Art journal

 

Al jaren wil ik op zondagmiddag een creatieve hobby hebben. Lekker knutselen aan de keukentafel met een kopje thee. Ik ben dus al vaak begonnen met een art journal. Maar dan lag zo’n blanco boek voor me en had ik geen idee wat ik ermee moest.

Maar dit jaar had ik een idee. Ik zou de pagina’s gaan weiden aan markante uitspraken van mensen die ik ken.

Zo kende ik in de jaren 80 een niet al te snuggere jongen die graffity spoot. In die tijd was er de volgende quote: If you think fuck is funny, fuck yourself and save your money. Hij spoot op de muur: If you think fuck funny is. En toen stopte hij maar want het ging natuurlijk niet rijmen.

Als ik graffity zie moet ik altijd hieraan denken, dus mijn eerste bladzijde van mijn art journal besloot ik hieraan te wijden. Ik schreef de woorden op de bladzijde en wist toen niet wat ik verder met de bladzijde aan moest. Roze waterverf? Plaatje uit de libelle scheuren, of wat bloemetjes tekenen? Ik ga morgen wel even naar de bieb om een boekje te halen voor inspiratie.

Met dagboeken had ik vroeger hetzelfde: de lege bladzijden staarde mij aan. Totdat ik een dagboek van de Hema kocht. Het was A-5 formaat en op de linker bladzijde stonden lijstjes die je kon invullen: To-do lijstje / Tomorrow’s goals/ favoriete woorden / things I should do more often.  Als je daar wat invulde was 1 bladzijde al gevuld en op de rechterpagina schreef ik dan wat ik gisteren gedaan had of iets wat ik die dag ging doen en tegenop zag of me juist op verheugde. Of op wie ik boos was of iets waar ik mij druk over maakte.

Toen de Hema stopte met de verkoop van deze dagboeken kocht ik gewoon lege A-5 notitieboeken en schreef op de linker bladzijde mijn dagindeling vervolgens 5 dingen waar ik dankbaar voor ben en dan 5 ideeën. Het schijnt als je opschrijft waar je dankbaar voor bent dat je een meer tevreden mens bent. En je kunt je innovatieve vermogen trainen door iedere dag 5 ideeën te bedenken. Dus dat doe ik. En als die linker bladzijde gevuld is ga ik op de rechterkant door met mijn verhaaltje. Ik vind het schrijven in mijn dagboek het beste moment van de dag. Ik doe het ‘s morgens als ik opsta met een kopje koffie. En nog een kopje koffie. En vooruit nog eentje dan.  Zo lekker mijmerend over de dag die voor mij ligt geef ik deze dag vorm op papier. Na een uurtje ga ik al mijn plannen, die ik net opgeschreven heb uitvoeren.

Momenti Mori

 Ik ben de kerstfilms al spuugzat. Ik heb iedere avond op RTL8 de kerstfilm gezien tot ik het mijn oren uitkwam. De andere kerstactiviteiten heb ik ook afgehandeld: Schaatsen, kerststukjes maken, boom versieren, warme chocolademelk bij stalletje in het bos, kerstmarkten bezoeken, gemberkoek huisje maken ( niet erg mooi geworden, wel leuk om te doen) en het Dickens festival. En ik ben er nu ook wel een beetje klaar mee. Maar het is dan ook kerst.

Het volgende dat op ons pad komt is nu Oud en Nieuw.  En plannen voor het nieuwe jaar maken. Ik zag een advertentie van Vertellis voor een Jaarplan journaal, in 10 stappen naar een nog mooier jaar. Ja, daar houd ik van : plannetjes maken en een stappenplan is dan helemaal mooi. Dus ik heb het boekje meteen besteld. Het was een beetje dun maar de inhoud was echt leuk.

Op zondagmiddag nadat ik in bad was geweest en mij met een kopje thee onder mijn warmtedeken op de bank had genesteld met een geurkaars aan, begon ik met mijn 10 stappenplan.

De eerste opdracht was je leven in maanden. Er zijn vakjes voor iedere maand tot je 80^e levensjaar en je moet inkleuren hoever jij staat in je leven. Ik had dit al eens gezien, maar toch wel confronterend als je in moet vullen dat het grootste deel van je leven achter je ligt.

