. Maar veel lezen heb ik zeker van mijn vader meegekregen.

 

Door dit testje werd ik mij er bewust van dat ik echt discrimineer. Iedereen die in een te grote, dure auto rijdt vind ik bij voorbaat een arrogante zelfingenomen klootzak. Daar ben ik mij nooit zo bewust van geweest, maar is toch wel een reden waarom ik met sommige collega’s niet zo goed kan opschieten. Toch leuk zo’n testje.


Tip van de week: Ken je de huishoudcoach al? Ze heeft een maandelijkse nieuwsbrief waarop je je gratis kunt abonneren. Daarin staan inspirerende tips om je huis schoon en opgeruimd te houden. En je krijgt echt maar 1x per maand een mailtje. Dus niet dat je gebombardeerd wordt met allemaal aantrekkelijke aanbiedingen. En ik krijg altijd zin om mijn huis op te gaan ruimen als ik de mail heb gelezen.


 

vrijdag 24 juni 2022

Zonder omweg

 


Alles wat je via een omweg wilt bereiken kun je nu al krijgen, als je jezelf dat niet ontzegt

Marcus Aurelius.

 

Als mensen iets willen een bepaalde functie of miljonair worden dan zijn ze vaak op zoek naar iets anders: respect van anderen, geluk of vrijheid.

Maar volgens de stoïcijnen hoef je daar helemaal geen miljonair te worden of die hoge functie te krijgen. Het ligt al klaar voor het grijpen als je je andere keuzes maakt. Je kunt het vergelijken met op zoek zijn naar je bril en tot de ontdekking komen dat die de hele tijd al op je hoofd zat.

Nu wil ik op mijn 62e met pensioen.  En laatst las ik dat het tegenwoordig hip is om 10 x met pensioen te gaan in je leven. Om steeds je loopbaan te onderbreken om een paar maanden tot een paar jaar er tussen uit te gaan. Nu denk ik niet dat ze het bij mij op het werk leuk vinden als ik een paar jaar weg blijf, en ik denk dat ik dan ook geen zin meer heb om weer aan de slag te gaan. Ik zou wel kunnen proberen ieder jaar een maandje onbetaald verlof te nemen de komende 6 jaar. En dan gewoon tot mijn 62,5 e werken. Wie weet gaan ze daar mee akkoord op mijn werk als ik dit in november of december doe.

Maar nu ik vanmorgen de quote van Marcus Aurelius las dacht ik: Ligt het pensioen al voor het grijpen als ik andere keuzes maak? Ik heb eens een lijstje gemaakt van de dingen die ik zou willen doen als ik met pensioen was. Mijn dagbesteding zou bestaan uit: Schrijven, koffiedrinken, mediteren, een lange wandeling maken, boodschappen doen en uitgebreid koken, in de tuin werken en erg veel lezen.

Nu ben ik in het weekend vooral veel bezig met heen en weer rennen van hot naar her. Als ik dat nu eens niet meer ga doen en mijn weekend ga inrichten met de pensioenactiviteiten, dan kan ik iedere week 3 dagen met pensioen. En daar heb ik helemaal niemand voor nodig. Lekker rustig ook. Maar ik mag nog wel naar festivalletjes gaan, anders wordt het te saai. En zumba natuurlijk en naar het museum. O, jeetje ik zie het al, dat wordt weer rennen van hot naar her.

 

vrijdag 17 juni 2022

Neem in het leven de toeristische route.

 

Life is alla bout d-tours is de mooiste film zin die ik ken. Het komt uit Timer. Als een meisje zegt dat het zonde is van je tijd om met iemand om te gaan die niet “de ware” is. Dan  zegt de jongen: Life is all   about d-tours. Wat volgens mij zoveel betekend als: Neem in het leven de toeristische route. 

Ik denk dat daar veel waars in zit. Het leven is niet alleen maar goede keuzes maken en in een perfecte rechte lijn naar je einde rennen. Maar ook stomme dingen doen af en toe, verkeerde jongens daten, een weekend of een vakantie gaan gamen.

Mijn tante  had een collega op kantoor die samen met haar een caravan wou kopen. De man was erg aardig maar totaal onbetrouwbaar en slordig. Dus ze besloot het maar te doen. Dat is wel goed voor me, vertelde ze mij. Dat vind ik een prachtige actie. Weten dat iets ellende gaat opleveren en het dan juist wel gaan doen.  Zelf ben ik ook wel eens verliefd geweest op een foute jongen. En  dan toch iets met hem beginnen terwijl je zeker weet dat dat een stomme zet is. Maar ja, als je verliefd bent heb je eigenlijk geen andere keus dan je hart te volgen en niet je verstand.

