De moed van imperfectie, laat gaan wie je denkt te moeten zijn.

Dit boek stond bij de AKO in de top 10.  Ik had het bijna gekocht want de minimalistische kaft sprak mij zeer aan. Maar ik dacht, even kijken of het al in de bieb is. En jawel, ik kon het gewoon dezelfde dag ophalen. In het boek worden 10 wegwijzers behandeld:

1.    

          1.Kies voor authenticiteit . Vrouwelijke kenmerken zijn: slank, aardig en bescheiden. Dat betekent dat we als we vrouwelijk willen zijn ons best moeten doen om zo klein, stil en aantrekkelijk mogelijk te zijn. Ik dacht dat ik teveel koekjes at en daarom wat dikker was geworden, maar ik ben dus gewoon authentiek.  Maar het is inderdaad iets waar ik me aan erger bij veel vrouwen, ze zijn zo klein, stil en alleen maar bezig om er aantrekkelijk uit te zien. Alsof er verder niets is in het leven, alsof dat alles is wat ze zijn.

2.      2.Heb meer compassie met jezelf. De auteur stelt dat perfectionisme een verslaving is aan de gedachte dat als je alles perfect doet, je geen pijnlijke gevoelens zult hebben.  Ik vind dit een nieuw en verhelderend inzicht. Ik heb last van perfectionisme gehad, maar ik er nooit bij stilgestaan wat ik ermee wilde bereiken. Het vermijden van pijn zal, nu ik erover nadenkt,mijn onbewuste doel geweest zijn.

3.      3.Ontwikkel meer veerkracht, laat zelfverdoving en machteloosheid los.

4.      4.Cultiveer dankbaarheid en geluk. De tip van dit hoofdstuk is : Houdt een dankbaarheids dagboek bij. Ik heb dit meerdere malen gedaan en ik heb na het lezen van dit hoofdstuk meteen ruimte gemaakt in mijn agenda om in 1 regel per dag te schrijven waar ik dankbaar voor ben. Het lijkt me fantastisch om dit op Oudjaarsdag  terug te lezen.

5.      5 Vertrouw op je intuïtie. Ik had het er al eerder over, ik ben naar de workshop Inleiding tot de chaos theorie geweest. En wat blijkt: als iets wordt beïnvloed door  drie of meer variabelen dan is de uitkomst niet te voorspellen. In dat geval is het zinvol om op je intuïtie af te gaan.

6.

      6 Geef creativiteit de ruimte. Als we ons leven zin willen geven moeten we iets creatiefs doen. Geef jezelf op voor een cursus. Durf kwetsbaar, onervaren en imperfect te zijn.

7.     

       7 Neem de tijd om te spelen en te rusten. Bezielde mensen spelen meer. Sluit je bijvoorbeeld eens aan bij het Clubhuis van de Speelkwartiertjesclub op Facebook en speel een tijdje mee.

8.    

        8 Breng kalmte en stilte in je leven. Bijvoorbeeld door mediteren. De Insight Timer App is een goede timer om te mediteren. Er is een gratis versie, maar met de betaalde versie heb je keuze uit diverse gongs en kun je kiezen hoeveel keer ze overgaan om je begin en eindtijd van je meditatie te luiden.

9.       

          9 .Streef naar zinvol werk, laat je onzekerheid en je opvattingen over wat je zou moeten zijn los Wanneer we de talenten die we hebben gekregen niet gebruiken is dat geen kwestie van jammer maar helaas, maar gaat het ten koste van ons emotioneel en lichamelijk welzijn.

1 

   10.  Lach, zing en dans. Lijkt me altijd een aanrader!

Nou dat zijn wel een hele hoop wegwijzers. Het is wel een apart boek, zo’n boek dat je een paar keer moet lezen. Iedere keer haal je er dan weer andere dingen uit. Dus ik denk dat ik het toch ga kopen. Want in het bovenstaande heb ik alleen mijn eerste gedachte bij de hoofdstukken beschreven, maar er is echt meer uit te halen. Bovendien heb ik nu ruimte genoeg in mijn opgeruimde boekenkast. Er is weer ruimte voor nieuwe ideeën!  

