Zomer

 

Ik schreef het de vorige keer al, ik ben de laatste tijd best druk. Hemeltje het halve jaar is al voorbij zonder dat ik er erg in heb. Straks is het Kerst en is de zomer ongemerkt voorbij gegaan. Heb ik alleen maar thuis gezeten en dvd’s gekeken. Daar moet ik wat aan gaan doen.

Ik heb het boek: Since you've been gone gelezen. Waarin een meisje voor haar vriendin een to-do list voor de zomer maakt omdat ze zelf weggaat.

Dat lijkt mij een prima idee. Normaal maak ik alleen to-do lijstjes met vervelende dingen als: wasmiddel kopen, koelkast uitsoppen ect. Maar nu heb ik een andere lijst gemaakt:

5 x zwemmen in zee ( ik woon 800 meter van het strand, dus dit is te doen)

3 x cocktails drinken bij een strandtent ( in mijn hele leven maar 1x een cocktail gedronken )

2x BBQ

2x Fietsen door de duinen

2 x kamperen

2x naar een zomerfestival

Zoals je ziet houd ik geen tijd over om dvd’s te kijken. Ik ga mijn lijstje afwerken en straks terug kijken op een heerlijke zomer. Hopelijk werkt het weer ook een beetje mee. 

Heb jij als lezer nog dingen die ook op mijn lijstje horen te staan? Ik hoor het graag.

Geweldloze communicatie

 

Zo, ik heb al lang geen blog meer geschreven. Mijn weekends zijn een beetje vol geweest de laatste tijd en het is er daarom niet van gekomen.

In één van die weekends heb ik 2 dagen de cursus Geweldloze communicatie gedaan. Wat dat is kan ik het beste met een voorbeeld uitleggen:

“Ruim je troep op, jij laat alles altijd achter je aanslingeren” dit is geen geweldloze communicatie.

Geweldloos :

Er liggen veel spullen op de grond.(waarneming)

Dit maakt mij onrustig,(gevoel) ik heb behoefte aan rust. ( behoefte uitspreken)

Zou je, je spullen willen opruimen ( verzoek)

En dat verzoek zou je in eerste instantie aan jezelf moeten richten. In dit geval: Als de spullen mij onrustig maken zou ik dan zelf de spullen van de grond kunnen rapen?

Het lijkt heel simpel maar je kunt echt twee dagen bezig zijn met het oefenen in het onderkennen van behoeftes en gevoelens. Ik merk nu wel dat ik het aan het toepassen ben in mijn dagelijkse leven.

Ik heb problemen met de aannemer die het appartement boven mij aan het verbouwen is.( dit is ook een van de oorzaken waardoor ik het zo druk heb gehad de laatste tijd)

Hij is 3 keer door mijn plafond heen gekomen met gaten tot gevolg, heeft 5 keer lekkage veroorzaakt en heeft verf in de dakgoot gegooid waar mijn regenton op aangesloten zit.

Hij moest de offerte betalen van de aannemer die ik heb ingehuurd om mijn plafonds te herstellen. Maar deed dit natuurlijk niet. Ik heb bewust geweldloze communicatie toegepast in mijn appjes om hem te herinneren aan de nota. En er is deze week betaald.

Gisteren werd de container met bouwafval opgehaald. Omdat de container veel te vol zat is er veel troep op straat gekomen. Mijn eerste reactie was om een foto te maken van de zooi en deze te appen met het bericht : Ruim je zooi op. Maar het drong tot mij door dat ik behoefte heb aan orde en rust en dat ik dat niet zou bereiken met mijn appje. Ik zou me alleen maar gaan ergeren waarom hij niet komt om de zooi op te ruimen. Dus ik heb een bezem en een vuilniszak gepakt en de troep opgeruimd. Was 7 minuten werk. De buren prezen mij om mijn onbaatzuchtige a tie. ( die niet onbaatzuchtig was want ik vervulde mijn eigen behoefte.

De les is dus: De oordelen die ik over de ander heb gaan niet over de ander, deze gaan over de onderliggende behoefte van mezelf.

 

Mental accounting

 

Ik probeer altijd zorgvuldig met mijn geld om te gaan maar soms gaat het wel eens mis

Zo had ik laatst mijn bonuskaart uitgeleend bij de zelfscan aan een stel van rond de 40. Toen ik thuiskwam zag ik dat mijn airmiles waren ingeruild tegen korting op de boodschappen. Het lef dat sommige mensen hebben!

