Ronald

Ik heb even geen blog geschreven omdat mijn hoofd er niet naar stond.

Mijn collega Ronald heeft een herseninfarct gehad. In de nacht, en toen hij s’ morgens niet op kantoor kwam, heeft mijn baas de politie gebeld. Die hebben uiteindelijk de deur geforceerd en hem verlamd in zijn bed gevonden. Hij kon ook niet meer praten en zat opgesloten in zijn lichaam. Ik wist meteen : dit is niets voor hem. Niemand zit er op te wachten, maar bijvoorbeeld Steven Hawking heeft er mee leren omgaan.

Ronald is geen Steven Hawking. Hij kon op een gegeven moment in het ziekenhuis op de intencive care zijn hand weer bewegen en trok zijn sondes eruit. Zijn kinderen hebben geprobeerd met videobellen hem over te halen de sondes te laten zitten. Dit deed hij, maar later is in overleg met de artsen besloten om zijn leven te beëindigen.

Gisteren was de crematie en ik heb een praatje gehouden.

Hier volgt de tekst:

Ik leerde Ronald kennen toen ik in 2007 bij Top en Co kwam werken en met hem een kamer ging delen.

Je vertelt je collega waarmee je een kamer deelt van alles. Wat je s’avonds gaat eten (Het liefst Indonesisch), naar welke tv programma’s je kijkt, (kwissen en natuurlijk Celine Huijsmans) en hoe hoog je energierekening is (zeer laag). En Ronald was altijd erg open, en praatte graag.

Ronald stond altijd klaar voor mij als ik een vraag had over het werk. Ook keek hij vaak even stiekem het werk van zijn collega’s na. Bijvoorbeeld of ze niet vergeten waren de bijtelling btw privé gebruik te boeken. Niet om ze de loef af te steken. Maar om te helpen, en te zorgen dat alle zaken goed liepen. Dit wist ook iedereen. Hij had nooit ruzie met een collega. Dat was ook niet mogelijk want hij was altijd rustig en een goed mens. De klanten zagen dit ook. Dit blijkt wel uit alle schriftelijke en telefonische reacties van de laatste dagen.

Ik reed vaak met hem mee naar klanten. In zijn oude Ford. Want hij vond het onzin om geld uit geven aan een dure auto. Je staat er toch maar mee in de file. Daarom kocht hij ook een scooter, zodat hij langs alle auto’s in de file naar zijn werk kon sjezen. Ook in het weekend ging hij er graag met zijn scooter op uit. Dan reed hij rond in het Westland, dat sinds zijn jeugd zo veranderd was.

Vorige zomer kreeg Ronald een herseninfarct. Maar hij knapte snel op en ging aan zijn gezondheid werken. Hij kwam op de fiets naar het werk en ging op dieet. En de dokters zeiden dat hij weer gezond was.

Het is daarom extra wreed dat hij opnieuw een herseninfarct kreeg. 

Ik ga hem erg missen.