Volhard

 

De laatste keer op mijn levensstijlclubje ging het over de podcast Gezond Gesprek. Daarin vertellen schrijvers over hun nieuwe boek op het gebied van gezondheid.

En dan vooral over de Podcast met Arie Boomsma met zijn boek Volhard.

Podcast

Het is een leuk idee zo’n podcast, maar ik blader liever even vooruit, bestudeer een schema, sla graag een hoofdstuk over. Dat kan dus niet, bij een podcast, vandaar mijn voorkeur voor boeken.

Nu was deze podcast al een paar maanden oud, en zijn boek ook, dus het lag gewoon bij de bieb. Omdat ik er toch was nam ik meteen een paar andere boeken van hem mee, Fit en 10.000 stappen.

Nou dat boek 10.000 stappen daar was ik snel klaar mee. Er staan wandelingen in van 10.000 stappen maar ik heb Amsterdam, Delft en Den Haag bekeken en het waren nu niet bijster originele wandelingen. Ik kende deze rondjes wel.

Het boek Fit, daar werd ik helemaal enthousiast van. Hij vertelt daar over de meditatie app Headspace, en ik heb meteen een abonnement genomen. Het kost 58,- per jaar maar je mag het 2 weken gratis uitproberen. Ik mediteerde vroeger heel trouw. Ik ben zelfs Novice in het zen boeddhisme. Maar de laatste jaren wil het maar niet. Met deze app probeer ik er weer een gewoonte van te maken.

Ook vond ik het een goed idee om te gaan opdrukken. Nu kan ik het een halve keer. Ik begin in uitgangspositie en stort dan ter aarde. Ik hoop aan het eind van het jaar 1x op te kunnen drukken.

Arie zegt dat je een doel moet hebben met het trainen. Nu was ik van de week begonnen met hardlopen. Hoewel heel hard ging het niet, een snelle wandelaar haalt me wel in. Maar ik vond het reuze spannend dat ik dit pad weer ingeslagen was. Hoewel ik twee dagen zoveel spierpijn had dat ik liep als “an asmatic ant with some rather heavy shopping”. Dat moet beter kunnen. Als doel heb ik nu gesteld dat ik mee ga lopen met de City Pier City volgend jaar maart. De 5 kilometer want we gaan het niet te gek maken. En ik heb meteen een startbewijs gekocht.

Van dit doel stellen werd ik zo enthousiast dat ik vanmorgen besloot om mijn oude hardloopkloffie weer eens tevoorschijn te halen. En zowaar, ik kwam er gewoon in. En ik vond nog een lekkere joggingbroek ook. Die heb ik meteen maar aangehouden. Ik ga naar Amsterdam, de Albert Cuyp en daarna naar een vriendin, mijn haar verven. Dat kan allebei prima in een joggingbroek.  

Een heitje voor een karweitje

 

De juf van de levensstijlcursus kwam weer met wat nieuws: Een heitje.

Het werkt als volgt: doe iets aardigs voor een ander of jezelf en je mag daarna jezelf een schouderklopje geven en zeggen: goed gedaan.

Het idee erachter is dat je jezelf al heel vaak op je kop geeft: Oh dat doe ik weer lekker handig, als je de koffie naast je kopje schenkt in plaats van erin.

Met de heitjes bied je wat tegenwicht tegen je eigen gezeik.

Je gaat sneller denken, laat ik de vuilniszak maar even verwisselen want dan heb ik weer een heitje. En je geeft jezelf een beloning dus je hoeft niet te zeggen: ik heb de vuilniszak maar verwisseld, want als ik op jou moet wachten gebeurd het nooit. Nee, jij hebt je beloning al gehad en omdat je niet meer zo loopt te zeuren om erkenning van je goede daad, verbeterd de sfeer in huis.

Nou woon ik alleen en ik kan zeggen dat de sfeer in huis echt verbeterd is. Gekheid, maar op het werk vul ik nu de koffiebonen bij. Terwijl ik niet eens koffie drink. Ik geef dan mezelf een heitje en mijn collega zit niet meer te klagen dat hij altijd de bonen moet bijvullen. Win-Win.

En ik heb gemerkt dat ik makkelijker beslissingen neem. Alsof ik mezelf en mijn beslissingen meer vertrouw. Ik hoef er niet nog een nachtje over te slapen en nog eens de mogelijkheden te bestuderen, maar ik beslis direct om iets wel of niet te doen. Zou het komen doordat ik wat aardiger voor mezelf ben?

Slapen als een oermens

 

Na 4 maanden had ik weer een afspraak met mijn levensloopcoach. Ik moest op de weegschaal gaan staan en de coach keek erg vreemd naar haar scherm. Het bleef even stil. Toen riep ze uit, een beetje vragend: je bent enorm afgevallen, 20 kilo. Ik zei: ja dat klopt. Ze was er niet zeker van of haar weegschaal nou kapot was.

Nu ik bij mijn coach zat wilde ik wel eens advies over mijn slapeloosheid. Ze begon gelukkig niet over Afghanistan maar kwam met een boek aanzetten: Slapen als een oermens.