 

De tweede opdracht is het afgelopen jaar in kaart brengen. Door bankafschriften, je agenda of foto’s van het afgelopen jaar te bekijken.

Stap 3  Wat gaf je energie en wat kostte energie?

Stap 4 Het levenswiel invullen, dit is een opdracht die ik vaker voorbij zie komen.

Stap 5 Heel leuk: 33 zelfreflectie vragen. Ik vond de beste vraag: waar heb je spijt van dat je het niet hebt gedaan als je morgen dood neervalt. Mijn antwoord was dat ik niet naar Cuba ben geweest en nooit 10 km heb gelopen. Mijn eigen antwoord verraste me eigenlijk wel. Maar er zijn dingen die mij tegenhouden. Ik vind de vlucht naar Cuba te lang duren en het is een crimineel land. Toch ik wil eens naar een communistisch land. En 10 km lopen vind ik te lang duren en niet veel gezondheidswinst ten opzichte van 5 km. Maar ik wil het stiekem toch.

Stap 6 Schrijf je grootste wensen die naar voren gekomen zijn uit stap 5 op.

Stap 7 Bepaal je kernwaarden om zo trouw te blijven aan wie je bent en goede keuzes te maken.

Stap 8 Bepaal een jaarthema. Dit was bij mij al bekend: Afvallen/ Fris en Fit 2025.

Stap 9 Maak een vision board. Deze stap heb ik maar even overgeslagen.

Stap 10 Kwartaaldates: Ieder kwartaal in 2025 eens kijken hoever je bent gekomen met je plannetjes.

 Ik had een hele leuke middag en ik heb ook wat afspraken in mijn agenda gemaakt in de dagen erna die uit mijn stappenplan volgde. En ik heb een Momenti Mori kalender besteld bij Etsy. Ik dacht dat ik een poster thuisgestuurd zou krijgen en ik keek raar op toen ik een download in mijn e-mail kreeg. Dus ik kon ermee naar een drukkerij om het alsnog als poster te laten afdrukken. Het is een poster waar je iedere week een vakje moet afstrepen en weer een stapje dichter bij de dood bent. Ik had er ook één voor een vriendin laten afdrukken. Ik geef hem toch maar niet, haar man is hartpatiënt en ze wordt daardoor maar al te vaak met sterfelijkheid geconfronteerd. Het afdrukken was trouwens niet duur, ik kreeg 2 afdrukken voor 3 euro. Dat kan ik vaker doen.

Ns Wintercity

 

Gisteren heb ik een prijs gewonnen!

In december doe ik altijd mee met advent kalenders van de NS en Airmiles. Iedere dag maak je een vakje open en dan is staat er een voucher, een spelletje of een winactie achter het deurtje. En gisteren had ik een prijs gewonnen! Een echte grote prijs! Een chefkok aan huis die een 5 gangen diner voor 6 gasten komt verzorgen compleet met wijnen amuses en frisandes ( wat dat ook moge zijn, iets zoets geloof ik).

Ik was zo blij! Wie zou ik uitnodigen en wanneer? Ik zou mijn familie kunnen uitnodigen als mijn zus weer terug is uit Spanje. Ik zou met mijn verjaardag mijn vriendinnen van de middelbare school  kunnen uitnodigen dan heb ik meteen mijn verjaardag gevierd. Ik zou mijn ex met zijn familie kunnen uitnodigen want zij zouden een chefkok echt op waarde kunnen schatten. Of zou ik mijn vriendinnen van de universiteit, want daarbij is een vriendin met een moeilijk boeddhistisch eetwijze en het zou wel fijn zijn als een chef zich daar over boog. Wie moest ik kiezen?  Ik besloot voor het verjaardagsclubje te gaan en ging alvast polsen of ze dan in het land waren. Ze reageerden direct, ze vonden het fantastisch en zouden komen.

Toen kwam er een mailtje van de NS dat ik geen chefkok had gewonnen maar een digitale reisgids. Ik moet zeggen dat dat even een tegenvaller was. Dus ik gaf het door aan mijn vriendinnen. Die reageerden direct door te zeggen dat zij dan bij mij thuis voor mijn verjaardag een diner aan huis zouden komen verzorgen. Ik vond dat zo lief. En een goed idee. Waarom zou ik volgend jaar niet voor alle vriendenclubjes een etentje geven? Daar heb ik de NS niet voor nodig.