Chaos theorie: Biljarten of fietsen

Op mijn verjaardagsfeestje kreeg ik enige feedback op mijn blog. Een vraag was: Hoe zit dat nu met die drie variabelen en de chaos theorie. En hoezo heeft dat met je werk te maken?

Nu heb ik dat uitgelegd aan degene die daar waren en ik bedacht me dat jullie dit misschien ook effe helder wilden hebben. Ik zal het proberen uit te leggen in de beknoptheid van dit blog en met het risico dat ik het niet geheel goed onthouden/begrepen heb, maar het komt ongeveer hier op neer:

Als je een formule in Excel invoert krijg je iedere keer dezelfde uitkomst:  2 x 2 = 4 Hoe vaak je dit ook invoert, de uitkomst blijft hetzelfde.

Biljarten lijkt ook iets te zijn wat je kunt berekenen. Als je met de juiste hoek en de juiste stoot de bal raakt, en de tafel heeft de juiste temperatuur, dan zal de bal een bepaalde beweging maken. Althans, dat denken de meeste mensen. Maar wetenschappers hebben hier proeven mee gedaan door een computer aangestuurde biljartkeu steeds dezelfde stoot te laten maken op een tafel met constante temperatuur. En wat blijkt: de uitkomst is steeds verschillend. Dit komt omdat er 3 variabelen zijn. In dat geval geldt de chaostheorie.

Dus eigenlijk kun je zeggen: je kunt je werk niet strak plannen als je in een complexe omgeving zit. Want de uitkomst is onzeker. En als je bijvoorbeeld met mensen te maken hebt is de uitkomst helemaal niet te voorspellen, want mensen worden aangestuurd door wel meer dan 3 variabelen.

Als je gaat fietsen, denk je helemaal niet na. Je denkt niet: ik ga mijn been 30 centimeter optillen en dan zet ik mijn voet op het pedaal, zodat mijn voet 10 centimeter aan de voorkant uitsteekt, waarna ik een lichte aftrap neem met mijn andere voet, mijn evenwicht van rechts naar links verplaats onderwijl mijn linkerbeen naar beneden bewegend, etc. Welnee, je doet gewoon maar wat, het voelt goed en je valt niet om, dus je gaat ermee door en je komt vanzelf thuis.

In je werk zou je er dus niet van uit moeten gaan dat als je uitgerekend of beredeneerd hebt dat er een bepaalde uitkomst uit moet komen, dit ook gebeurd. Benader de situatie ook eens van een andere kant, komt er dan ook nog steeds dezelfde uitkomst uit? En ga ook op je intuïtie af als je het gevoel hebt dat er iets niet klopt. Klinkt dat te zweverig voor je? Accountants noemen het professional judgment ofwel vakmanschap. Je kunt bijvoorbeeld aantonen met een steekproef dat de onderzochte populatie aanvaardbaar is. Maar als je het idee hebt dat er toch iets scheef zit, zoek je nog even verder door, en kijkt of alles wel echt o.k. is.

Verder was het best een gezellige verjaardag hoor.

En met die boekenkast is het ook nog helemaal goed gekomen:

Eerst alle boeken op de grond,

Beslissen of dit Joy geeft of niet. Ik weet het niet, ik heb deze boeken niet gelezen en ik heb ook niet zo’n zin om ze te gaan lezen. Maar als ik deze boeken bij de Kringloop tegenkom zou ik ze meteen weer kopen, want het ziet er wel spannend uit. Misschien moet ik ze in de komende maand maar eens openslaan. 

Maar dit gaat weg

  

En dan blijft dit aardig lege boekenkast over. Marie Kondo Rocks! ( al blijft ze er een beetje vreemde ideeën op na te houden over het opvouwen van sokken enzo )

 

O.k. het geeft een beetje vertekend beeld want de foto’s moeten nog gesorteerd worden. Maar dat is iets voor volgend weekend.

The life chaning magic of tidying up- Deel twee

Anoniem zei: als je wil opruimen lees dan het boek van Marie Kondo.

Ja, Anoniem sloeg wel de spijker op zijn kop. Ik vind dat Anoniem het toch heel leuk doet in haar commentaren op de blogs die ik lees. Ze zou zelf een blog moeten beginnen, ik zou haar direct gaan volgen.

