donderdag 3 december 2020

Overpeinzingen

 

Eén ding staat vast, als je bent geboren, ga je ook weer dood. En wat je in de tussentijd doet maakt niet zo heel veel uit. Zolang je anderen maar geen schade berokkend. Op de wereldgeschiedenis maakt het allemaal niet zoveel verschil. Dit vind ik wel een fijne gedachte. Als ik weer eens zit te piekeren : zal ik  nu wel of niet die rode broek vandaag aandoen. Het zal de loop van de planeten niet veranderen. Behalve dan die vriendin die opmerkt: He, je hebt je rode broek aan! Die staat je zo goed! Koester die vriendin.

 




En als ik s’ nachts wakker lig denk ik vaak aan het volgende:

Als iemand op een onbewoond eiland woont, zonder dieren en hij leeft van de planten die er groeien. Kan diegene dan een zinvol leven leiden. Er is niemand die merkt of deze mens nu leeft of dood is. De bomen groeien toch wel, of iemand de kokosnoten nu opeet of niet. En is het zinvol om die kokosnoten dan op een stapeltje te gaan leggen?

En als er verderop dan nog zo een eiland is waar iemand op leeft dan zou dat ook zinloos zijn.

Maar als ze met zijn tweeën nu samen op een eiland zitten, is hun leven dan opeens wel zinvol?

En als we dit dan even wat verder trekken, is je leven wel zinvol als je in Europa woont?

Nu ja, van die dingen dus, daar denk ik dan over na, als ik s’ nachts wakker lig.




3 opmerkingen:

  1. Ik denk meteen aan die hele mooie film, Cast Away, met Tom Hanks. Hij stort neer met zijn vliegtuig op een onbewoond eiland. De enige manier om niet knettergek te worden, is door vriendschap te sluiten met een baseball genaamd Wilson (hij tekent er een gezicht op en praat er tegen) en hoop te houden dat hij ooit de bewoonde wereld - en zijn vrouw - weer terug zal zien. Dat is meteen antwoord op je vraag, denk ik.

    En op je laatste vraag zou ik zeggen: ja, ik vind mijn leven best zinvol, al is mijn invloed op de wereldpolitiek vrijwel nihil. Ik geloofniet dat ik Donald Trump, met al zijn invloed, zinvoller vind dan dat van mij.

    Maar misschien bedoel je ook: hoe kan je gelukkig zijn als niet iedereen op de wereld in dat geluk mee kan delen? Dat is weer een andere vraag...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Trouwens, ik zat nog ff na te denken over dat eiland zonder dieren. Dat kan eigenlijk niet. Er zijn altijd wel insecten en bodemdiertjes, anders gaat het ook niet goed met die planten. En vissen en vogels zijn er ook altijd. Daar zou je verbondenheid mee kunnen voelen, en verbondenheid geeft het leven ook zin, al is het in dit geval wel karig.

    En waar ik ook nog aan dacht: volgens de evolutie is de zin van het leven instandhouding van de soort. Maar iets zinlozers kan ik me niet voorstellen, al dat geploeter van die dieren die vaak zelfs op gruwelijke wijze sterven voor hun nageslacht, alleen maar om hun nageslacht in staat te stellen weer door diezelfde ellende te gaan. Volslagen zinloos. Alleen de dingen kunnen doen waarvan je houdt en verbonden zijn met anderen, daarmee kan je zelf je leven zin geven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waarom moet het leven zin hebben? Je moet er gewoon iets leuks van maken, zin in het leven hebben.

    BeantwoordenVerwijderen