Showing up

 

Vanmorgen zou ik een intervaltraining gaan doen maar ik had niet echt zin in. Het was donker en koud buiten en ik zat lekker binnen bij de verwarming. Toch, toen het half 7 was, trok ik mijn hardloopschoenen aan en ging ik op pad. Het is nu eenmaal voor mij een gewoonte geworden om om half 7 iets te gaan doen aan sport. Toch heb ik wel een beetje gespijbeld. In plaats van 10 x  3 minuten hardlopen en 3 minuten wandelen ging ik nu 2 minuten hardlopen en 4 minuten wandelen. Ik had toch lekker de kick van lekker stout doen, en me niet aan het schema houden maar ik deed toch iets aan beweging.  En ik was trots op mezelf dat ik toch naar buiten was gegaan.

Op Headspace hebben ze daar ook een leuk filmpje over. Het gaat ongeveer als volgt:

Als je goed in iets wilt worden is belangrijkste wat je moet doen: showing up. Op de tweede plaats komt: showing up. Op de derde en vierde plaats ook. Het is als een zaadje dat je plant en iedere keer dat je actie onderneemt geef je het een beetje water. Het zaadje wordt een plantje en groeit tenslotte uit tot een boom als jij maar iedere keer water komt geven. In de schaduw van de boom gaan mensen zitten picknicken en een man speelt de didgridoo. Hoe komt het dat jij zo goed kunt spelen, vraag je hem. Dat komt omdat ik al van jongs af aan iedere dag oefen, antwoord hij. Want het belangrijkste om ergens goed in te worden is : Showing up.

Nou daar dacht ik vanmorgen dus aan toen ik buiten was. Bij het Kurhaus liep ik nog even de trappen op en boven aan stak ik mijn armen in de lucht en uitkijkend over de zee, zong ik de tune van Rocky. Ik was vanmorgen komen opdagen.

Vakantie dag 4

 Vandaag zou ik eigenlijk vrijwilligerswerk gaan doen. Ik zou gaan helpen in een Kringloopwinkel waar uitkeringsgerechtigden voor weinig een outfit voor een sollicitatie kunnen halen. Maar vanwege Covid hebben ze afgezegd. Ik besluit er langs te gaan als klant. In de ochtend ruim ik mijn studeer-annex sportkamer op. Overal liggen stapeltjes boeken. Ik ga de boekenkasten door en maak een stapel van wat in de Little Free Library kan. Dolf Janssen, diverse boekenweekgeschenken die ik toch al heb gelezen, een boek over prinsessen, dat toch een klein beetje kinderachtig is. Ik maak een stapel met romans die ik volgend jaar wil gaan lezen en non fictie boeken die ik wil gaan lezen. Nu nog even tijd vinden om ook daadwerkelijk te gaan lezen. En niet de hele tijd naar de bibliotheek rennen voor nieuwe boeken maar gewoon eerst de oude opmaken.

De vensterbank is ook supersuf. Daar moet ik ook wat aan gaan doen. Hij heeft nu echt zo een Action uitstraling. Ik ga maar eens even op Pinterest kijken hoe een coole vensterbank er uit hoort te zien. Na een kwartiertje ben ik eruit. Ik moet gewoon allemaal mooi glazen vazen in poederkleuren kopen en die in nonchalante setjes op mijn vensterbank plaatsen. Ik ga alvast kijken wat ik in de kast aan vazen heb staan. Ik zet 3 glazen vazen in de vensterbank en plaats het naast een stapeltje interessante tijdschriften over fotografie. Ik kijk er eens naar met de blik van een buitenstaander. De buitenstaander denkt: Die Miep die hier woont kan beter die vazen eens in de kast zetten en waarom liggen die tijdschriften daar? Hmmm, dit project heeft nog wat aandacht nodig voordat ik het kan posten op mijn Pinterest pagina.