Vanmiddag ga ik eens lekker mijn kookboeken tevoorschijn halen en bedenken wat ik ga koken.

---

Feestmaand december

 

Het zomerprogramma was voor mij een succes. Ik kijk altijd op mijn to-do lijstje in het weekend wat ik moet doen. In de zomer stond daarop in zee zwemmen, cocktails drinken, bbq-en kamperen en ga zo maar door. Ik heb toen heel braaf mijn to-do lijstje afgewerkt.

Daarom dacht ik voor de maand december maar weer eens zo’n to-do lijstje te maken. Op dit lijstje staat: schaatsen op de schaatsbaan, 2 kerstmarkten bezoeken, chocolademelk met slagroom drinken bij een stalletje op straat, naar het Dickensfestival in Deventer op 14 december, een winterse BBQ, boom opzetten en minimaal 5 suffe, ouderwetse kerstfilms kijken.

Ik heb al af kunnen strepen: 2 x Sinterklaas vieren, 2 suffe kerstfilms en de kerstboom opzetten.

Het fijne van die suffe kerstfilms vind ik dat je weg kunt lopen, de was kunt ophangen en dan niets gemist hebt als je weer voor de tv ploft. En het loopt altijd goed af. De sufste films vind ik de films waarin de mannelijke hoofdrolspeler een kind heeft. En dan is er een vrouw die muzieklerares is of zo en op de jongen/meisje gaat passen en dan samen met de vader een kerstboom gaat omhakken in het bos.

Mijn to-do lijst is niet zo lang  geworden omdat ik het in een maand moet afwerken. Ik heb wel de laatste 2 weken van het jaar vrij maar mijn ervaring is dat er dan weinig uit mijn handen komt.

Ik ga maar meteen ophouden met schrijven en aan de slag, deze ochtend ga ik naar de schaatsbaan en vanmiddag naar de kerstmarkt. Dan kan ik weer wat van mijn to-do lijstje schrappen!

Reünie

 

Gisteren heb ik gevierd dat ik 10 kilo ben afgevallen. Ik ben op 1 september begonnen en nu was het feest. Het feest bestond eruit dat ik de meest extravagante pannenkoek in een pannenkoekenrestaurant heb besteld. Er zaten zoveel ingrediënten op dat het niet eens meer zo lekker was. Maar zo gaat dat.

’s Avonds had ik een reünie van jeugdvrienden van de dijk waar ik opgroeide. Het was wat ongemakkelijk. Op een gegeven moment vertelde de jongen die het organiseerde dat hij vroeger een lok van een meisje van de dijk in zijn agenda had geplakt. Ik vroeg enthousiast wie dat dan was, want ik was een beetje bang dat hij vroeger verliefd op mij was. Maar zijn antwoord was: Dat was een lok van jou, ik vond jouw haar altijd zo lekker ruiken. En toen ik dat zei heb je een schaar gepakt en een lok afgeknipt.

Ik weet al helemaal hoe ik mij toen voelde: man zemel niet, hier heb je een lok, doe het daarmee maar mee en laat me met rust. Zoiets voelde ik gisteravond ook. Houd op met zemelen alsjeblieft, ik voel helemaal niets voor jou.

Hij had allemaal herinneringen aan onze jeugdjaren op de dijk ( welke plaat er op de radio gedraaid werd toen ik hem kwam opzoeken toen hij met een gebroken been op bed lag). Terwijl als ik aan mijn jeugd denk, denk ik terug aan de tijd dat ik mijn geboortedorp ontvlucht was. Ik vond het zo’n suf dorp. Toen ik 17 was en uitging in Amsterdam en in de vakantie op Texel en Terschelling begon mijn leven pas. Toen beleefde ik mijn hoogtijdagen.

Ik ben wel een beetje zoals zo’n man uit een Amerikaanse film die op de high school in het rugby elftal speelde en populair was en waarvan daarna niets meer terecht is gekomen. Ik schitterde ook toen ik 17 was bij het uitgaan.