Maar nog even over het boek, dat ook in het Nederlands is verschenen onder de titel Opgeruimd. Nu vind ik de Engelse titel 10 x meer aanspreken als de Nederlandse titel. Maar in het Engels is het boek ook veel goedkoper en verkrijgbaar als e-boek. Vandaar dat ik het Engelse exemplaar kocht.

De schrijfster ruimt dus op, door de boel gewoon de deur uit te doen. Daarna heb je veel minder spullen en die passen dan wel in je kast. Daar komt het een beetje op neer.

Nu was ik eens op bezoek bij een vriendje en hij moest zijn kamer opruimen. Het huis stond te koop, en de volgende dag zouden er bezoekers komen, dus hij moest van zijn moeder die dag echt zijn kamer opruimen. Hij pakte daarop een vuilniszak en schoof alles wat in het zicht stond in deze vuilniszak (op zijn hasjpijp na) en stopte deze vuilniszak vervolgens in de Kliko. Ik was zeer onder de indruk van deze actie. En ik bewonderde zijn daadkrachtig optreden zozeer, dat ik ook maar met hem getrouwd ben.  Ik heb hem daarna natuurlijk nooit gevraagd om ons huis eens op te ruimen, want ik wist hoe rigoureus hij hierin was. Maar zo zoetjes aan wordt ik ook een beetje wijzer en rigoureuzer en schuif ik ook steeds meer in een vuilniszak. Ik heb nu zowaar lege planken in mijn kasten!  De vuilniszakken breng ik dan vaak nog wel naar de Kringloop i.p.v. de vuilcontainer. Maar het heeft mij heel wat jaren gekost om zover te komen.

Een andere tip van mijn inmiddels ex-man is: Lets don’t and say you did.  Brigitte Kaandorp heeft hier een hele leuke sketch over gemaakt. Zij is dan met haar zus op vakantie in Griekenland en wil net zo als iedereen gaan eten in zo’n leuk visrestaurantje in de haven. Als ze  op het punt staat dit te gaan doen, zien ze de trap van wel 2.000 treden naar beneden. Ze willen nog wel naar beneden gaan, maar ze zien het niet zitten om na het eten ook weer naar boven te klimmen. Ze schatten in dat een dinertje  in zo’n gezellig restaurantje in de haven 1500 peseta’s kost en gooien dat geld naar beneden, de trap af en gaan vervolgens lekker eten in de snackbar. Zo demonstreert zij : doe het niet en geniet ervan alsof je het gedaan hebt. Het bespaart een hoop tijd en een hoop gedoe, en je houdt veel tijd over om een beetje te relaxen.

Met deze 2 tips kom je denk ik een heel eind in je leven. Alleen spullen houden waar je verknocht aan bent (hashpijp) en doe alleen dingen die je echt leuk vindt.

Terug naar het boek. Hoe breng ik de beginselen van Marie Kondo nu in de praktijk? Een kleine tour door mijn huis.

Zie hier: mijn sokkenlade. Ik heb zo’n 10 paar dunne zwarte sokken voor de zomer en 10 paar dikke zwarte sokken voor de winter. En één blauwe zie ik nu. Zo hoef ik nooit de wasmachine aan te zetten omdat ik geen sokken heb om aan te trekken. Het zou een gruwel zijn voor Marie Kondo omdat je sokken niet in een bolletje moet vouwen, als je ze niet draagt. Volgens haar moeten sokken kunnen rusten en zijn ze op deze manier gespannen. Ja, Ja, je kan het dak op Marie.

Hier zie je mijn garderobekast. Ik denk dat dit Marie Kondo’s goedkeuring wel kan verdragen. Alles wat hier hangt brengt Joy en het hangt netjes per soort, van lange kledingstukken rechts, naar korter links. Ik heb 1 sjaal die hangt helemaal links, nog nooit omgedaan. Ik heb deze sjaal al 20 jaar en ik vind het een fantastische sjaal. Dus die blijft, ik ben nu eenmaal niet zo'n sjaaltjes mens.