Ik ga eerst naar een grote dierenwinkel annex mini zoo waar ik bij social deal een lunch voor weinig heb gescoord. De dierenwinkel stinkt. Er lopen wel een stel koddige vogels door de zaak te paraderen en verderop is een grote vijver waarin 3 flamingo’s staan.     Ik ga op zoek naar het restaurant. Daar krijg ik  een kopje thee met een macaron. Het is dag 4 van mijn suikerdetox. Maar een macaron sla je natuurlijk niet af, dus die verdwijnt in mijn mond. Daarna krijg ik een tosti van 3 boterhammen met een bak patat met shoarma en pindasaus. Hm, past toch niet helemaal in een koolhydraat arm dieet. Ik had me ook iets anders voorgesteld bij de luxe lunch. Maar het staat voor mijn neus en ik heb ervoor betaald dus ik eet het op. Ik neem mij wel voor in het vervolg terughoudend te zijn met het boeken van luxe lunches via social deal.

Op naar de kringloop dan maar. Onderweg kom ik langs een andere kringloop en ik scoor daar een poederkleurige glazen vaas voor € 1.  Hiermee zal mijn vensterbank een lust voor het oog worden. Bij de kringloop waar ik deze middag zou gaan werken hebben ze alleen kleding. Aan tafel zitten 3 leidinggevenden midden in de zaak te vergaderen en ze bespreken de vrijwilligers. Ze willen ene Marloes eruit gooien omdat ze zich niet sociaal opstelt en niet gezellig praat met haar collega’s.  Van privacy nog nooit gehoord zeker. Ik ben benieuwd hoe ze hier met de AVG omgaan. Ik ben blij dat ik niet hoefde te komen. Zo blijft een publieke bespreking van mijn persoontje mij bespaart.

Ik ga naar huis en zet mijn recent verworven vaas bij de andere 3. Het ziet er nu uit als 4 vazen op een vensterbank

Vakantie

 

Vannacht slecht geslapen. Ik was nog helemaal hyper. Ik had een foto van een half jaar geleden op facebook geplaatst met daarnaast een foto van nu, 26 kilo lichter en twee medailles. De medailles waren voor het virtueel beklimmen van de Mount Everest ( op de crosstrainer in real life) en het wandelen van de weg naar Santiago de Compostella ( gewoon in de buurt gewandeld ) Het was niet moeilijk geweest om een niet zo flatteuze foto te vinden van mezelf een half jaar terug. Alle foto’s voldeden eigenlijk aan de eisen. Een  goede foto van nu maken had wat meer voeten in de aarde. Maar na een half uur en twee kledingwissels was ik toch een klein beetje tevreden en postte ik de foto. Daarna hoorde ik steeds ping, ping, ping. De reacties stroomden binnen. You rock girl. Awesome. Way to go. You are such an  inspiration. Yeah mama, RAW. You look Fabulous. That young lady looks grand.  Ik bleef de hele middag kijken naar de reacties die binnenstroomden. En s’ nachts ging ik nog 2 keer kijken of er nog meer complimentjes binnenstroomden. Dit was leuk. Ik kreeg in totaal meer dan 1700 likes en 180 reacties. Echt een warm bad.

Maar vanmorgen was een vakantiedag, dus ik kon niet in het warme bad blijven liggen maar er moesten cursussen worden gedaan. Ik had een abonnement genomen op Broednest voor een maand. Nu was ik bezig alle content over gezond eten en afvallen die erop stond te lezen. De suikerdetox module had ik al gelezen en vandaag is het de vierde dag van mijn suikervrije leven. De eerste 3 dagen had ik goed doorstaan. Ik had wel een beetje geluk. Ik had meteen alle snoep en koek in de ondergrondse restafval container gegooid op de eerste dag. Maar na de lunch kreeg ik trek in zoet. Als een junk speurde ik het huis af. Helaas had ik mijn werk heel grondig gedaan en viel er niets zoets te ontdekken. En het regende heel hard, dus ik had ook geen zin om naar de Appie te gaan fietsen. Met wat ongebrande nootjes kroop ik zielig in een hoekje.

Vandaag leerde ik op het Broednest dat je lijf uit moleculen bestaat en dat je deze uit je eten haalt. Dus je kunt maar beter gezonde dingen eten want je gebruikt dit weer als bouwstenen voor je lijf.

Daarna verder met dag 4 van The artist way. De opdracht is om een week geen tv te kijken en niet te lezen. Oeps, dat is heftig. Geen tv kijken is niet zo een probleem, dat doe ik vaak niet. Maar dan ga ik wel lekker lezen. Ik kan natuurlijk gaan schrijven en plaatjes draaien.

s’ Middags ga ik de vriezer ontdooien en vind een magnum die achter de lade was gevallen. Ik vind het zonde om hem weg te gooien en eet de magnum op. Omdat hij zo gebroken is, is het niet eens zo lekker. Mijn suikervrije leven is beperkt gebleven tot 3 dagen.

