zondag 22 januari 2017

De laatste verdubbeldaad


Ik heb dit weekend de Verdubbeldame geholpen om haar aller-aller-laatste verdubbeldaad te verrichten.  Om verdubbeldaad 150 te voltooien ben ik samen met Firma Fluitenkruid gaan couch surfen bij de Verdubbeldame. Zodoende kon zij haar laatste daad afvinken, maar ik moet jullie zeggen, voor mij viel het niet mee,Ik heb een heel zwaar, zwaar leven. 



We begonnen met een lunch met zalige pompoensoep, daarna ging ik met Firma een wandeling maken over de dijk naar Bemmel. We zagen allemaal mensen schaatsen, en het was zonnig weer. Na de wandeling, waarbij we overigens bijna overreden werden door jochies op de fiets en agressieve automobilisten uit Bemmel, gingen we borrelen

Ja dat zware, zware leven,  was bijna tot een einde gekomen.

Maar daarna gingen we uit eten, want de verdubbeldame wou vieren, dat haar verdubbeldaden-dagen tot een einde waren gekomen. Op de weg terug zagen we een enorme sterrenhemel omdat er geen  lichtvervuiling was, helaas konden we alleen maar gissen welk een prachtige hemellichamen we zagen, want onze kennis van het sterrenstelsel liet toch iets te wensen over,Ja ik heb een heel zwaar leven, dus het komt er maar niet van om die hemellichamen te leren kennen.


Na het eten begon de bonte avond, waarbij er liedjes door \Firma werden gezongen, begeleid door een ukulele. Ik had ook 2 songs voorbereid, en de Verdubbeldame gaf een voorbeeld van haar optredens . We speelden nog een bordspel, Dixit, geweldig.  Het was zeer geslaagd, maar daarmee vestigde het de aandacht op een normale avond van mij, waarop dit soort dingen niet gebeuren, ja het is echt waar:Ik heb een heel zwaar leven.

Toen ving het eigenlijke couchsurfen plaats, maar voor de foto verwijs ik graag naar de Verdubbeldame 

De volgende dag, gingen Firma en ik na een uitgebreid om half twaalf huiswaarts.  Maar het zat ons niet mee, toen we eindelijk in Ede Wageningen waren aangekomen viel de bovenleiding uit, en moesten wij terugreizen naar Nijmegen. Via Oss, Den Bosch en Breda, kwamen we in Zwijndrecht in bussen terecht. Onderweg wou Firma nog haar ukulele tevoorschijn halen om de reis een beetje te veraangenamen. Maar er was een snaar gebroken, dus dat zat er ook niet in.  De reis terug duurde 5 uur, jawel ik heb echt een heel zwaar leven.Firma Fluitenkruid heeft ook een blog geschreven over deze gathering. Zij ervoer het niet als zwaar maar zij zong wel een liedje van Brigitte Kaandorp getiteld : ik heb een heel zwaar leven. Haar blog vind je hier

Voor de liefhebber  volgt hier mijn tekst van het lied voor de Verdubbeldame op de bonte avond :

Op de wijze van: The Funck Soul Brothers:


De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Right About Now
'bout now
'bout now
'bout now
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
'bout now
'bout now
'bout now
'bout now
'bout now
'bout now
'bout now
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Right...About...Now
Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
'bout now
about now
about now
about now
about now
about now
about
Right about now
Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now
De Verdubbeldame, Check It Out Now
De Verdubbeldame, Right About Now


dinsdag 17 januari 2017

Wij zijn allemaal moleculen


Een paar jaar geleden was ik in Nepal en kreeg ik les van een Tibetaanse monnik. Wat het meeste indruk op mij maakte was zijn verhaal over verbondenheid.



Hij vertelde:
Sommige mensen denken dat ze recht hebben om hier te komen omdat ze een vliegticket hebben gekocht. Maar je hebt niets aan een vliegticket. Er moet een piloot zijn om het vliegtuig te besturen, er moeten mensen het vliegtuig bouwen, er moet iemand zijn die asfalt maakt om een startbaan te maken, zodat het vliegtuig kan opstijgen. Alleen maar zwaaien met een vliegticket helpt niet als niet al deze mensen er waren geweest om de reis voor je mogelijk te maken.

Daar moest ik weer aan denken toen ik het kinderboek Wij zijn allemaal moleculen las.



Daarin vertelt onze hoofd persoon :
Je wet toch dat het menselijk lichaam uit biljoenen moleculen bestaat,hé?
Moleculen bestaan uit atomen. Als iemand sterft, breken de moleculen af in kleinere moleculen en in individuele atomen. Dus stel dat een koolstofatoom deel is van een molecuul in iemands been. Als diegene sterft  kan dat atoom deel worden van een molecuul in iets anders, bijvoorbeeld een bloeiende bloem, of zelfs een ander mens. Of een zuurstofatoom uit je broodje kan terechtkomen in een molecuul van je hersenen.
Nou wouw, zomaar even de reïncarnatie uitgelegd. En het toppunt van verbondenheid.



Rest mij je nog te bedanken dat je mijn volgende vakantie mogelijk maakt. Want misschien ben jij wel degene die een kopje koffie verkoopt aan de man die asfalt gaat leggen op de weg waar straks de vrachtwagen over rijdt die het zadel vervoert van de fiets die ik deze zomer ga huren. Of wie weet, en dat zou helemaal super zijn,  sta je wel een atoom aan hem af.