In mijn huidige leven, leef ik teveel vanuit mijn hoofd. Ik doe weinig gekke dingen. Ga verstandig op tijd naar bed. Eet gezond. Ga braaf sporten. Ik plan alles vooruit maar ik merk dat het wel erg gezapig en voorspelbaar wordt allemaal. Als je jonger bent doe je meer spontane ondoordachte acties.

Vorige week zondag was het Parkpop en trad UB40 op. Een band die in mijn top 25 staat. Het was een gratis optreden op een kwartiertje fietsen van mijn huis. Maar ik ben niet geweest. Suf he? Ik vond het te laat want het was van 21.30- 23.00 uur. Dus ik ben thuis gebleven en vroeg gaan slapen. Maar de hele week heb ik mezelf voor mijn kop geslagen. Wat enorm suf van mij, dat ik niet gewoon gegaan ben. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat ik ze 5 jaar gelden life gezien heb en het niet zo een goed optreden vond.

Toch heeft het mij wel aan het denken gezet. En ik heb besloten iets nieuws te gaan proberen. Ik ga vanaf maandag op Zumba les. Het is op een christelijke tijd van 19.30-20.30 uur en ook in de buurt, 10 minuutjes fietsen. Het is niet echt hardcore Rock en Roll maar wel iets nieuws en op tijd in bed.

dinsdag 7 juni 2022

Dat mag je ook (al niet meer ) zeggen

 

Vorig jaar had ik een vervelende ervaring. Het was een prachtige voorjaarsdag, en ik moest binnen zitten voor een Zoomvergadering van de natuurclub waarvoor ik in de kascommissie zat. Toen het ging over acties om een breder publiek te bereiken opperde ik dat we een standje op de markt met eetbare planten konden inrichten, om allochtonen te bereiken.  De hele goegemeente viel over mij heen. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om het woord allochtoon te gebruiken. Dat moest een persoon met een migratieachtergrond zijn. En ik had er al zo de pest in dat ik binnen moest zitten. En die memo over het gebruik van het woord allochtoon had mij nooit bereikt.

Een paar weken later zei mijn collega, een Afghaanse vluchteling, tegen mij: kun je deze allochtoon even helpen. Ik stoof op, wat zeg jij daar, allochtoon, dat woord mag je niet gebruiken. Hij zei dat hij zich pas echt gediscrimineerd voelt als iemand over hem praat als een persoon met een migratie achtergrond. Nou ja, ik noem hem gewoon accountant.

Maar nu is er dus een boekje uit van het genootschap Onze Taal dat over woorden gaat, die je beter niet meer kunt gebruiken. Omdat ik met mijn suffe hoofd secretaris van de Ondernemingsraad ben geworden en alle correspondentie van de Ondernemingsraad doe, leek het mij wel een goed idee om het boek aan te schaffen. Om herhaling van verkeerd taalgebruik te voorkomen.


Ik ben wat wijzer geworden: Een vrouw die directeur is kun je gewoon directeur noemen en geen directrice. Maar als iemand van beroep schrijfster is dan zeg je schrijfster, maar als ze het erbij doet zeg je schrijver. Dus Anna Enquist is schrijfster en ik ben de schrijver van de stukjes van de OR. Een beetje ingewikkeld, vind ik.  

Een allochtoon kun je beter bi-cultureel noemen. En iemand noem je geen Turk maar iemand met een Turkse achtergrond. Iemand is niet meer homofiel maar een persoon met homofiele geaardheid. Dit is omdat iemand meer is dan alleen maar homofiel.

Verder gaat het boekje in op m/v/x. Ik vind het altijd maar onzin dat zelfs als ik een tube tandpasta bestel via internet, ik moet opgeven of ik een vrouw of man ben. Omdat op het verzendlabel dan de mevrouw of mijnheer komt te staan. Laat het weg en je bent van een heleboel gelazer af. Maar ik moet zeggen dat ik na het lezen van het hoofdstuk nog steeds niet zeker ben van het juiste gebruik van hen.