Verder met het schoonmaken van de gordijnrails. Van de zomer heb ik het plafond gewit en meteen de gordijnrails die een beetje gelig waren geworden meegenomen. Helaas zaten daarmee de ringetjes ook vast en konden de gordijnen niet meer open of dicht. Nu zitten ze permanent dicht en gebruik ik een touw om overdag de gordijnen bij elkaar te knopen zodat er toch wat licht binnenvalt. Het Frans Bouwer effect bevalt me niet echt. Als ik iedere dag van de vakantie 15 minuten de gordijnrails ga schoonmaken moeten die dingen aan het eind van de week weer gewoon open en dicht kunnen. Na 5 minuten geef ik het op. Ik besluit dat het beter is nieuwe ringetjes te kopen.

’s Avonds kijk ik lekker een film. Geen tv kijken is meer iets voor het nieuwe jaar. Als goed voornemen of zo.

Overpeinzingen.

 

 Vandaag heb ik week 2 gelezen van The Artist Way.

 Ik heb het boek 8 jaar geleden gekocht en toen week 1 gelezen. Daar ben ik toen afgehaakt. Ik had altijd het idee dat ik niet creatief ben en wat moet je dan met zo’n boek. Ik wil namelijk heel leuk kunnen tekenen. Zo van de Beatrix Potter konijntjes. Of je eigen kerstkaarten tekenen. Ik heb dit jaar zelfs een poging gewaagd. Ik had een leuk schilderij gezien en heb dat na zitten tekenen. 

                                            Dit is dus het origineel

Ik dacht: dat is leuk om op mijn blog te zetten om de lezers een goed 2022 te wensen. Maar het leek weer nergens op. Dus daarom was ik indertijd afgehaakt. Maar ja zo’n boek staat ook maar een beetje in de kast. En voor een 12 weken programma ben ik eigenlijk altijd wel te porren. Gisteren heb ik week 1 gelezen. Het huiswerk was een hele week morning pages schrijven en een artist date hebben. Maar dat heb ik dus wel opgestoken, 8 jaar geleden. Ik doe sinds die tijd mijn morning pages. Ik schrijf  in de morgen in mijn dagboek, dat niemand mag lezen en waar ik geen blad voor de mond neem alles wat er in mij opkomt. En ik ga iedere week naar het museum en die ochtend was ik net naar het GEM dat nu weer KM 21 moet heten gegaan. Waarom veranderen die musea de hele tijd van naam. De buren van het GEM heette gewoon het Gemeentemuseum. Maar dat was niet internationaal genoeg dus het werd kunstmuseum. Alsof die Amerikanen en Fransen weten wat dat betekend.

In ieder geval, dat huiswerk was al af. Dus vandaag kon ik lekker verder met week 2. Schiet lekker op. Eerst moest ik mijn eigen creativiteit nog eens beoordelen. En ik bedacht dat ik toch creatief ben. Want ik schrijf en dat is ook creatief. Voor een andere opdracht ,moet ik bedenken welke alternatieve levens ik zou willen leven. Ik bedenk dat ik wel Cindy Hoetmer wil zijn, die schrijfster is en in de Jordaan woont en naar café de Pels gaat. Of Sjako, van het Fort van Sjako. Een anarchistische boekhandel om de hoek bij het Waterlooplein. Daarna moet ik bedenken wat ik deze week kan doen wat een element van het andere leven in zich heeft. Ik besluit een blog te gaan schrijven en naar Amsterdam te gaan. Dus dat staat nu in mijn agenda. Kan ik meteen morgen door met week 3. Maar later op de dag, als ik in bad zit worden mijn plannen wat wilder. Als ik met mijn 62^e met pensioen ga dan kan ik een boek gaan schrijven. Ik bedenk waar het over moet gaan: een vrouw die in Den Haag woont maar dweept met Amsterdam, waar ze vroeger heeft gewoond. En die accountant is.  En dan noem ik het Overpeinzingen, naar Marcus Aurelius. Maar dan krijg ik nog een veel beter idee: ik kan ook deze week met mijn boek beginnen. En het eerste hoofdstuk gewoon op mijn blog zetten. Weet je, als ik uit bad kom ga ik er meteen mee beginnen.