Mijn setjes met memoribilia, in 2 dozen op 1 plank in de kast. Koffiepot van oma ernaast. Niets meer aan doen. (behalve dan dat de deksel van de bovenste doos niet meer goed dicht gaat omdat ik er steeds spullen bijstop). Ik heb er inmiddels het een en ander uitgehaald en ik kan jullie berichten: het deksel sluit weer.

Hier een opstel van mij uit de doos met herinneringen. Ja, ik ben echt een kind van de doemgeneratie.

En 23 spelfouten in 3/4 A-4 tje en toch een 8 1/2 voor dit opstel gekregen. Zie hier de reden dat ik nog steeds spelfouten maak.

Hier kan Marie Kondo wel van pas komen. Ik houd van boeken en vind het moeilijk om ze de deur uit te doen. Dit weekend ga ik eens, zoals Marie Kondo aanraadt, al mijn boeken uit de kast halen. Ze één voor één beoordelen, en alleen degene die mij Joy brengen terug zetten. Eens kijken of ik nu voor eens en altijd een opgeruimde boekenkast kan krijgen. Maar zie je die lege plank a’ la Gretchen Rubin? Zo zie je dat ik al een tijdje bezig ben met mijn boekenkast op orde te krijgen. Vroeger lagen er ook boeken op de kast en verticaal op de boeken gestouwd. Ik hoopte door een Little Free Library te beginnen, makkelijker boeken weg te kunnen doen. Maar mensen stoppen meer boeken in deze Minibieb, dan ze meenemen, dus ik moet hierdoor vaker naar de kringloop om boeken weg te brengen.  

Dit weekend vier ik ook mijn verjaardag, dus misschien kan ik de bezoekers iets laten uitzoeken uit mijn boekenkast. De boeken, die ik dan van te voren apart houd, zijn de boeken waarvan ik echt geen afstand kan doen. Dat is ook een opruimmethode.

Verjaardagspost

Het begon allemaal heel gewoon. Ik zag een berichtje dat je Valentijnspost zonder postzegel kon versturen, :

Hebben jullie de actie van Postnl gezien? Gratis kaartjes versturen als je zo morgen voor 17 uur post en ipv een postzegel een rode lippenstift mond plaatst. Te leuk om zo een hoop mensen blij te maken met post!

Het leek mij belangrijk om dit bericht te delen op mijn Facebook account.
Toen mijn zus mij daarop vroeg of dit een hint was, berichtte ik natuurlijk terug dat dit een hint was voor alle woest aantrekkelijke mannen. Ook zonder postzegels in huis konden zij mij nu een Valentijnskaart sturen.

Hierop kreeg ik de volgende reacties op mijn Facebook pagina:

Daarop was mijn reactie dat ik toch meer op dit type man viel:

Nou lag ik al helemaal in een stuip vanwege deze Valentijns verrasing.
Maar omdat mijn verjaardag vlak na Valentijnsdag valt kreeg ik nog deze kaart voor mijn verjaardag:

 ( Voor degene die het niet direct zien: dit is een vrouw, geschminkt als man.) 

Voor meer foto's van deze sessie: zie het blog van de Biobloghurt.

Je begrijpt dat ik nog 2 dagen liep te grinniken om deze grap. Mijn collega's vroegen me wat er aan de hand was en ik vertelde het wel, maar het kwam niet over. Je had erbij moeten zijn.

The Life-Changing Magic of Tidying Up

Lees het boek van Marie Kondo zei Anoniem op het blog van Min of Meer. Ik ben eens gaan kijken op internet en het klonk fantastisch : The Life Changing Magic of Tidying Up.
Het is een manier om in 1 x op te ruimen en je huis blijvend ontrommelt te houden.

Nu ging ik deze zaterdag naar de Fundatie in Zwolle en zou ik zo’n 4 uur in de trein zitten. Gelukkig heb ik een Kindle. Dit is een e-reader van Amazon. Ik kon om 7.30 uur s’ morgens het boek downloaden en om 8.30 uur in de trein het boek gaan lezen. Nog een voordeel is dat een e-reader weinig plaats inneemt en weinig weegt. Dus toen ik na het museumbezoek Zwolle ging verkennen hoefde ik niet met een zware volle tas te lopen. Bovendien staan er nog zo’n 50 boeken op, dus als het boek tegenviel had ik toch genoeg te lezen.