Het is een beetje oneerlijk tegen mijn kinderjaren dat ik ze zo verwaarloos ten opzichte van mijn tienerjaren. Wel heb ik een paar jaar geleden een trip naar memory lane gemaakt. Ik heb een fiets gehuurd en ben naar mijn geboortedorp gegaan en alle plaatsen uit mijn jeugd bezocht. Mijn kleuter- en basisschool, waar ik vroeger speelde en waar mijn vriendinnetjes woonden.  Was best leuk om te doen. Ik heb toen ook de grootste attractie van het dorp bezocht: Het vierbuizermeertje. Dat meertje heette zo omdat er 4 afvoerbuizen op uitkwamen. Geen wonder dat ik dat dorp ontvlucht ben.

Helweek verslag

 

Het is leuk, helweek is leuk om te doen. Het is echt een avontuur en ik heb het niet eens zo gek gemaakt.

Ik vond het vreemd dat ik mijn tv zo mistte. Ik kijk weinig tv, het 6 uur journaal en dan houdt het wel op. Maar hij staat altijd aan, op Feelgood radio. En nu dus niet . Ik heb de hele tijd de neiging om de tv aan te zetten, maar ik heb hem achter de kast gezet, dus dat gaat nu even niet. Ik draai nu cd-tjes die in de kast lagen te verstoffen. Het was heel leuk om deze week al mijn oude muziek weer te horen, vooral Bob Marley. Dat ga ik vaker doen.

Ik heb normaal niet veel last van uitstel gedrag, maar sommige dingen komen er gewoon niet van. Deze dingen heb ik deze week eens aangepakt. Een keer dacht ik, ik heb er nu geen zin in, maar dan dacht ik vervolgens : het is helweek, dus je maakt maar zin. En daarna was ik blij dat ik het van mijn to-do lijstje kon strepen.

Verder ben ik 2 kilo afgevallen. Dat was ook mijn doel. Door gezond eten en de koekjes te vervangen door yoghurt is het gelukt. Dat was ook een doel van mij deze week, een begin maken met gezonde eetgewoontes aanleren. Gezond is het nieuwe normaal. Ook heb ik iedere dag naar mijn werk gelopen. En zelfs 2x in de ochtend langs de sportschool gegaan. Maar dan nam ik op de terugweg wel de bus terug want mijn bovenbenen voelden iets teveel gebruikt om nog eens terug te gaan lopen.

Op dinsdagochtend was ik eigenlijk al helemaal toe aan weekend. Ik moest steeds op mijn schema kijken wat ik nu weer bedacht had. Heel vermoeiend. Als ik thuis kwam nam ik een kopje thee, ging mediteren en daarna luisteren naar de geluidsfragmenten op mijn telefoon om af te sluiten met een voetenbad. Maar toen de week vorderde ging ik met een kopje thee in een voetenbad zitten terwijl ik het geluidsfragment op mijn telefoon afspeelde waarin de laatste 10 minuten een meditatie werd gedaan.  Dat was een stuk efficienter.

Zo ontwikkelde ik door de week een beetje routine in mijn nieuwe schema en werd het minder zwaar.

Maar ik kijk enorm uit naar zondagmiddag, als ik de tv weer tevoorschijn haal en lekker films ga kijken.

Helweek

 

Ik heb altijd moeite met de overgang naar wintertijd. De klok gaat wel een uur vooruit maar ik kom nog op dezelfde tijd uit mijn bed, zodoende houd ik een uur over. Dit jaar gebruikte ik dat extra uur om iedere dag 1 kamer in mijn huis van boven tot onder schoon te maken. Na een week had ik een blinkend schoon huis en was ik gewend aan de wintertijd.

Ik was verrast wat je voor elkaar kunt krijgen in een week. Ik voelde mij ook heel krachtig. Als ik op mijn werk verscheen dacht ik: ik heb de keuken al gepoetst vandaag, dus kom maar op, ik los het wel even op. Daarom moest ik denken aan het boek Helweek, ik verwachtte dat dit ook zoiets zou zijn. Dus ik toog naar de bieb en rukte het boek uit het rek. Het is fijn als een boek al een paar jaar oud is, dan staat het gewoon in de kast bij de bieb en hoef je het niet te reserveren.