Dus ik naar huis met het boek. Het telt 122 bladzijden en ik had beloofd het binnen een week terug te brengen. Lekker dan, slaap je al slecht, moet je je ook nog eens door zo’n boek heen worstelen. Dus gisteravond er maar eens in begonnen. 4 dagen 30 pagina’s per dag en ik zou er door heen zijn.

Maar het was een enorm leuk boek en ik heb het in 1 avond uitgelezen.

Het beschrijft dat in de oertijd mensen in groepen leefden. En s’ nachts was er altijd wel iemand wakker die dan kon waarschuwen voor gevaar. Want de ene mens gaat vroeg slapen en de ander is een nachtbraker en slaapt een gat in de dag. Maar dat heeft dus de functie dat er altijd wel iemand wakker is. Ik slaap dus niet slecht, ik heb gewoon nachtdienst en let op dat er om 3 uur s’ nachts geen ongure individuen door de straat sluipen met snode plannen. Ik zou op de loonlijst van Whattsapp buurtpreventie moeten staan.

In de Middeleeuwen was het normaal om s’ nachts een tijdje wakker te zijn. Men sprak van eerste en tweede slaap en de tijd er tussenin was goed om even te bidden of om kinderen te verwekken.

In het boek kwam ook een stappenplan aan bod om je slaap te verbeteren. We liggen te lang in bed en moeten minder in bed liggen, dan zullen we in de tijd dat we in bed liggen doorslapen. Je moet hiervoor je slaappatroon in kaart brengen. Als je van de tijd die je in bed ligt 80% slaapt, moet je 20% minder in bed gaan liggen. Dus je gaat op dezelfde tijd naar bed maar zet de wekker eerder. Na een week mag je dan weer gaan opbouwen door de wekker een kwartiertje later te zetten.

Er staan ook tips in om je slaapritme te vervroegen of verlaten met een daglichtlamp. En een stuk over lucide dromen en slaapwandelen. Ik vond het stuk over slaapwandelen heel leuk, want dat deed ik toen ik nog thuis woonde. Toen ik naar Amsterdam verhuisde maakte ik mij in het begin zorgen of ik niet in dat nieuwe huis zou gaan slaapwandelen, en dat ik dan de weg zou weten omdat het een ander huis betrof. Maar ik heb niet meer geslaapwandeld. Het boek legt ook uit waarom. In je jeugd zijn je hersens nog niet volgroeid en is je slaap en waak nog niet helemaal goed afgestemd. De meeste mensen slaapwandelen na hun kindertijd niet meer.

Een boek van 122 bladzijde met allemaal weetjes over slapen waar ik ( en ik denk met mij velen) geen weet van had. Terwijl we allemaal toch 8 uur slapen per nacht. Nou ja, ik wat minder dan de laatste tijd.

Media

 

Vorige week ging ik bij mijn tante op bezoek en zei vroeg hoe het met mij ging. Ik zei dat het goed ging, maar dat ik wel last had van slapeloosheid.

Als door een horzel gebeten zei ze dat ik blij moest zijn dat dat het enige was waar ik mee zat. Die arme mensen in Afghanistan hadden pas problemen En toen kreeg ik een hele opsomming van feiten over de ellende in Afghanistan.

Het is natuurlijk te verkiezen om in Nederland te wonen met slapeloosheid dan in Afghanistan te wonen. Maar ik zou het nog fijner vinden om in Nederland te wonen zonder slapeloosheid.

Wat is dat toch met mensen die niet werken die de hele krant gaan spellen. En als je langs komt storten ze alle feiten over je heen.

Zelf heb ik net de Volkskrant opgezegd. Ik vind het wel genoeg als ik alle ellende op het journaal zie. Van de krant las ik eigenlijk alleen het culturele deel.

Nu heb ik een abonnement genomen op Den Haag centraal. Het is een weekkrant dat vooral de culturele kant van mijn woonplaats belicht. Dan weet ik in het vervolg wat ik kan gaan doen in het weekend. Want daarbij heb ik ook een abonnement op de Uitkrant van Amsterdam genomen. Nu denk je natuurlijk, die kan je toch gratis ophalen. Jawel, maar ik haal hem dan op in Amsterdam als ik er 1 x per maand naar toe ga. En in de trein terug naar huis lees ik hem en zie dan wat ik allemaal gemist heb. De volgende maand gaat het natuurlijk weer precies hetzelfde. Dus de Uitkrant op de mat voordat ik naar Amsterdam vertrek is wel zo handig.

Om ook een beetje op de hoogte te blijven van de laatste trends heb ik een abonnement genomen op Havermelk-elite. Daarbij krijg ik artikelen over de tijdgeest, podcasts en boeken. Zo blijkt havermelk uit te zijn en gaan mensen weer koemelk in de koffie doen. Zou de nieuwe titel dan Koemelk-elite worden?

Het blijkt trouwens dat ik al een beetje hip ben. Want een trend is de That girl. Hoewel in mijn geval het That Granny zou zijn. Dit is iemand die heel vroeg opstaat, dan gymt in haar dankbaarheidsdagboek schrijft en gezond eet. En dit alles vervolgens op Tiktok plaatst. Dat doe ik dan weer niet, maar ik schrijf er over op mijn blog. Dus jullie missen de foto’s.