Het voordeel van Kindle is dat het heel eenvoudig is om boeken te downloaden. En het gaat altijd goed. Dat schijnt met e-readers niet altijd zo te zijn. Dat lijkt me echt iets voor mij, heb ik na lang wikken en wegen besloten een e-boek te kopen, heb ik betaald en dan is er iets technisch niet goed. Krijg je het boek niet. Moet je er weer achteraan en daar heb je natuurlijk geen zin in. Enfin, daarom heb ik dus gekozen voor een Kindle. Het is heel eenvoudig omeen boek aan te schaffen, je doet het met 1 klik. En veel boeken zijn gratis of $ 1,20. Ik ben lid van Amazon.com die heeft meer keuze en Engelse boeken zijn goedkoper dan Nederlandse.

Nadelen van een Kindle zijn dat je er geen bibliotheek boeken mee kunt huren en dat de meeste boeken zijn Engelstalig. In een echt boek kun je lekker door heen bladeren en als je het uit hebt het uitlenen aan een vriendin. Of verloten onder je bloglezers :) Ook een nadeel vind ik dat je niet naar een boekwinkel kunt gaan en daar het boek kopen. Ik vind boekhandels fantastisch, het zou fijn zijn als ze bleven bestaan. In Zwolle ging ik naar een hele mooie boekwinkel in een grote kerk.

Maar nu over de fantastische Marie Kondo methode van opruimen. Ze ruimt niet op per kamer maar per soort artikel. Zij stelt dat je maar 1x in je leven hoeft op te ruimen. Daarna blijft je huis schoon. Zij begint met kleding, dan boeken, papier, kleine spullen en als laatste dingen met sentimentele waarde. Als je met kleding begint, dan leg je in 1x alle kleding in je huis op de vloer. Je pakt een artikel 1 x op en besluit of het je Joy brengt. Zo ja, het mag in de kast, nee dan gaat het weg.  Ze geeft ook veel tips over vouwen van kleren en ophangen van kledingstukken. Als je het opvouwt neemt kleding minder plaats in, maar sommige kledingstukken dien je op te hangen. Pikant detail als je het ophangt, zorg ervoor dat de langste stukken aan de linkerkant hangen. Daar schijn je gelukkig van te worden. Nu moet ik zeggen dat ik het ook zo opgehangen heb in mijn kast, maar ik heb er nooit over nagedacht.

Dat is wel het leuke van het boek. De schrijfster is overduidelijk een opruim freak. Dat blijkt uit de vele details die ze beschrijft over het opruimen. Je moet geen tv aanzetten als je opruimt, muziek mag, maar dan zonder tekst en geen duidelijke melodie. Want je moet goed luisteren naar je innerlijke stem.  Kun je ook wel zonder dit soort tips kijk dan op de volgende link:

https://psychologies.co.uk/self/10-tips-to-make-you-more-tidy-and-organised-now.html

Dit geeft een aardige samenvatting van het boek.

Verantwoordelijkheid nemen, maak het verschil, begin bij jezelf

De titel klinkt goed, voor een boek. Dus stopte ik het boek direct in mijn mandje bij de bibliotheek. Het gaat er inderdaad over om zelf iets te ondernemen, je mond open te trekken, andere mensen aanspreken op hun gedrag.

De schrijver gaat naar een lezing van Richard Carlson ( Maak van een mug geen olifant) over lichaamsbeweging. De spreker vraagt de zaal wie  het voornemen heeft meer aan lichaamsbeweging te gaan doen, maar er niet toe komt. Driekwart van de zaal steekt zijn hand op. Hij raadt de mensen in de zaal aan om in het vervolg als ze opstaan vijf keer de spreidsprong te maken. Hij zegt: als iemand u over 2 weken vraagt of u aan lichaamsbeweging doet kunt u antwoorden: Dat is iedere morgen het eerste wat ik doe.