Ik ging voor een lippenstift in de aanbieding met 50% korting. Ik nam mijn oude lippenstift mee naar de Etos want ik wou weer dezelfde kleur. Helaas was ik mijn bril vergeten dus ik kon het nummer niet vergelijken. Bij de kassa vroeg ik aan het meisje of de nummers op de lippenstift overeenkwamen. Dat was het geval dus ik rekende af. Omdat ik geen bril ophad zag ik dus niet hoeveel ik pinde. Toen ik thuiskwam zag ik op de bon dat ze 2x lippenstift had aangeslagen. Weg korting.!

Op Koningsdag kocht ik een boekje (voor weinig) The art of the good life. Ik had mijn bril op en mijn bonuskaart hoefde ik niet te laten zien dus het was een goede deal. En het is een heel leuk boekje. Het eerste stukje ging over Mental accounting. Dat houdt in dat je er de pest in hebt als mensen je airmiles jatten. Maar als een meisje te weinig geld bij zich had gehad om haar boodschappen te betalen had ik hetzelfde geld met liefde voor haar gepind. Door de besteding van je geld een ander label te geven heb je er een goed gevoel bij. De auteur adviseert om als je bestolen wordt dit geld van je potje met goede doelen af te halen. Dan ben je niet bestolen maar heb je iemand die het heel hard nodig had gesteund.

Het helpt ook om een potje voor onderhoud aan te houden. Zo heb ik een potje voor auto onderhoud. Daar stort ik iedere maand 50,- euro in en betaal ik de garage van. Ik had al 1000,- gespaard in het potje de laatste jaren omdat ik minder geld aan onderhoud kwijt was. Bij de laatste APK moest er wel het een en ander gebeuren, kosten 450,-. Omdat ik nog een fijne 550 in het potje overhield had ik er niet de pest over in, het was al ingecalculeerd.

 

Oud zijn

 

Ik ben 58 jaar, best oud. Ik denk wel dat ik niet veranderd ben sinds mijn 18^e. maar als ik mijn leven nader beschouw ben ik in sommige opzichten best wel veranderd.

Als ik schoenen ga kopen wil ik alleen maar dat ze er een beetje mee door de beugel kunnen. Als ze lekker zitten vind ik het al snel best hoe ze eruit zien.

Als ik iets van de Havermelk elite lees denk ik: in de jaren 80 hadden we de Yuppen en die gaven ook teveel geld uit aan overprized spullen. En ze denken dat Amsterdam het centrum van de wereld is, maar zeg nu zelf, het is geen Parijs of New York. Natuurlijk ben ik wel op de nieuwsbrief van de Havermelk elite geabbonneerd, want ik wil wel weten waar ik de beste croissantjes kan kopen als ik in Amsterdam ben.

Vroeger als ik met iemand sprak, zat ik te wachten tot het mijn beurt was om te spreken en ik kon zeggen hoe ik erin stond. De laatste jaren luister ik meer naar mijn gesprekspartner en als het mijn beurt is vraag ik mijn gesprekspartner waarom hij er zo over denkt.

Nog steeds luister ik naar dezelfde muziek als toen ik 18 was. Er is een regionale zender op tv die jaren 80 muziek met clips uitzendt. Het doet mij wel denken aan mijn demente moeder in het verzorgingshuis, daar stond ook altijd muziek op uit haar jeugd. Maar bekende muziek horen is nu eenmaal fijn. Of je nu dement bent of niet. Waar ik vroeger dacht: die zanger is een stuk of een griezel denk ik nu: kijk dat jochie e in dat motorjasje lekker aan zelfexpressie doen. En wat heeft hij zijn haar toegetakeld, daar zal hij nu wel spijt van hebben dat hij er ooit zo bijgelopen heeft.

Koop niets nieuws challange

 

Al een paar jaar ben ik lid van de Facebookgroep Koop niets nieuws challange. Het is de bedoeling dat de deelnemers een jaar lang niets nieuws kopen. Het is inspirerend maar ook grappig om te zien hoe de deelnemers hun eigen regels maken.

Tweedehands kopen is toegestaan, want het is niet nieuw

Nieuwe onderdelen kopen om iets te repareren is toegestaan.

Cadeautjes mag je wel nieuw kopen.

Een deelnemer schreef dat ze als een half jaar niets nieuws had gekocht. Wel gaf ze heel veel geld uit aan planten. Hoezo is planten kopen niet iets nieuws???

