zondag 22 november 2015

De resultaten van de plannen van vorige week

Hoe is het gegaan met mijn acties van de afgelopen week voor de Geefweek?

De dropping van de tuinkabouter ging niet door omdat ik geen geschikte tuinkabouter kon vinden. Maar dit weekend vond ik in mijn kast nog 2 kleine schattige vogelhuisjes. Ik heb eens rondgekeken in de buurt waar zij op hun plaats zouden zijn. Dus niet in de Japanse tuin met het aangeharkte grint, maar ik heb ze in  bomen gehangen bij twee tuinen waar een kinderfietsjes, draaimolentjes en stokrozen stonden.

Ik schreef er al over op Facebook, mijn plan om een reep chocolade te geven aan een verkeersregelaar ging 3 keer mis. De eerste keer at ik de reep zelf op. De tweede keer ook. De derde reep kocht ik daarom pas toen ik onderweg naar mijn drop off was. Het leek goed te gaan, de verkeersregelaar stond op de stoep, ik haalde mijn reep met hazelnoten tevoorschijn en bood deze aan. De verkeersregelaar keek eerst blij, maar toen betrok zijn gezicht “Ik ben allergisch voor noten” zei hij. Gelukkig vond ik een stukje verderop een straatmuzikant die erg blij was met de chocoladereep. 

Ik was na het eten van die 2 chocoladerepen een beetje zenuwachtig toen ik woensdag met de bus naar de Weight Watchers ging. En vergat mijn plantje mee te nemen dat ik aan de buschauffeur zou geven. Dit is de enige keer per week dat ik de bus neem dus een herkansing heb ik deze week niet gekregen. Wonder boven wonder bleek ik toch een kilo afgevallen te zijn, en dat plantje gaat gewoon volgende week mee.

Resist the urge to kill ging mij goed af deze week, ook in het verkeer. Hoewel ik wel een paar onaardige dingen heb geroepen tegen mensen die mij bijna van mijn fiets reden, ik had geen echte moordneigingen. En ook heb ik verschillende keren iemand voor gelaten in de rij.
De viooltjes werden in een geheel bestrate tuin gezet, maar een paar uur later stonden ze er niet meer. Hadden ze een beter plaatsje gekregen in de achtertuin? Of waren ze gewoon in de vuilnisbak gepleurd? Ik zal het nooit weten als ik niet aanbel en het ga vragen. En omdat ik niet ga aanbellen, zal ik het ook nooit weten.

Op vrijdag komen normaal gesproken de straatvegers bij mij in de straat en dat leek mij een uitgelezen moment om mijn laatste daad te doen, vooruitrennen voor een straatveger en de rommel opruimen. Ze lieten op zich wachten, dus ik begon alvast maar de straat schoon te maken. En toen de straat schoon was, ben ik maar naar binnen gegaan zonder een straatveger te hebben gezien. Een beetje mislukte Aktie, maar toch scheelt het de straatveger werk. Maar vrijdagmiddag ben ik als vrijwilliger gaan helpen bij een optut middag voor verstandelijk gehandicapten. Met drie vrijwilligers lakten we de nagels van drie cliĆ«nten.  Het was erg leuk, gezelige, vrolijke sfeer. Ik had nagelglitter en stickers meegenomen om de nagels extra mooi te maken. Helaas wilden degenen waar ik nagels van deed natuurlijk geen glitters of stickers, maar de anderen wilden wel.
    
Gisteren liep ik op een markt en ik zag een stalletje waar je, je kon laten schminken. De vrouw stond zich te vervelen en iedereen liep gehaast door. Ik besloot er een geefactie van te maken. Ik betaalde de vrouw en zei dat ze mocht doen wat ze zelf leuk vond.  “Wil je er ook glitter bij? “vroeg ze. Ik zei: leef je uit. Er bleven mensen stilstaan om te kijken wat ze deed en een meisje ging direct naar mij op de schminkstoel zitten. Missie geslaagd.



Al met al een geslaagde Geefweek.

1 opmerking:

  1. Wat een heerlijk blogje weer... Vaak zijn de geefbloopers nog het leukst om te lezen (vooral als jij er zo humoristisch over vertelt), maar het is natuurlijk ook wel fijn als er af en toe een actie slaagt. En dat is je goed gelukt: de chocola en de vogelhuisjes hebben een bestemming gekregen, je hebt niemand vermoord, je hebt vrijwilligerswerk gedaan en die schminkende mevrouw aan klanten geholpen.

    Echt tof dat je hebt geholpen bij een activiteit voor verstandelijk gehandicapten!
    Dat ga ik komende dinsdag doen. Afgelopen dinsdag heb ik geholpen bij een schilderclub voor mensen met hersenletsel (de groep van Marije), en ik ga ook nog spelletjes doen met daklozen in de Pauluskerk. Het belooft nog een spannende maand te worden!

    BeantwoordenVerwijderen