"Socrates op Sneakers: De Ironische Odyssee van Mijn Twee Maanden Vrijheid"

 

"Socrates op Sneakers: De Ironische Odyssee van Mijn Twee Maanden Vrijheid"

Daar zit ik dan, met nog maar een paar dagen van mijn twee maanden vrijheid te gaan. Ik had grootse plannen – of dat dacht ik tenminste. Mijn fantasieën over een nieuw, avontuurlijk leven bleken echter niet bestand tegen de realiteit van mijn diepgewortelde routines.

Laten we beginnen met mijn ambitieuze voornemen om dagelijks verse boodschappen te doen, en maaltijden te bereiden geïnspireerd door het aanbod op de markt. Maar wie hield ik voor de gek? Na één blik op mijn boodschappenlijst en het vooruitzicht van het gesjouw, heb ik mijn trouwe jaarabonnement op thuisbezorging aangesproken. Zo veel voor het romantische beeld van de marktbezoeker. Alleen op vrijdag haal ik op de markt fruit en groente, lekker voor de hele week.

En dan mijn nobele streven om eindelijk die boeken en dvd's uit mijn eigen boekenkast te lezen en bekijken. Klinkt prachtig, nietwaar? Nou, de bibliotheek bleek een te sterke verleiding. Mijn eigen boekenkast blijft onaangeroerd terwijl ik, zoals gewoonlijk, met stapels geleende boeken en films thuiskom. Consistentie is ook een vorm van toewijding, toch?

Deze week pikte ik "Socrates op Sneakers" op in de bibliotheek, omdat ik  "En ze filosofeerden nog lang en gelukkig" zo’n fijn boek vond. Het boek leert je op een socratische manier vragen stellen. Er zijn 'boven' en 'onder' vragen, zie je. Bijvoorbeeld: : Ik zag gisteren Jan op straat lopen en die zag er niet uit, dat kan gewoon niet. Een onder vraag is dan een vraag over de feitelijke situatie: Hoe zag Jan eruit, in welke straat liep je, om hoe laat liep je daar, hoe zag Jan eruit? Een boven vraag is: Waarom kan dat niet? Hoe moet iemand gekleed gaan om over straat te lopen?  Waarom vind je dat dit niet kan?

Het is goed om de feitelijke situatie te scheiden van de meningen en overtuigingen die over situatie uitgesproken worden. Over die overtuigingen kun je dan een interessant gesprek gaan voeren.

Ik heb een beroepsopleiding tot socratisch gespreksleider gevolgd en ik weet dus hoe je een socratisch gesprek voert. Maar dat is nog een heel gedoe, met spelregels en het duurt uren. Maar daarbij maak je ook onderscheid tussen de feitelijke situatie en de overtuigingen die je hebt. Daarna kun je kijken welke principes worden geschonden die aan je overtuiging ten grondslag liggen. Dus in het voorbeeld: Jan zag er niet uit omdat zijn broek gescheurd was en onder de vlekken zat. Ik vind dat dit niet kan omdat je netjes in het openbaar moet verschijnen. Principe: In een samenleving moeten mensen rekening met elkaar houden. Als iedereen alleen maar rekening met zichzelf houdt dan is de samenleving onhoudbaar. 

Ik denk dat als je alleen al nadenkt over boven en onder vragen je al een heel eind op weg bent. Het boek geeft ook meer aanwijzingen om op een goede manier vragen te stellen. Dus niet: Jij vindt het toch ook niet kunnen dat Jan er als een zwerver bijloopt? 

Ik vind het een goed boek, maar ik moet bekennen dat ik alleen de 2 laatste hoofdstukken over gespreksvoering heb gelezen. Want ja, ik heb nog een hele boekenkast die ik uit moet lezen.