I overthink litterly everything

 

Ik ben lid geworden van de Facebookgroep: I overthink litterly everything. De posts vallen meestal zwaar tegen maar soms zit er een pareltje tussen. Zoals deze: Als men in films terug gaan in de tijd zijn mensen altijd doodsbenauwd iets kleins te doen waardoor de wereldgeschiedenis veranderd. Maar in het dagelijks leven zijn mensen nooit bang dat iets kleins de wereldgeschiedenis gaat veranderen.

 

Nu heb ik ook iets kleins gedaan vorige week waardoor mijn leven er heel anders uitziet. Ik ben gestopt voor een rood voetgangers stoplicht. Pas toen het groen was, stak ik over en liep door de straat. Plots viel er zo’n 6 meter voor mij een regen van glasscherven op straat. Ik stond perplext stil en de jongen die naast mij liep ook. Als we een paar seconden eerder waren geweest, hadden wij hieronder gestaan en het waarschijnlijk niet overleefd. Er was een heel raam van de eerste verdieping op straat gevallen. Ik moet daar vaak aan terug denken deze week. Nou gelukkig was ik niet door het rode licht gelopen.

Ik heb ook eindelijk eens wat gedaan met mijn tuin, dit zal geen wereldschokkende gevolgen gaan hebben  maar ik laat toch wat foto’s zien. Ik heb tenslotte al een aantal keren over mijn Japanse droomtuin geschreven. Het is niet echt een droomtuin geworden, maar ik ben er wel tevreden over. Alleen had ik een vriendin gevraagd naar haar mening en zij zei: Die beige steentjes moeten eruit en vervangen door antraciet stenen. O.K. dat zal wat meer werk worden om die steentjes eruit te halen dan het was om het erin te gooien. Maar ik denk dat ik het toch maar ga doen.

 

"Socrates op Sneakers: De Ironische Odyssee van Mijn Twee Maanden Vrijheid"

 

"Socrates op Sneakers: De Ironische Odyssee van Mijn Twee Maanden Vrijheid"

Daar zit ik dan, met nog maar een paar dagen van mijn twee maanden vrijheid te gaan. Ik had grootse plannen – of dat dacht ik tenminste. Mijn fantasieën over een nieuw, avontuurlijk leven bleken echter niet bestand tegen de realiteit van mijn diepgewortelde routines.

Laten we beginnen met mijn ambitieuze voornemen om dagelijks verse boodschappen te doen, en maaltijden te bereiden geïnspireerd door het aanbod op de markt. Maar wie hield ik voor de gek? Na één blik op mijn boodschappenlijst en het vooruitzicht van het gesjouw, heb ik mijn trouwe jaarabonnement op thuisbezorging aangesproken. Zo veel voor het romantische beeld van de marktbezoeker. Alleen op vrijdag haal ik op de markt fruit en groente, lekker voor de hele week.

En dan mijn nobele streven om eindelijk die boeken en dvd's uit mijn eigen boekenkast te lezen en bekijken. Klinkt prachtig, nietwaar? Nou, de bibliotheek bleek een te sterke verleiding. Mijn eigen boekenkast blijft onaangeroerd terwijl ik, zoals gewoonlijk, met stapels geleende boeken en films thuiskom. Consistentie is ook een vorm van toewijding, toch?

Deze week pikte ik "Socrates op Sneakers" op in de bibliotheek, omdat ik  "En ze filosofeerden nog lang en gelukkig" zo’n fijn boek vond. Het boek leert je op een socratische manier vragen stellen. Er zijn 'boven' en 'onder' vragen, zie je. Bijvoorbeeld: : Ik zag gisteren Jan op straat lopen en die zag er niet uit, dat kan gewoon niet. Een onder vraag is dan een vraag over de feitelijke situatie: Hoe zag Jan eruit, in welke straat liep je, om hoe laat liep je daar, hoe zag Jan eruit? Een boven vraag is: Waarom kan dat niet? Hoe moet iemand gekleed gaan om over straat te lopen?  Waarom vind je dat dit niet kan?

Het is goed om de feitelijke situatie te scheiden van de meningen en overtuigingen die over situatie uitgesproken worden. Over die overtuigingen kun je dan een interessant gesprek gaan voeren.

Ik heb een beroepsopleiding tot socratisch gespreksleider gevolgd en ik weet dus hoe je een socratisch gesprek voert. Maar dat is nog een heel gedoe, met spelregels en het duurt uren. Maar daarbij maak je ook onderscheid tussen de feitelijke situatie en de overtuigingen die je hebt. Daarna kun je kijken welke principes worden geschonden die aan je overtuiging ten grondslag liggen. Dus in het voorbeeld: Jan zag er niet uit omdat zijn broek gescheurd was en onder de vlekken zat. Ik vind dat dit niet kan omdat je netjes in het openbaar moet verschijnen. Principe: In een samenleving moeten mensen rekening met elkaar houden. Als iedereen alleen maar rekening met zichzelf houdt dan is de samenleving onhoudbaar. 

Ik denk dat als je alleen al nadenkt over boven en onder vragen je al een heel eind op weg bent. Het boek geeft ook meer aanwijzingen om op een goede manier vragen te stellen. Dus niet: Jij vindt het toch ook niet kunnen dat Jan er als een zwerver bijloopt? 

Ik vind het een goed boek, maar ik moet bekennen dat ik alleen de 2 laatste hoofdstukken over gespreksvoering heb gelezen. Want ja, ik heb nog een hele boekenkast die ik uit moet lezen.