Zelf koop ik ook bij voorkeur iets tweedehands. Op mijn rondje op vrijdag door Scheveningen ga ik altijd bij twee kringloopzaken binnen. Meestal kom ik dan met dvd’s thuis. ( 4 voor Є1,-) Als ik de dvd’s heb gezien gaan ze in de Minibieb.

Maar in december heb ik een omslag gemaakt. Ik heb nieuwe plissé gordijnen gekocht,. En ze zijn fantastisch. Eindelijk geen inkijk meer en toch daglicht in huis. En het is op maat en staat mooi. Ik zit er iedere dag van te genieten terwijl ik op de bank zit. Dus ik dacht laat ik de gordijnen in de slaapkamer ook gaan vervangen door op maat gemaakte echt verduisterende gordijnen. Iedere ochtend als ik wakker wordt en ik zie hoe de gordijnen precies tot de grond komen ben ik blij. En als ik overdag wil slapen is de slaapkamer echt donker. Het is een feest. En nu is de beer los.

Ik heb ook nieuwe nachtkastjes gekocht. Ik heb een maandje kringloopzaken afgelopen op zoek naar een mooi notenhouten exemplaar maar ik ben niet geslaagd. Toen ik bij de Xenos een mooi houten kastje zag waar prima mijn boeken op konden liggen heb ik die aangeschaft. En later ook een tweede kastje in dezelfde serie.  De spiegel (die ik van de straat had meegenomen) heeft nieuw glas gekregen. En mijn verzameling gekleurde vazen van de kringloop in de vensterbank zijn aangevuld met nieuwe glazen kandelaars. Ook is er een dure orchidee op tafel komen staan.

                                            leuk die ondergrondse rest afval containers op de achtergrond, maar een                                                     nieuwe kandelaar op de voorgrond.

Mijn zus heeft jarenlang zuinig aan gedaan omdat ze geld wou sparen om te stoppen met werken en rond te gaan reizen. Nu komt er ook geld uit een pensioenpotje en hoeft ze niet meer zuinig aan te doen. Maar het is een gewoonte geworden om zuinig aan te doen. Als ze weer voor een goedkope oplossing kiest zegt haar man: Dat is oud gedrag. Mijn gewoonte om 2e hands te kopen werd ook voor een groot deel ingegeven om minder geld uit te geven omdat ik mijn hypotheek wou aflossen. En later hoefde het niet meer maar vertoonde ik nog oud gedrag en vond ik het leuk om een goede vondst te doen bij de kringloop.

Ik moet zeggen dat het heel fijn is om mooie nieuwe spullen in huis te hebben. Maar nu ben ik wel weer klaar met shoppen voor de komende jaren. Hoewel ik deze week een roze vaasje heb gekocht voor mijn roze vazen verzameling. Nieuw!

Een leven vrij van de klok

 

 Een leven vrij van de klok

Dit boek behandelt van alles maar de connectie met de klok is mij niet altijd duidelijk. Klimaatcrisis, rassenongelijkheid, menselijk onvermogen om de natuur naar haar hand te zetten, noem maar op, alles komt aan bod. Het is wel een goed boek om eens te na te denken over hoe jij nu tegen de tijd aankijkt.

Het eerste hoofdstuk gaat over het werken in loondienst. Als je niets anders te verkopen hebt, kun je altijd nog je tijd verkopen door te gaan werken in loondienst. Maar het boek gaat ervan uit dat als je dit doet je uitgebuit wordt. De werkgever wil waar voor zijn geld en zal het laatste beetje productiviteit uit je persen. En als je je werk efficiënter gaat doen is de winst voor hem en moet jij nog altijd 40 uur werken voor hetzelfde geld.

Maar als ik zo een rondkijk bij de Albert Heijn als ik boodschappen doe zie ik een caissière van over de 50 die zit te niksen. In het gangpad staan de vakkenvullers te geinen. En er is niemand die met een stok achter ze aangaat. Maar er zullen ook best bedrijven zijn in Nederland en zeker over de wereld waar werknemers als koopwaar van beschikbare arbeidseenheden worden behandeld. Bij de Aldi krijg ik al dat gevoel. Er staan altijd lange rijen bij de kassa, want stel je voor dat de caissière even niets te doen heeft. Ze zetten gewoon te weinig caissières in. En de vakkenvullers zijn er ook altijd gehaast. Ik winkel er niet want ik vind dit geen prettige sfeer.