Ook gaat het boekje in op de 7 vinkers. Ook alweer een memo dat ik even gemist had. En het is nog een hele rel geweest omdat het een boekje is geschreven door een 7 vinker, terwijl het probleem al eerder werd gespot door een vrouw maar toen geen aandacht kreeg. Als je de volgende zaken kan afvinken ben je een 7 vinker:

V Minstens 1 hoog opgeleide of vermogende ouder

V Minstens 1 in Nederland geboren ouder

V Man

V Hetro

V Wit

V Vwo

V Universiteit

Maar er bestaan ook 2-, 3- 4,- 5- en 6-vinkers. En deze woorden zijn allemaal opgenomen in het woordenboek van nieuwe woorden! Ook het woord zevenvinkjesmannenclub wordt gebruikt i.p.v. oldboysnetwork.

 

Een laatste quote uit het boek waar ik wel achter kan staan: Privilege is when you think something is not a problem because it’s not a problem to you personally.

 

Tip van de week:

Als je je verveelt kun je op marktplaats zoeken op gratis en binnen 3 km. En dan gaan kijken wat er in de buurt in de aanbieding is.

 

vrijdag 3 juni 2022

Operatie Steenbreek

 

De nieuwe buren hadden een geveltuintje aangelegd. Ik stond perplext. Het zag er schitterend uit! Waarom had ik dat niet gedaan in de 20 jaar dat ik in dit huis woonde? Ja, omdat er een overkapping van een meter is waardoor je de planten altijd water zou moeten geven.

Maar ik bedacht me dat als de buren het konden doen, dat ik het ook kon en ik bestelde 20 liter grond bij de Appie. Met Hemelvaart zou ik aan de slag gaan. Op dinsdag ging ik eerder naar huis van mijn werk om naar Bloemenhuis Monique te gaan, plantjes uitzoeken. Ik kocht 3 margrieten en 1 vingerhoedskruid. Maar ik zag zakken grond van 40 liter liggen en die zagen er niet eens zo groot uit. Ik een vriend gebeld of hij niet bij Bloemenhuis Monique een zak grond van 40 liter voor me kon halen. Oh, nee doe eigenlijk maar 2 zakken. Zal ik er geen 3 van maken, als ik toch rijd, vroeg hij. Ja, dat is goed. Het is toch een vriendelijk geprijsde zaak.

Op woensdagmiddag kon ik niet langer wachten om aan de slag te gaan. Ik hoorde de plantjes schreeuwen om geplant te worden. Ik vroeg of ik eerder weg mocht en zo stond ik om half 3 tegels te wippen. Dat viel nog niet mee. Ik kreeg er 3 uit maar de rest zat klemvast. Gelukkig kwam de buurman (de kapper)  eraan, hij was dolenthousiast dat ik ook een tuintje ging aanleggen. Hij ging mij helpen en met veel gesteun en gekreun kreeg hij de andere tegels los. Gelukkig had hij er ook moeite mee anders voel ik me zo’n suffe muts als iemand anders het heel gemakkelijk doet. Samen schepten we het zand eruit en vulde het gat met aarde. De hele buurt kwam kijken wat er gebeurde. Het werd een echte happening. De kapper had nog een zak grind liggen en ik had nog grote stenen in de achtertuin en zo kregen we een geveltuin die leek op de geveltuin van de nieuwe buren.

Ik vond het resultaat verbluffend, in 2 uur tijd hadden we een groene oase gecreëerd.



Maar de volgende ochtend toen ik met een kopje koffie aan het ontbijt zat dacht ik dat het wel leuk was om op het andere stuk een Japans tuintje aan te leggen. Helaas was het Hemelvaart dus Bloemenhuis Monique was dicht en de aarde was bijna op. Maar was dat wel zo, toch maar even bellen en kijk ze waren toch open. De vriend weer gebeld of hij nog eens 2 zakken aarde kon brengen van bloemenhuis Monique. Ik begon met tegels wippen, deze zaten niet zo vast dus ik kon het zelf en het zand afvoeren en alvast planten uit de achtertuin uitgraven om in het Japanse tuintje te planten. Toen de aarde kwam hebben we samen het tuintje ingericht. Natuurlijk ben ik daarna nog even naar Bloemenhuis Monique gegaan om 2 conifeertjes en 2 Japanse azalea’s te scoren.



De voorbijgangers reageerden weer enthousiast: Een bloementuintje daar word ik altijd zo vrolijk van. Ik vind die steentjes er zo mooi bij liggen enz.