Mijn idee van het boek dat het een militaire oefening zou zijn, bleek niet helemaal waar. Weliswaar raadt het boek aan om een nacht slaap over te slaan, wat ik natuurlijk niet ga doen, maar verder laat het je behoorlijk vrij in je invulling van de Helweek.

Dus ik heb zelf wat bedacht. En dit is wat ik volgende week anders ga doen:

In de ochtend 5 minuten visualiseren en in de avond 10 minuten meditatie

Elke dag naar het werk lopen.

Niet snoepen.

Geen tv aan maar lezen en plaatjes draaien.

En op zondag ga ik naar de film om te vieren dat ik de week heb afgerond.

Ik wil met deze week een kickstart maken met afvallen. Ik ben dit weekend begonnen met een 2 jarig coaching traject bij de sportschool. Met een Helweek maak ik echt een knallende start.

Nou, omdat ik volgende week toch geen tv mag kijken, ga ik misschien wel iedere avond posten hoe mijn week vordert. Of ik ben zo zen, dat ik dat niet doe. Maar ik zal in ieder geval zondag verslag doen van mijn Helweek.

Geluk en wijsheid voor beginners

 

Ik zag dat er een cursus Geluk en Wijsheid voor beginners bij de Volksuniversiteit van Rotterdam gegeven werd. Dit leek mij wel een leuke cursus maar helaas kon ik niet op de aangegeven datum. Maar er bleek ook gewoon een boek te zijn met deze titel in de bibliotheek.

Het boek gaat over filosofie en behandeld in korte hoofdstukjes een thema. In een hoofdstuk wordt de theorie van Freud uitgelegd. Ik vond dit wel interessant omdat ik er nooit iets van begrepen heb.

Een mens zit gewoonlijk in de keuken. Daar zit je met je vrienden gewoon jezelf te wezen. Dit is je ego. Maar soms, om bezoek te ontvangen, ga je naar de woonkamer. Daar staan de mooie spulletjes en ontvang je je gasten en gedraag je je netjes. Dit is je superego, daar kun je mee voor de dag komen. Op je werk probeer je ook een beetje intelligent over te komen, je bent er niet helemaal jezelf. Daarom is het ook zo vermoeiend om te werken, je speelt een rol van superego. Als die superego ver af staat van de persoon die je in de keuken bent, gaat dit, op termijn, problemen opleveren.

Maar in het huis is ook een kelder, deze zit op slot daar zitten je instincten en deze komen je ego om de haverklap lastigvallen. Maar je kunt niet zomaar de kelder ingaan en de meute tot de orde roepen want de deur zit stevig op slot en sinds je vijfde levensjaar is de sleutel zoek. S’ nachts in je dromen komen je de kelderbewoners je opzoeken.

Het gevolg van dit alles is dat je ego het maar druk heeft. Hoe kan je aan de eisen van de instincten uit de kelder tegemoet komen zonder het bezoek in de voorkamer teveel te shockeren. Als je probeert je verlangens van je onderbewuste te onderkennen, door therapie is het mogelijk de kelder in te komen en word je een evenwichtiger mens.

Nou  veel verder ben ik in het boek niet gekomen want ik ben druk bezig mijn huis een make-over te geven. Ja mijn superego wil indruk maken op het bezoek. En eerlijk gezegd was ik het zelf ook een beetje zat dat zwart, dus de eettafel is nu wit geverfd en de stoeltjes van de kringloop hebben een nieuw stofje gekregen.

Afvallen

 

Op 1 september ben ik begonnen met het Afval programma van Tamara de Weijer. Het zijn 13 lessen elke 2 weken een nieuwe les, dus het programma duurt een half jaar.

De eerste les vond ik een beetje suf. Je moest een doel stellen en 3 kleine stapjes bedenken om het doel te bereiken. Ik heb een doel gesteld voor 31-12-2024 en een doel voor 31-12-2025. En mijn 3 stapjes zijn:

1.       Iedere dag 5 minuten krachttraining,

2.       Iedere dag 30 minuten wandelen

3.       Geen alcohol meer drinken.

En ik had een gezellige map ingericht om deze doelen en stapjes op te schrijven en mijn voorgang bij te houden. Maar toen was ik dus klaar en moest ik 2 weken wachten op mijn nieuwe les. Gelukkig had ik van mijn zus het boek van Mieke Kosters: Succesvolle afvallers diëten niet gehad dus daar ben ik ook mee aan de gang gegaan.