Ik ga met pensioen

 

Ik ga met pensioen. Nou ja, niet meteen. Ik ga 6 jaar sparen en dan ga ik met mijn 62^e met pensioen.

Sinds begin dit jaar ben ik schuldenvrij. De hypotheek is volledig afgelost. Dus ik ben een buffer op gaan bouwen. Inmiddels kan ik 10 maanden leven van mijn buffer. Dat is wel genoeg voor een buffer. Dus ben ik maar een beetje luxer gaan leven. Ik heb zomaar een tas gekocht zoals je in mijn vorige blog hebt kunnen lezen. De nieuwe tas past zo goed bij mij dat ik het niet eens als een nieuwe tas zie. Meer een verlengstuk van mezelf. En ik heb zo een heel duur pincet van Tweezerman gekocht. Wel met 50% korting, want ja ik ben nu eenmaal gewent om alles op een koopje te doen. Een Oral B Io tandenborstel. Helpt trouwens wel, mijn mondhygiëniste was voor het eerst in 10 jaar enthousiast over de staat van mijn tandvlees. Ik hoef pas over 4 maanden terug te komen i.p.v. over 3 maanden. Dus deze investering gaat zichzelf terug verdienen. Maar ja, nu weet ik echt niet meer waar ik mijn geld aan uit moet geven.

Met mijn pensioenplan heb ik weer een DOEL om te sparen. En ik denk dat als je de 60 gepasseerd bent, het werk je zwaarder gaat vallen. Je vindt veranderingen vermoeiend en geen uitdaging. Ik vind mensen die over uitdagingen spreken in plaats van problemen sowieso al heel vermoeiend.

Ik heb nu al geen zin meer om ‘s avonds op pad te gaan. Vroeger haalde ik hele nachten door. Maar nu zoek ik de uit pagina’s af voor evenementen die in de middag plaatsvinden. Dat alles nu door de lockdown om 17.00 uur dicht moet zijn is voor mij een uitkomst. Dan ben ik lekker op tijd thuis voor het eten. Dus ik gedraag me al als een gepensioneerde. Dat zal de komende jaren alleen maar erger worden.

Ik hoor wel van veel mensen dat ze doelloosheid ervaren als ze stoppen met werken. Een vriendin wordt neerslachtig omdat ze zoveel tijd besteed aan het lezen van de krant waarin alle ellende in de wereld wordt opgesomd.   Dat lijkt me nu niet zo een goed doel voor het besteden van je verkregen vrije tijd. Maar je kunt wel een zingeving vinden in verbinding ervaren met andere mensen. En de schoonheid ervaren van de natuur en kunst. Of door orde te scheppen. Daarom is het zo fijn als je je huis opruimt, je voelt dat je zinvol bezig bent. Ik ben trouwens niet van plan om te gaan reizen als ik met pensioen ga. Ik wil eigenlijk dan eindelijk de achtertuin gaan doen. Dat is niet zo ver weg. En iedere dag langs het strand wandelen. Ook in de winter. En lekker naar de markt om mijn boodschappen te doen, boodschappen die ik nu uit tijdgebrek laat thuisbezorgen. Dus gewoon in een rustig tempo mijn gewone leven lijden. En ik wil als  vrijwilliger bij de schuldsanering gaan werken. Ik heb daar wel eens geholpen. Maar ik dat was geen groot succes. Die mensen willen vooral gehoord worden en op de tweede plaats aan hun geldproblemen werken. Ik vond dat geouwehoer niet interessant en wou vooral de problemen oplossen. Maar als ik eenmaal met pensioen ben hoop ik daar wel het geduld voor op te kunnen brengen.

Ik ga in ieder geval lekker weer sparen, ik heb een maandje geld uitgegeven en nu weer de broekriem aanhalen. Als ik een leuk potje heb opgebouwd op mijn 62^e dan kan ik zien wat ik ga doen. Stoppen of nog even doorwerken. Maar dan is het geen must om brood op de plank te hebben

Om de één of andere reden worden alle plaatjes vandaag geweigerd door blogger. Dus dit is een blog met alleen maar tekst geworden.