In de vrije tijd van mensen is het niet veel beter gesteld want ook hier moet er worden gepresteerd. Jonge mensen schijnen hun vakantiebestemming te bepalen op grond van de mogelijkheden op Instagram. Er is zelfs een woord voor in Japan: Insta-bae=-Instagram schitteren. En de internetbedrijven proberen ons te verleiden om zoveel mogelijk tijd te besteden op hun site: Facebook, Twitter, candy-crush. Zo “verkopen” wij onze vrije tijd aan de internetbedrijven zodat zij onze gegevens weer kunnen doorverkopen.

Verder moeten we onze vrije tijd zo efficiënt mogelijk besteden en zijn er allemaal time management programma’s om zo productief mogelijk onze vrije tijd te benutten zodat we fit weer aan de nieuwe werkweek kunnen beginnen.

Ik heb zelf het idee bij tijd dat als ik eenmaal mijn to-do lijst afgewerkt heb dat mijn leven dan op orde zal zijn. Ik net 2 maanden vrij gehad en toen heb ik een to-do-lijst van 120 punten afgewerkt. Ik moet zeggen dat ik nu wel meer rust ervaar nu mijn huis zo opgeruimd is. Maar ik heb alweer een nieuwe lijst gemaakt van 30  punten. En als ik zo een lijst heb gemaakt, vind ik ook dat deze in  één of twee maanden moet zijn afgewerkt. Tot die tijd is mijn leven niet op orde. Maar ik kan er net zo goed een jaar over doen, want ik maak toch altijd weer een nieuwe lijst. Ik zou moeten proberen te accepteren dat je leven goed kan zijn terwijl er nog een to do lijstje rondslingert.

Op mijn lijstje stond natuurlijk ook het lezen van De Wetten van Connie Palmer. Ik heb 2 hoofdstukken gelezen: de astroloog en de filosoof. Het ging alleen maar over haar, hoe de mannen haar zagen en hoe geweldig ze haar vonden. En zij zat die mannen een beetje af te kraken. Ik kreeg er geen diepe inzichten door, alleen maar dat ik die Connie Palmer een vervelend mens vond. Ik heb het boek weer terug naar de bieb gebracht.

De wetten

 

Vorig weekend stond een interview met Conny Palmer in de Volkskrant. En ik heb mij kapot geërgerd.

 In het interview zegt ze dat schrijver een mannenberoep is. Dat vind ik helemaal niet. Vrachtwagenchauffeur is een mannenberoep maar schrijver? Kom op zeg. En dan doet ze het nog voorkomen alsof ze stand moet houden tussen een stelletje koppensnellers.

Ik heb wel een Meiden die rijden gekeken en deze meiden doen heel normaal over hun beroep. Zelf ben ik accountant en dat is ook wel een mannenberoep in die zin dat er weinig vrouwen zijn die het beroep uitoefenen. Ik werk op de controle afdeling van een accountantskantoor en van de 10 mensen die daar werken ben ik de enige vrouw. En als ik naar een cursus ga is de verhouding man vrouw ook vaak 1:10. Maar ik kan je zeggen: mannen zijn net mensen, je kunt gewoon met ze praten en ze eten je niet op.

Toen het boek de Wetten van Conny Palmer in 1991 uitkwam heb ik het gelezen. Ik vond het een erg goed boek. Het is alweer eventjes geleden dus het staat mij niet helemaal helder meer voor de geest. Maar wat ik me herinner is dat zij in het boek een relatie krijgt met 7 verschillende mannen en ze beschrijft hun wereld waarin ze leven. Van een filosoof, ex-priester en andere verschillende beroepen.

Wat ik vroeger leuk vond, als ik een nieuw vriendje had, dat ik een nieuwe wereld leerde kennen. Zijn wereld. Dan had ik een vriendje die DJ was en dan ging ik mee naar disco’s waar hij draaide. Leerde hij me basgitaar spelen. En de volgende nam je weer mee naar een andere nieuwe wereld. Andersom gold dit natuurlijk ook. Zo maakte ik al mijn vriendjes binnen een week lid van de bibliotheek. Dat was mijn wereld.

 Ik moet mijn recentelijke allergie voor Conny Palmer maar eens opzij zetten en de Wetten nog eens herlezen. Ik ben benieuwd wat ik er nu van vind.