Nou de eerste week was er 4,6 kilo af. Dus dat stimuleerde enorm. En de tweede week nog een kilo. Hoppa, dat geeft de burger moed.

De 5 minuten mini full body work-out is een gratis 10 daagse challenge van Albert Heijn Mijn Leefstijlcoach. Dan krijg je iedere dag uitleg over 1 oefening van 1 minuut tot je 5 oefeningen kent. Ik moet zeggen dat ik sommige oefeningen niet eens een minuut kon volhouden. Maar dan deed ik de oefening gewoon 5x en de dag erop 6x en zo verder tot ik het een minuut vol kon houden. Het geeft een goed gevoel om ’s morgens snel even iets te doen wat je helpt bij je lange termijn doel. Dan denk je: “dit wordt een goede dag, ik ga ook zorgen dat ik netjes eet, zodat ik zondag bij de week evaluatie weer minder kilo’s op de weegschaal zie”.

De tweede les van Tamara ging over Macronutriënten. Dat zijn koolhydraten, vetten, eiwitten en vezels. De opdracht was om 4 dagen je eten bij te houden in Eetmeter. Nu heb ik dat al vaak gedaan maar ik had nooit gekeken hoe ik op de macronutriënten scoorde.

De eerste dag at ik s ‘avonds babi pangang met kool en geen rijst. Die dag scoorde ik te laag op vezels. Ik was heel verbaasd, een beetje beledigd zelfs. Ik had nog wel een hele appel zitten wegkanen als tussendoortje en ‘s morgens 2 volkoren boterhammen. En toch te weinig vezels, maar ik miste dus de vezels van de rijst.

De tweede dag at ik s’ avonds rode curry met jackfruit en zilvervliesrijst. Nu scoorde ik 41 gr vezels maar had ik weer te weinig eiwit. Dat kwam omdat ik het vlees weer vervangen had door groente. Pfft. Het is nog een hele toer om alle vakjes gevuld te krijgen.

Tamara wijkt trouwens af van het voedingsadvies van het voedingscentrum. Zij vind minder koolhydraten en meer vet gezonder. Hier geef ik haar indeling voor als jij het leuk vind om te kijken hoe jij scoort volgens Tamara:

Koolhydraten – 75-100 gr

Eiwit                     62-92.5 gr

Vet                         105-133 gr

Vezels                   30-40 gr

Oogoperatie en summer vibes

 

Nou het gelukkig achter de rug. Vorige week heb ik een oogoperatie gehad. Weet je nog: vorig jaar heb ik een blog geschreven over het meisje met de parel, dat was ik met een cyste in mijn oog. Nou die cyste gingen ze er nu uit halen. Van tevoren had ik mij erg druk lopen maken want ik vond het maar niets dat ik gewoon helemaal bij kennis zou zijn als ze in mijn oog gingen snijden. Ik zou liever hebben gezien dat het onder gehele narcose werd gedaan zodat ik er niets van mee zou krijgen. Maar nee, dat doen ze niet als het niet nodig is. En ik kon toch gewoon de andere kant opkijken, dan zou ik er ook niets van zien, zie de arts. Maar als ik er erg tegenop zag kon ik een kalmeringstablet krijgen.

Op de dag zelf in de operatiekamer, waarbij je je gewoon een tandartsstoel in een kamer zoals bij de tandarts moet voorstellen, vroeg ik de chirurg om een kalmeringstablet. Dat doen we niet zei hij, en zoals we het hier plat in Rotterdam zeggen: ik lul je er wel doorheen. Toen begon hij een heel verhaal dat hij uit Leiden kwam maar zijn moeder Rotterdamse was en zijn oom uit Dordrecht kwam en op verjaardagen sprak iedereen plat Rotterdams en weet ik het allemaal waar hij het wel niet over had, en ik moest opzij kijken en toen was het al achter de rug.

