Tijschriften en boeken

Tegenwoordig maak ik graag lange wandelingen. Ik loop dan 2 uur en kom onderweg langs onbekende winkeltjes, waar ik graag even een kijkje neem. Vandaag was ik in een klein boekhandeltje, mijn absolute favoriete lievelingswinkel. Er stond een bak met tijdschriften voor 1 euro. Ik keek en ik zag de Camper reisgids. Nu heeft mijn zwager net een camper gekocht dus ik dacht, ik koop dat voor hem. In de omgeving van mijn zwager valt iedereen tegenwoordig dood neer. Dus hij wil het leven, zolang het kan, bij de lurven grijpen. En voor hem betekend dat hij nu een camper koopt en niet gaat wachten tot hij met pensioen is. Ik zou denken: Je leeft maar even, dus je gaat je tijd niet verspillen aan een camper. Maar iedereen zo zijn eigen ding.

Ook kocht ik het blad Puur leven. Zag er wel gezellig uit, thuis bleek het een christelijk blad te zijn. En ik vond het leuk, hip. Ik zag ook dat ze een super gezellig dag-blok te koop hadden, waar je per dag kon invullen wat je gaat eten, wat een vervelende klus gaat worden die dag, wie je moet bellen en natuurlijk welke Bijbeltekst je hebt gelezen. Ik maak mijn week planning al in een A-4 schrift met harde kaft, dus ik ga het niet kopen. Mijn schrift is custum made en daar kan ik precies kwijt wat ik nodig vind. Maar ik was wel getriggerd door dit blok.  Ik ben altijd geïnteresseerd in  plannings-hulpmiddelen. En dit zag er veel leuker uit dan mijn saaie schriftje. Maar wie weet, als ik jarenlange ervaring heb met mijn schriftje, maak ik zelf het absolute to-die-for-noteblock, en bied ik dat te koop aan en word ik alsnog Multi miljonair. Met natuurlijk : Mijn Random Act of Kindness van de Week. Mijn Uitje met Vrienden van de week. De  Do-Nothing Dag / of zoals ze het in christelijke kringen noemen: De Dag des Heren.                                                                                                                                                                        

                                                  

Toevallig kwam ik vandaag ook langs een kerk, waar ze de Lourdes Grot hebben nagemaakt. Ik heb er een kaarsje opgestoken. Wie weet komt het nog goed met me, mijn oma zou blij zijn als ze nog leefde.

Verder kocht ik nog een gezondheidsblad, wat super suf bleek, een blad van Mileu defensie, dat ik nog niet gelezen heb en een museummaandblad. Wel leuk om voor weinig geld eens een kijkje te nemen in andere werelden.

Ook las ik laatst een leuk boek van de bieb: Neem een geit, leven voor gevorderden.

Het titelverhaal komt van Hanneke Groenteman, die het weer van Renate Rubenstein heeft, dus ik kan het ook nog wel eens doorvertellen.

Een arme Joodse man woont met zijn vrouw en vijf kinderen in een klein armzalig huisje. Het huisje is veel te klein, ze kunnen hun kont amper keren. Hij gaat naar zijn rabbijn en vraagt om advies.  De rabbijn raadt hem aan om een geit te nemen. De man zegt: hoe gaat dat mij helpen? Het is nu al veel te klein, er kan echt geen geit bij. Toch blijft de rabbijn erbij: Neem een geit. Dus de man koopt een geit en gaat ermee naar huis. Met de geit erbij worden ze helemaal gek, het beest poept en plast in het huis waar ze ook nog allemaal wonen. De volgende week gaat de man terug naar de rabbijn. Hij zegt: De geit helpt helemaal niet! Het is nog veel erger geworden. De rabbijn zegt : Doe die geit weg.

De man heeft nu ruimte, omdat de geit weg is.

Als je zelf druk en gestrest bent, kun je ook op zoek gaan naar de geit in je leven en die de deur uitdoen.

Zo stond er op mijn to-do lijstje dat ik ging zingen in een koor. Het leek mij leuk, je wordt er vrolijk van en ik heb het nooit eerder gedaan. Ik vond ook een zangkoor, en het was nog in de buurt ook. Maar toen ik mij opgegeven had voor de proefles drong het tot mij door: dit was niet wat prioriteit had in mijn leven. Ik moest eens gaan afvallen, en daar tijd voor maken. Dus ik ben met hangende pootjes naar de Weight Watchers gegaan. Maar dit is alweer een aantal weken geleden en nu ben ik 13 kilo afgevallen en voel ik mij veel beter in mijn vel zitten. Dat koor was maar een afleidingsmanouvre van wat er echt moest gebeuren. Bovendien blijkt het reuze gezellig te zijn met de dames op woensdagavond bij de Weight Watchers.

Zo staat het boek van Claudia de Breij vol met verhaaltjes van 2-3 bladzijden met een aardige tip van de een of andere bekende Nederlander. Echt leuk om te lezen, licht vermaak.