Wij zijn allemaal moleculen

Een paar jaar geleden was ik in Nepal en kreeg ik les van een Tibetaanse monnik. Wat het meeste indruk op mij maakte was zijn verhaal over verbondenheid.

Hij vertelde:

Sommige mensen denken dat ze recht hebben om hier te komen omdat ze een vliegticket hebben gekocht. Maar je hebt niets aan een vliegticket. Er moet een piloot zijn om het vliegtuig te besturen, er moeten mensen het vliegtuig bouwen, er moet iemand zijn die asfalt maakt om een startbaan te maken, zodat het vliegtuig kan opstijgen. Alleen maar zwaaien met een vliegticket helpt niet als niet al deze mensen er waren geweest om de reis voor je mogelijk te maken.

Daar moest ik weer aan denken toen ik het kinderboek Wij zijn allemaal moleculen las.

Daarin vertelt onze hoofd persoon :

Je wet toch dat het menselijk lichaam uit biljoenen moleculen bestaat,hé?

Moleculen bestaan uit atomen. Als iemand sterft, breken de moleculen af in kleinere moleculen en in individuele atomen. Dus stel dat een koolstofatoom deel is van een molecuul in iemands been. Als diegene sterft  kan dat atoom deel worden van een molecuul in iets anders, bijvoorbeeld een bloeiende bloem, of zelfs een ander mens. Of een zuurstofatoom uit je broodje kan terechtkomen in een molecuul van je hersenen.

Nou wouw, zomaar even de reïncarnatie uitgelegd. En het toppunt van verbondenheid.

Rest mij je nog te bedanken dat je mijn volgende vakantie mogelijk maakt. Want misschien ben jij wel degene die een kopje koffie verkoopt aan de man die asfalt gaat leggen op de weg waar straks de vrachtwagen over rijdt die het zadel vervoert van de fiets die ik deze zomer ga huren. Of wie weet, en dat zou helemaal super zijn,  sta je wel een atoom aan hem af.