 

Dus op vrijdagochtend zat ik weer met een kopje koffie aan het ontbijt. Vandaag ging ik met twee vriendinnen naar de tuinen van Appeltern. Ik had alleen helemaal geen zin. Ik wou nog een tuintje aanleggen.  Deze is op het noorden, daarom zouden er andere planten in moeten. Ik begon al enthousiast met tegels wippen en zand afvoeren maar ik had niet genoeg aarde. Dus maar weer de vriend gebeld of hij nog eens aarde wou halen bij Bloemenhuis Monique en 2 vingerhoedskruid. Bij Appeltern heb ik een mooi grasje gescoord. En toen ik thuiskwam heb ik het tuintje aangelegd. En de volgende dag nog 2 kamperfoelie gekocht en een passiebloem voor het Japanse tuintje. Bloemenhuis Monique heeft goede zaken gedaan afgelopen weekend. En ik heb 3 mooie tuintjes. Alleen niet vergeten om water te geven.


maandag 23 mei 2022

Neem een geit 2

 

Dit weekend was ik op Texel. Ik sliep met een vriend in een tentje en mijn zus en haar man stonden ernaast met een camper. Ik had haar het boekje Neem een geit gegeven waar ik al eerder over had geschreven. Het grappige is dat zij het verhaal heel anders interpreteerde.



Het verhaal gaat over een man die met zijn kinderen en vrouw in een heel klein huisje woont en gek wordt van het ruimtegebrek. Hij vraagt een rabbi om raad en die zegt neem een geit in huis en kom na 10 dagen terug. Hij neemt een geit in huis maar dat gaat helemaal niet het beest stinkt, en schijt alles onder en staat in de weg. Hij gaat terug naar de rabbi maar die zegt over 10 dagen terug te komen. Na 10 dagen zegt de rabbi, als het niet fijn is de geit in huis, doe hem weg. De man ervaart daarna een enorme rust en ruimte in zijn piepkleine huis.

Mijn zus las er de boodschap in: Er is altijd wat. En pas op dat je geen geit in huis neemt door afspraken te maken waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt. En dat je dan je opgelucht voelt als de afspraak gelukkig niet doorgaat.

De moraal van het verhaal is volgens mij is: Tel je zegeningen, het kan altijd nog een stuk erger. Op Texel stond ik met mijn tentje maar het ging enorm waaien en regenen. Ik lag in het tentje naar het klapperen te luisteren en was bang dat het zou gaan inregenen. Ik heb amper geslapen. Als je naar de wc moest, was het wel 5 minuten lopen naar het toilet gebouw. Maar als je dan weer thuis komt en je hebt een riant bed en gewoon een wc in huis, dan ervaar je dat als een enorme luxe.



Tip van de week: Er is een nieuwe tv serie Jos. Ook op Uitzending gemist te volgen. Het gaat over een man die is gescheiden van zijn egoïstische ex maar zijn nieuwe liefde is niet echt een vooruitgang. Hij schrijft brieven aan een Thaise gevangene. Met die brieven met van die lekkere optimistische dooddoeners. Kom op, er is licht aan het einde van de tunnel, je moet het positief zien. Terwijl de problemen van Jos natuurlijk helemaal in het niet vallen bij het leven in een thaise gevangenis. Het kan altijd nog vele malen erger.

vrijdag 13 mei 2022

Yuval Noah

 

Ik zag van de week Wintergasten met Yuval Noah. In mei dus het was een oude aflevering maar superinteressant. De goede man legde uit dat Neanderthalers en de Homo Sapiens zo’n 5000 jaar naast elkaar leefden. Ze gingen ook met elkaar om en daarom hebben we 2-3% Neanderthaler bloed in ons. De Homo Sapiens heeft het gewonnen van de Neanderthaler omdat ze konden samenwerken buiten stamverband. Als ze een geneeskrachtige plant hadden gevonden vertelden ze het door aan andere stammen. En dat is het aparte van de mens in vergelijking met andere zoogdieren. We hebben het vermogen om samen te werken met mensen die we niet persoonlijk kennen. We sluiten online een verzekering af on vertrouwen erop dat in de toekomst iemand ons geld gaat geven als ons iets naars overkomt.  Geld, ook al zoiets. Het is helemaal niets, je kunt het niet eten, je kunt er niet op slapen. Maar we hebben afgesproken dat het iets betekend en we geloven allemaal in dat verhaal. Daarom werkt het.

