The life chaning magic of tidying up- Deel twee

Anoniem zei: als je wil opruimen lees dan het boek van Marie Kondo.

Ja, Anoniem sloeg wel de spijker op zijn kop. Ik vind dat Anoniem het toch heel leuk doet in haar commentaren op de blogs die ik lees. Ze zou zelf een blog moeten beginnen, ik zou haar direct gaan volgen.

Maar nog even over het boek, dat ook in het Nederlands is verschenen onder de titel Opgeruimd. Nu vind ik de Engelse titel 10 x meer aanspreken als de Nederlandse titel. Maar in het Engels is het boek ook veel goedkoper en verkrijgbaar als e-boek. Vandaar dat ik het Engelse exemplaar kocht.

De schrijfster ruimt dus op, door de boel gewoon de deur uit te doen. Daarna heb je veel minder spullen en die passen dan wel in je kast. Daar komt het een beetje op neer.

Nu was ik eens op bezoek bij een vriendje en hij moest zijn kamer opruimen. Het huis stond te koop, en de volgende dag zouden er bezoekers komen, dus hij moest van zijn moeder die dag echt zijn kamer opruimen. Hij pakte daarop een vuilniszak en schoof alles wat in het zicht stond in deze vuilniszak (op zijn hasjpijp na) en stopte deze vuilniszak vervolgens in de Kliko. Ik was zeer onder de indruk van deze actie. En ik bewonderde zijn daadkrachtig optreden zozeer, dat ik ook maar met hem getrouwd ben.  Ik heb hem daarna natuurlijk nooit gevraagd om ons huis eens op te ruimen, want ik wist hoe rigoureus hij hierin was. Maar zo zoetjes aan wordt ik ook een beetje wijzer en rigoureuzer en schuif ik ook steeds meer in een vuilniszak. Ik heb nu zowaar lege planken in mijn kasten!  De vuilniszakken breng ik dan vaak nog wel naar de Kringloop i.p.v. de vuilcontainer. Maar het heeft mij heel wat jaren gekost om zover te komen.

Een andere tip van mijn inmiddels ex-man is: Lets don’t and say you did.  Brigitte Kaandorp heeft hier een hele leuke sketch over gemaakt. Zij is dan met haar zus op vakantie in Griekenland en wil net zo als iedereen gaan eten in zo’n leuk visrestaurantje in de haven. Als ze  op het punt staat dit te gaan doen, zien ze de trap van wel 2.000 treden naar beneden. Ze willen nog wel naar beneden gaan, maar ze zien het niet zitten om na het eten ook weer naar boven te klimmen. Ze schatten in dat een dinertje  in zo’n gezellig restaurantje in de haven 1500 peseta’s kost en gooien dat geld naar beneden, de trap af en gaan vervolgens lekker eten in de snackbar. Zo demonstreert zij : doe het niet en geniet ervan alsof je het gedaan hebt. Het bespaart een hoop tijd en een hoop gedoe, en je houdt veel tijd over om een beetje te relaxen.

Met deze 2 tips kom je denk ik een heel eind in je leven. Alleen spullen houden waar je verknocht aan bent (hashpijp) en doe alleen dingen die je echt leuk vindt.

Terug naar het boek. Hoe breng ik de beginselen van Marie Kondo nu in de praktijk? Een kleine tour door mijn huis.

Zie hier: mijn sokkenlade. Ik heb zo’n 10 paar dunne zwarte sokken voor de zomer en 10 paar dikke zwarte sokken voor de winter. En één blauwe zie ik nu. Zo hoef ik nooit de wasmachine aan te zetten omdat ik geen sokken heb om aan te trekken. Het zou een gruwel zijn voor Marie Kondo omdat je sokken niet in een bolletje moet vouwen, als je ze niet draagt. Volgens haar moeten sokken kunnen rusten en zijn ze op deze manier gespannen. Ja, Ja, je kan het dak op Marie.

Hier zie je mijn garderobekast. Ik denk dat dit Marie Kondo’s goedkeuring wel kan verdragen. Alles wat hier hangt brengt Joy en het hangt netjes per soort, van lange kledingstukken rechts, naar korter links. Ik heb 1 sjaal die hangt helemaal links, nog nooit omgedaan. Ik heb deze sjaal al 20 jaar en ik vind het een fantastische sjaal. Dus die blijft, ik ben nu eenmaal niet zo'n sjaaltjes mens.

Mijn setjes met memoribilia, in 2 dozen op 1 plank in de kast. Koffiepot van oma ernaast. Niets meer aan doen. (behalve dan dat de deksel van de bovenste doos niet meer goed dicht gaat omdat ik er steeds spullen bijstop). Ik heb er inmiddels het een en ander uitgehaald en ik kan jullie berichten: het deksel sluit weer.

Hier een opstel van mij uit de doos met herinneringen. Ja, ik ben echt een kind van de doemgeneratie.

En 23 spelfouten in 3/4 A-4 tje en toch een 8 1/2 voor dit opstel gekregen. Zie hier de reden dat ik nog steeds spelfouten maak.

Hier kan Marie Kondo wel van pas komen. Ik houd van boeken en vind het moeilijk om ze de deur uit te doen. Dit weekend ga ik eens, zoals Marie Kondo aanraadt, al mijn boeken uit de kast halen. Ze één voor één beoordelen, en alleen degene die mij Joy brengen terug zetten. Eens kijken of ik nu voor eens en altijd een opgeruimde boekenkast kan krijgen. Maar zie je die lege plank a’ la Gretchen Rubin? Zo zie je dat ik al een tijdje bezig ben met mijn boekenkast op orde te krijgen. Vroeger lagen er ook boeken op de kast en verticaal op de boeken gestouwd. Ik hoopte door een Little Free Library te beginnen, makkelijker boeken weg te kunnen doen. Maar mensen stoppen meer boeken in deze Minibieb, dan ze meenemen, dus ik moet hierdoor vaker naar de kringloop om boeken weg te brengen.  

Dit weekend vier ik ook mijn verjaardag, dus misschien kan ik de bezoekers iets laten uitzoeken uit mijn boekenkast. De boeken, die ik dan van te voren apart houd, zijn de boeken waarvan ik echt geen afstand kan doen. Dat is ook een opruimmethode.