Toen ik de volgende dag in de spiegel keek schrok ik mij rot, het hele oog gevuld met bloed. De chirurg had gezegd dat het oog rood zou zien, maar toen dacht ik dat hij bedoelde dat er een paar gesprongen adertjes in het oogwit zouden zijn. Niet dat ik eruit zou zien als een zombie. Dus ik zette maar een zonnebril op om de mensen om mij heen niet de stuipen op het lijf te jagen.

Ik heb die dag gewerkt maar het viel niet mee om mij te concentreren en dus nam ik de laatste 2 uur vrij. En meteen de rest van de week ook maar. Nu kon ik verder gaan met mijn Enjoy the Summer programma en lekker genieten. Maar eigenlijk had ik er niet zo’n zin in. In zee zwemmen met dat rode oog leek me geen goed idee. De eerste dag heb ik wel een flinke wandeling gemaakt. Maar de tweede dag zou ik een fietstocht van 35 km maken door de duinen. Dat heb ik ingekort tot een fietstocht van 1 km naar het terras en daarna ben ik in de tuin gaan zitten. Voor zaterdag stond een punkfestival in Utrecht op het programma, maar ik zag dat hier in de stad ook een bandje optreed en dat lijkt me een stuk eenvoudiger en dus aantrekkelijker.

Maar misschien zijn dit wel de echte summer vibes: gewoon een beetje rondhangen, je niet te druk maken en lekker in de tuin zitten.

Zomer- goed voor jezelf zorgen

 

De zomer vordert al, juli is al bijna voorbij. De uitvoering van mijn zomerse activiteiten ligt op schema.

Ik heb al 5 x in zee gezwommen, ik ben naar een festival gegaan, pannenkoek gegeten bij het pannenkoekenhuisje in de duinen en één keer gekampeerd. Het kamperen was heel avontuurlijk Tijdens de regenbuien hield de tent gelukkig stand, alles bleef droog, ik en een vriend die in de tent sliepen inclusief. Toch raakten we doorweekt omdat we de dag daarna gingen kanoën. De kano was lek en er kwam steeds meer water in de kano, dus mijn schoenen raakten doorweekt. Bij het uitstappen durfde ik niet te gaan staan in de kano. Om er toch uit te komen, wierp ik mij op de kant en crawlde ik door het natte gras. Toen was ik helemaal nat. Geheel doorweekt aanvaarde ik de terugreis, wat maar een half uurtje was omdat we op een camping in het Groene Hart stonden.

Maar ik vond het kamperen heel leuk en ik heb er echt energie van gekregen. Dus ik ga nog een tweede keer deze zomer. Morgen ga ik naar de film : Head South en ik ga mocktails drinken op de boulevard. Ik heb al 4 x een cocktail gedronken maar ik heb mij voorgenomen om beter voor mezelf te gaan zorgen, dus vanaf nu worden het mocktails.

 

Om mij heen zie ik dat iedereen zijn eigen plan heeft om goed voor zichzelf te zorgen en op gewicht te blijven. Mijn zus zweert bij koolhydraatarm eten, een jongens op mijn werk eet altijd kwark als lunch, de andere jongen op mijn kamer eet geen suiker en doet aan body building, een vriendin doet intermitted fasting. Ook zie ik nu Marije met foto’s van plant powered life voorbij komen op Facebook. Dat ziet er erg gezond uit.

Deze mensen houden zich ook allemaal aan hun plan. Dat is het verschil met mij. Ik eet wel gezonde maaltijden maar ik snack er zoveel naast. Een paar jaar geleden was ik helemaal in de ban van het eetplan van Tamara de Weijer. Maar ik ben van het pad afgeraakt. Nu heeft ze een nieuwe cursus en die wil ik wel gaan volgen maar ik kan nog even de moed niet opbrengen. Ik heb voor de maand augustus al mijn zomerse voornemens die ik nog niet heb uitgevoerd in mijn agenda gezet. Daarbij past niet het omgooien van je eetgedrag. Bovendien heb ik gezien dat ze bij de Albert Heijn nieuwe caramel ijsjes verkopen. Straks maar even naar de winkel omdat ik deze toch echt wil proberen. Tamara moet nog even wachten tot na de zomer.

