Het controle seizoen in de accountantswereld loopt op zijn
einde en een aantal privé projecten ook. Dus kom ik er eindelijk eens aan toe
om een weekje vrij te nemen. Ik ben er ook echt aan toe, want het laatste half
jaar was best wel taai. Ik ben er ook niet aan toe gekomen om een blog te
posten. En dat ik nu dat wel doe, is een teken dat ik weer tijd heb voor de
aangename dingen in het leven.
Mijn vakantie begon en ik nam de trein naar Vlissingen. Daar
had ik een hotelletje voor 2 nachten en
zou ik een beetje gaan uitwaaien. Op de
eerste dag liep ik het stadje te verkennen, ik probeer op iedere dag dat ik
vrij ben 2 uur te wandelen. En op mijn tocht langs de boulevard en de stad kwam
ik in een klein boekhandeltje het boekje The Wander Society tegen.
Wat ik zag sprak mij wel aan. Ik zag lijstjes met boeken,
aanwijzingen voor het wandelen en een geheim genootschap. In het lijstje met
boeken stond het boek, Walden, het boek dat ik voor deze vakantie bij de bieb
had geleend. Ik was namelijk een paar weken terug bij het GEM, museum voor
actuele kunst.
Bij de tentoonstelling van Nic van Woert stond op de grond
geschreven, Ik ging de bossen in omdat ik bewust wilde leven, om me alleen met
het wezenlijke bezig te houden en te onderzoeken of ik niet kon leren wat het
leven me moest leren, zodat ik niet op mijn sterfbed zou moeten ontdekken dat
ik niet geleefd had. In de toelichting stond dat dit de openingzin was van Walden,
maar neem van mij aan, het staat pas op bladzijde 98.
Ik vond het wel leuk deze aaneengesloten doorverwijzingen
van kunst en literatuur en besloot het
boekje te kopen om het die avond op mijn hotelkamer te lezen. Daar maakte ik
direct wat aantekeningen. Ik werd helemaal enthousiast hiervan. Het gaat erom
dat je wandelt zonder direct doel.
Zo staan er een aantal opdrachten die je tijdens het wandelen
kunt uitvoeren:
Loop op eenderde van je normale snelheid;
Maak foto’s van beweging, je voeten, scheuren, straatborden,
geheime locaties.
Volg een kleur: rood, wit, blauw.
Leg een beweging vast door de wind, of juist de inval van
licht.
Pak een plattegrond van je stad en teken met een koffie
kopje een cirkel en ga dat gebied verkennen.
Gooi bij ieder kruispunt een dobbelsteen om de richting te
bepalen. 1= rechtdoor 2 = rechtsaf. Etc.
Hernoem beekjes, hoeken wegen en teken je eigen landkaart.
En maak je eigen Wander stationnetje, waar je berichten kunt
posten. Dit sprak mij direct aan en ik heb dus een bijna natuurlijk Wander
stationnetje gemaakt. Alleen toch wat tape gebruikt. Maar als de groen
voorziening mijn stationnetje in de Nieuwe Scheveningse bosjes laat hangen, dan
grijp ik wel in als het op de grond lig te vergaan, en ik zal zorgen dat de
plastic tape niet in de natuur komt. Ik hoop dat in de tussentijd de wandelaars
van de Lange afstandswandeling, die langs mijn Wander Stationnetje genoegen
beleven aan mijn pamflet.
Voor verdere informatie zie : thewandersociety.com.
Toen ik het boek gelezen had hoefde ik het niet in mijn boekenkast te bewaren. Ik heb een Little free Library en als ik boeken in mijn eigen kast zet het ik het idee dat ik de boeken in gijzeling neem. Ik sluit ze af voor menselijk contact tot ik er weer aan toe ben om ze in te kijken. Als ik er niets meer mee hoef, zet ik ze in mijn biebje. Ik besloot dit boek door te geven aan iemand van wie ik dacht dat ze een geheim genootschap voor wandelen wel kon waarderen.
Zondag ging ik even naar de Ako, daar stond mijn speciale
boekje in grote stapels, bij de meest verkochte boeken. Zucht, voor zover mijn
speciale boekje.