Dat we geloven in verhalen maakt mensen tot mensen. Het is onze sterkte, zo kunnen we samenwerken maar het is ook onze zwakte. Als je gaat mediteren duurt het maar een paar minuten voordat je brein afdwaalt en je gedachten met je aan de loop gaan. Vaak begin je jezelf verhalen te vertellen. Ik moet nog bloemkoolrijst voor het avondeten kopen, want ik ben iemand die goed voor zichzelf zorgt en ik moet goed eten om ‘s avonds niet te gaan snacken. Hele verhalen vertellen we onszelf terwijl we gewoon eigenlijk eens een paar minuten gingen mediteren. Yuval Noah gaat 2 maanden per jaar in stilte retraite. Het lijkt me wat veel. Ik vind 10 minuten per dag mediteren al veel.

Eigenlijk vind ik het gegeven van verhalen vertellen wel heel interessant. Ik moet bij mijn moeder langs anders ben ik geen goede dochter, ik moet vandaag op mijn werk bellen met die vervelende klant enzovoort. Je zit jezelf allemaal verhalen te vertellen terwijl je beter in het hier en nu kunt leven. Misschien een planning maken en dat dan gewoon afwerken. Een vervelende klant bellen duurt maar 5 minuten, maar je kunt er in je hoofd de hele dag mee bezig zijn. Door wat minder in je hoofd verhalen aan jezelf te vertellen zou je een veel rustiger bestaan kunnen hebben.

Maar nu iets veel belangrijkers: de foto van hoe mijn huis geworden is. Ik ben superblij met het resultaat. Het oogt allemaal veel rustiger en opgeruimder. Hier de foto


:

 

maandag 9 mei 2022

Raaf

 

Een paar jaar geleden was ik met mijn zus in een bloemenzaak. Nou, het was meer een bloemen en planten experience. In de nachtblauwe winkel vlogen opgezette roofvogels en de meest exotische planten en bloemen stonden uitgestald. We raakten aan de praat met de eigenaar en die vertelde dat hij de muren ging schilderen. Welke kleur wordt het? Vroegen wij. Raaf, antwoorde hij.

Sindsdien zeggenmijn zus en ik tegen elkaar als we het hebben over ons huis opnieuw willen inrichten gekscherend: ik denk dat ik mijn muren Raaf ga schilderen.

Van het weekend liep ik door de Utrechtse straat in Amsterdam en ik zag daar bij de interieur winkels alleen maar witte meubels met licht houten accenten. Ik werd erdoor wakker geschut. Mijn jungle look planken in een groen-raafachtige kleur geschilderd zijn nu echt uit. Maar ik was niet van plan om de benodigde spullen voor een make over in de Utrechtse straat aan te schaffen. Ieder prijskaartje bestond uit minimaal 4 getallen. Dus zaterdag ben ik op de fiets naar een kringloopzaak gegaan en heb ik 3 nieuwe plantenpotjes aangeschaft voor 4 euro. In de schuur had ik nog een paar licht beige potjes gevonden. Ik gooide een wit tafelkleed over een tafeltje. En verder heb ik gewoon best wel veel zooi uit de woonkamer naar de schuur verplaatst. Ik had nog een pot witte verf en ben nu de groen-raafachige planken aan het schilderen. Het resultaat is meteen een veel ruimere ( want veel zooi is weg) en heldere kamer. Hieronder een foto van hoe het was. Volgende week, als ik de planken aan alle kanten heb geschilderd,  komt een foto van het resultaat.


Verder zit ik een beetje te denken over mijn vakantieplannen. Ik heb een weekendje Texel, Terschelling en Lowlands geboekt. Maar dan heb ik nog 5 weken vakantie over. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om naar het buitenland te gaan. Dus ik denk dat ik eens een proefperiode pensionada  ga spelen. Gewoon eens 3 weken leven alsof ik met pensioen ben. Kan ik alvast een beetje proeven van wat me over 6 jaar staat te wachten. Dus niet allemaal uitstapjes maken en projecten aanpakken maar gewoon lekker rustig aan. De krant lezen in de bibliotheek en een wandelingetje maken. En als het bevalt dan doe ik daarna nog eens 2 weken hetzelfde.  Zeg nu zelf toch veel leuker dan 3 weken Bali?