Het lijkt een beetje flauw, maar zo’n begin van de dag kan een hele andere draai aan de dag geven. En dit kan een aanzet zijn om echt meer te gaan sporten. Want vaak leggen we onszelf meteen hoge doelen op. Alle honger de wereld uit bijvoorbeeld, en we weten niet hoe daar iets mee aan te vangen. In plaats daarvan kun je misschien beter zeggen: ik breng mijn blikjes uit mijn kerstpakket naar de voedselbank. Probeer geen gedetailleerd actieplan uit te stippelen, maar richt je op één maatregel die je meteen kunt nemen om de gewenste verandering dichterbij te brengen.

Laatst ben ik naar een workshop Inleiding tot de chaostheorie geweest. Chaos is er als een uitkomst door drie of meer variabelen wordt beïnvloed. De uitkomst dan altijd onzeker. Hier hoorde ik ook een goede tip. Is een probleem complex?  Gooi het dan in de groep. Vertel andere mensen over je ambities, zet het op Facebook, praat erover. Anderen zullen oplossingen aandragen.

Zoals de Verdubbeldame, die iets goeds wou doen maar niet zelf een goed doel ging verzinnen. Zij nodigde andere mensen uit om hun goede daad aan te dragen. Zij ging deze daad ook uitvoeren en zodoende de daad verdubbelen.  Dan maak je eigenlijk gebruik van het potentieel aanwezige ideeën over goede daden. De Verdubbeldame gaat ermee stoppen, begrijpelijk, na een aantal jaren. Maar misschien kan er nu een FrankeVragenFreule opstaan die met haar lezers ieder kwartaal een probleem aanpakt op microniveau. Zoals: wat kun je zelf doen om wereldvrede te krijgen.

Ja, het is een gevaarlijk boekje, je wordt er zomaar actief van. Ik heb naar aanleiding van het boekje zelfs twee actiepunten op mijn to-do-lijstje gezet: beter mijn afval scheiden ( alle papier nu eens naar de papierbak) en een insectenhotel ophangen. (maar dan wel achterin de tuin, niet waar mijn tuinstoelen staan). Geen wereldschokkende dingen, maar het draagt wel bij aan een betere wereld, en ik kan het zelf, vandaag doen.

En aan het einde wacht de dood

Doodgaan, ja ook zoiets dat je eigenlijk moet voorbereiden. Vorige maand is plotseling een neef van mij overleden. Hij ging naar het ziekenhuis voor onderzoek, en is diezelfde dag in het ziekenhuis gestorven. Hij had mijn leeftijd, dat zet je toch aan het denken.

Toen ik  Els Jacobs boek Mini metamorfoses, de 35 beste opruimacties las, werd ik ook meteen getriggerd door de actie: vul je laatste wensenformulier in. In het boek wordt een website genoemd waar je zo’n formulier kunt downloaden. Dat werkt natuurlijk weer niet. Maar even verder googlen en ik vond een site waar ik zelfs een filmpje van mijn  begrafeniswensen kon maken. Enthousiast ging ik aan de slag. Ik vond het best leuk om uit te op zoeken welke begraafplaats ik in de toekomst wil liggen. En dan te lezen hoe dat gaat met zo’n graf. Ook kun je kijken naar bloemstukken voor op de kist. Ik heb bedacht dat ik geen bloemstuk wil, de krans van schelpen die nu op mijn voordeur hangt, lijkt mij een zeer toepasselijke versiering van mijn kist. Ik heb foto’s van internet gehaald van de kist, de aula, de begraafplaats en dit het filmpje gezet. Maar dan ben je een uurtje zo leuk aan het knutselen en dan wil je je bestand opslaan. Dan blijkt dat je een heel vragenformulier van die begrafenisondernemer moet invullen. Dan gaat zo’n man natuurlijk bellen naar aanleiding van het ingevulde formulier om je een begrafenispolis te verkopen. Ik zie het al voor me: Een warme invoelende stem vraagt mij hoe het met mijn gezondheid staat, of ik mij zorgen maak over mijn einde. En ik vrolijk antwoorden: Nou nee, ik ben lekker mini metamorfoses aan het doen, beetje fröbelen met schelpenkransen enzo. Daarom heb ik mijn antwoorden met plaatjes maar in een Word gezet en een printje gemaakt. Wel zo makkelijk voor de nabestaanden ook.