 

Japanse tuin

 Deze week had ik geen plannen. Maar ik heb altijd wat plannetjes in mijn achterhoofd. Zo wil ik al een tiental jaren dat mijn achtertuin een Japanse tuin wordt. Ik ben hier al jaren mee bezig. Maar toen mijn buurman vorig jaar eens een bezoekje bracht aan mijn achtertuin zei hij: wat leuk, een wilde tuin. Ja, er is nog wat werk te verrichten.

 

Nu heb ik een abonnement op Soofos genomen. Dit kost 19,- per maand. Je kan na een maand gewoon opzeggen. En er zijn enorm veel cursussen op allerlei gebied. Waaronder tuinontwerp maar ook ChatGTP beginnerscursus, online zangcursus of wat dacht je van Leer de emoties van je kat kennen. Dus die 19,- euro heb je er zo uit.

Ik heb eerst de Chat GTP cursus gedaan en ik kan het je aanraden want Chat is gratis te gebruiken en heel handig in het dagelijks leven.

Daarna ben ik begonnen met de tuincursus.  Het begint meteen goed. De tip is om je huisadres in Google Earth op te zoeken, in te zoomen op je tuin en een afdruk te maken. Je trekt dit over op blanco papier door de afdruk op het raam te plakken. En zie hier: je hebt een tekening op maat van je achtertuin. En bovenin is het noorden bij Google Earth, dus dat weet je dan ook meteen.

Nou je begrijpt wel dat ik geen tijd heb voor een uitgebreid blog want ik moet snel weer verder met mijn tuinontwerp

Eendagsvlieg

 

Mevrouw Nienke schreef als reactie op mijn vorige blog dat ik niet moest vergeten om ook te genieten. Daar moest ik aan denken toen ik het verhaal van de eendagsvlieg las. (Wederom in het boek: En ze filosofeerden nog lang en gelukkig).

De eendagsvlieg werd wakker en had zich nog nooit zo goed gevoeld. Nu was dit zijn eerste en enige dag dus hoe kon hij eigenlijk weten hoe hij zich normaal zou voelen. Hij bedacht wat hij vandaag zou gaan doen: hij kon heel ver gaan vliegen of allemaal lekkere hapjes gaan verzamelen en opeten, proberen de liefde te vinden of gewoon een andere eendagsvlieg opzoeken en daar de hele dag mee optrekken of… Hij zag dat er al een uur verstreken was doordat hij zo bezig was geweest met het plannen maken. En hij had maar één dag. Hij werd er een beetje droevig van en had niet meer zo’n zin in de dag. Maar na nog een uur besloot hij toch maar iets te gaan doen, hij kon toch moeilijk de hele dag niets doen. Dus hij ging maar een stukje vliegen en maakte een paar salto’s, die niet zo goed lukten. Hij werd moe en streek neer op een paardenbloem. Hij baalde ervan dat hij zijn dag niet beter besteed had. De zon begon al onder te gaan. Hij keek vol verbazing naar de roze lucht. Dit was echt de mooiste zonsondergang die hij in zijn hele leven had gezien.

Ik vind dit een fantastisch verhaal en ik zie de overeenkomst met mijn situatie. Ik heb nu eindelijk na 16 jaar achter elkaar werken eens 2 maanden vrij en kan doen wat ik wil. Maar op 1 februari moet ik weer in het gareel lopen, dus wat ga ik doen met mijn tijd?

Ik ben heel blij dat ik de eerste maand besteed heb aan het opruimen van mijn huis. Ik heb nu nieuwe gordijnen door het hele huis, gewitte muren, gedweilde vloeren en kasten die ge-Marie Kondoot zijn. Zalig, want het was best een zooitje. Mijn ex-schoonmoeder en moeder zijn in de afgelopen periode overleden en veel spullen en administratie was bij mij terecht gekomen en moest nog uitgezocht worden. Normaal kom ik daar niet aan toe. Als ik een weekje vrij ben heb ik daar geen zin in. Maar nu is dat allemaal eens opgeruimd. Natuurlijk heb ik niet alleen opgeruimd. Ik deed dit in de ochtend en in de middag ben ik lekker op pad gegaan. En ik ben nog naar Spanje geweest om mijn zus en een vriendin daar op te zoeken.

De komende 4 weken heb ik dan de tijd voor andere dingen. Ik wil me niet vastleggen voor alle weken, alleen voor de komende week heb ik een plannetje gemaakt:

Maandag met een vriend zijn verjaardag vieren bij veganistisch restaurant S.L.A.

Lopen naar de haven en daar een visje kopen en ’s avonds klaarmaken

Fietsen naar museum Voorlinden om de tentoonstelling Anselm Kiefer te gaan zien. ( de film heb ik al gezien)

Ik heb eindelijk eens een afspraak gemaakt bij het Repair Cafe

Ik ga vrijdag een cursus doen bij Nynke Valk, die de eenvoudig leven agenda maakt.

Op zondag ga ik naar een vriendin in Eindhoven om het overgebleven deel van mijn isolatiebehang te brengen.

Naar Carrols in Amsterdam Noord om eens een smash burger te gaan eten.

Na die week kijk ik wel wat ik dan wil gaan doen. Misschien een stukje vliegen en een paar salto’s maken en dan genieten van de mooiste zonsondergang van mijn leven.