Ik heb al over twee overleden vrienden geschreven dit jaar.
Maar het gaat maar door.
Vorig weekend ging ik het Broodspoor lopen met een oude
vriendin. Niet dat ze oud is, maar onze vriendschap wel, want we zijn al sinds
ons 15E vriendinnen. En toen
ze op Facebook zag dat ik een graffiti wandeling in Amsterdam had gemaakt vroeg
ze of ik zin had om met haar de wandeling in het spoor van Herman Brood te
doen. Een andere vriendin wou ook inhaken, maar ging eerst nog naar haar
demente moeder in de Bijlmer. Dus die zouden we ontmoeten bij ons eindpunt: Het
Hilton, waar Herman van het dak sprong.
Toen we langs het Leidseplein kwamen moest ik denken aan de oude
tijden. Toen we nog punk waren en met 10 man op Dr Martins en met hanenkammen het
Mairrott Hotel inliepen om een pakje sigaretten te kopen. Ik vroeg aan Marion of nog wel eens wat hoorde van die
jongens.
Ze vertelde dat één van hun, degene die ik ook als Facebook
vriend heb, zelfmoord had gepleegd. Ik ging die avond kijken en zag dat hij op
de dag van zijn zelfmoord echt veel dingen had gepost op Facebook. Ook over
zelfmoord, maar ik heb zijn posts niet gezien. Totdat die vriendin erover
vertelde. En als je nu denkt dat ik
misschien heel veel Facebook vrienden heb, dat heb ik dus niet. Ik heb er maar
53, nu dus 52. Omdat ik geen vrienden wil zijn met mensen die ik geen slaapplek
zou aanbieden als ze bij mij op de stoep zouden staan. Dat is mijn standaard om
vrienden te worden op Facebook.
Maar bij Henry, de vriend van vroeger die dus zelfmoord
heeft gepleegd mocht ik altijd blijven slapen in zijn kraakpand in Amsterdam. Het was
er een zooitje. Je kwam er binnen via een ladder tegen de achtergevel. Er liep
een niet zindelijke hond rond, die overal scheet. En als je op een feestje kwam
liep Fabiola er ook rond. En die werd kwaad als je haar tasje van de stoel
verwijderde.Maar Henry was relaxed, maar soms
ook wel onder invloed. Later verloren we elkaar uit het oog, tot ik een jaar
geleden weer Facebook vrienden met hem werd. Het leek hem wel goed te gaan.
Maar we hadden geen echt contact, alleen via Facebook. En dan opeens die
mededeling van mijn vriendin. En ik ging kijken… naar die laatste dag op Facebook. Er waren wel 10 berichten op die laatste dag van hem.
Waarom heb ik zijn berichten niet gezien. Niemand heeft erop gereageerd. Wat ellendig. Die avond beëindigde hij zijn leven.
sterkte,soms wordt het kringetje ineens een stuk kleiner.
BeantwoordenVerwijderenJa, dit jaar gaan er opeens veel mensen weg uit mijn leven. Maar niet uit mijn hart. Daar leven ze voort.
VerwijderenZelfmoord laat zoveel vragen achter. Verlies met vraagtekens....zo moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenJa je hebt gelijk. Ik neem het mij ook kwalijk dat ik niet gereageerd heb op de posts. Maar ja, ik heb ze eenvoudigweg niet gezien.
VerwijderenGatverdamme, wat een rotjaar. Ik ken het gevoel, de vragen waarmee je achterblijft. Gedachten als 'had ik maar dit, had ik maar dat'. Voor mij was dat het jaar 2014. Mijn zus en ik ernstig ziek, en drie bekenden die er kort daarna een eind aan maakten. Eén van de drie was een heel goede vriendin, en ik kan soms nog steeds malen, of ik het niet op de een of andere manier had kunnen voorkomen. Maar het kwam eenvoudig niet in me op dat iemand zoiets ook maar kon wénsen.
BeantwoordenVerwijderenSinds dat jaar vind ik heel veel dingen een stuk minder vanzelfsprekend. In de tussentijd ben ik nog meer, zeer dierbare mensen verloren, maar ik heb geleerd te koesteren wat en wie er nog wel is.
Heel veel sterkte, lieve Surfert… Enne... fijn om te weten dat je mij dus een slaapplek zou aanbieden als ik die nodig had. X!
Is wederzijds, hoor :-)
VerwijderenJa hoor, als je op straat komt te staan kun je bij mij terecht. Ik heb een extra kamer, en al twee keer heeft daar een vriend(in) in problemen een aantal weken gebivakkeerd. Geen klachten achteaf gehad, en ik ben nog steeds vrienden met allebei.
VerwijderenEn het gaat maar door. Van de uitvaart waar ik executeur testemantair was en 15 mensen op de uitvaart kwamen, is er nu 1 overleden. Uitvaart morgen. Een ander ligt in een hospice ( haar zus)en ik ga de papieren in orde maken, zodat ze bijgezet kan worden in het familiegraf.
VerwijderenHet is echt een zware tijd voor jou en de mensen om je heen. En steeds maar weer die knop omzetten, omdat je zelf niet in mag storten. Er komt op een dag weer wat rust, maar dat lijkt nu ver weg. Heel veel sterkte, meid... Je bent een bikkel.
VerwijderenDat laatste doet me er trouwens aan denken dat ik nog iets vergat te vragen... ben jij een van die stoere punkmeiden op de foto? Is moeilijk te zien met al die make-up.
Wat heftig. Ik ken die schuldgevoelens wel. Mijn moeder die zelfmoord pleegde, maar ik denk niet dat we dat hadden kunnen verhinderen. En een vriendin waarbij ik dacht 'Nu laat ik niks meer van me horen omdat ik vind dat jij eerst maar eens initiatief moet nemen,' dat zit me nog wel dwars. Ben jij trouwens die middelste op de foto, met die donkere haren?
BeantwoordenVerwijderenDie foto's zijn niet mijn eigen foto's maar van internet. Maar mijn haar zat ook een tijdje zo. Maar ook een tijdje blond. Ja als mensen dood zijn denk je : had ik maar meer tijd met ze doorgebracht.
BeantwoordenVerwijderenWord lid van ons winstgevende bedrijf zonder je druk te maken over je werk, het is een eenvoudig handelssysteem om het plan van je keuze te krijgen en een minimum van $ 2000 te verdienen met slechts een klein bedrag aan investeringen, je kunt binnen een maand tot $ 10.000 tot $ 20.000 verdienen, afhankelijk van je investeringsplan kunt u zo snel mogelijk contact opnemen met supporter via whatsapp: (+447883246472)
BeantwoordenVerwijderenE-mail: tdameritrade077@gmail.com
Ik waardeer LAPO MICRO FINANCE, die me een lening heeft gegeven voor de medische behandeling van mijn zieke kind. Ik ben zo blij dat ik LAPO vandaag heb ontmoet, neem contact met hen op via e-mail als je een dringende lening nodig hebt: lapofunding960@gmail.com
BeantwoordenVerwijderen