Zomer

 

Ik schreef het de vorige keer al, ik ben de laatste tijd best druk. Hemeltje het halve jaar is al voorbij zonder dat ik er erg in heb. Straks is het Kerst en is de zomer ongemerkt voorbij gegaan. Heb ik alleen maar thuis gezeten en dvd’s gekeken. Daar moet ik wat aan gaan doen.

Ik heb het boek: Since you've been gone gelezen. Waarin een meisje voor haar vriendin een to-do list voor de zomer maakt omdat ze zelf weggaat.

Dat lijkt mij een prima idee. Normaal maak ik alleen to-do lijstjes met vervelende dingen als: wasmiddel kopen, koelkast uitsoppen ect. Maar nu heb ik een andere lijst gemaakt:

5 x zwemmen in zee ( ik woon 800 meter van het strand, dus dit is te doen)

3 x cocktails drinken bij een strandtent ( in mijn hele leven maar 1x een cocktail gedronken )

2x BBQ

2x Fietsen door de duinen

2 x kamperen

2x naar een zomerfestival

Zoals je ziet houd ik geen tijd over om dvd’s te kijken. Ik ga mijn lijstje afwerken en straks terug kijken op een heerlijke zomer. Hopelijk werkt het weer ook een beetje mee. 

Heb jij als lezer nog dingen die ook op mijn lijstje horen te staan? Ik hoor het graag.

Geweldloze communicatie

 

Zo, ik heb al lang geen blog meer geschreven. Mijn weekends zijn een beetje vol geweest de laatste tijd en het is er daarom niet van gekomen.

In één van die weekends heb ik 2 dagen de cursus Geweldloze communicatie gedaan. Wat dat is kan ik het beste met een voorbeeld uitleggen:

“Ruim je troep op, jij laat alles altijd achter je aanslingeren” dit is geen geweldloze communicatie.

Geweldloos :

Er liggen veel spullen op de grond.(waarneming)

Dit maakt mij onrustig,(gevoel) ik heb behoefte aan rust. ( behoefte uitspreken)

Zou je, je spullen willen opruimen ( verzoek)

En dat verzoek zou je in eerste instantie aan jezelf moeten richten. In dit geval: Als de spullen mij onrustig maken zou ik dan zelf de spullen van de grond kunnen rapen?

Het lijkt heel simpel maar je kunt echt twee dagen bezig zijn met het oefenen in het onderkennen van behoeftes en gevoelens. Ik merk nu wel dat ik het aan het toepassen ben in mijn dagelijkse leven.

Ik heb problemen met de aannemer die het appartement boven mij aan het verbouwen is.( dit is ook een van de oorzaken waardoor ik het zo druk heb gehad de laatste tijd)

Hij is 3 keer door mijn plafond heen gekomen met gaten tot gevolg, heeft 5 keer lekkage veroorzaakt en heeft verf in de dakgoot gegooid waar mijn regenton op aangesloten zit.

Hij moest de offerte betalen van de aannemer die ik heb ingehuurd om mijn plafonds te herstellen. Maar deed dit natuurlijk niet. Ik heb bewust geweldloze communicatie toegepast in mijn appjes om hem te herinneren aan de nota. En er is deze week betaald.

Gisteren werd de container met bouwafval opgehaald. Omdat de container veel te vol zat is er veel troep op straat gekomen. Mijn eerste reactie was om een foto te maken van de zooi en deze te appen met het bericht : Ruim je zooi op. Maar het drong tot mij door dat ik behoefte heb aan orde en rust en dat ik dat niet zou bereiken met mijn appje. Ik zou me alleen maar gaan ergeren waarom hij niet komt om de zooi op te ruimen. Dus ik heb een bezem en een vuilniszak gepakt en de troep opgeruimd. Was 7 minuten werk. De buren prezen mij om mijn onbaatzuchtige a tie. ( die niet onbaatzuchtig was want ik vervulde mijn eigen behoefte.

De les is dus: De oordelen die ik over de ander heb gaan niet over de ander, deze gaan over de onderliggende behoefte van mezelf.

 

Mental accounting

 

Ik probeer altijd zorgvuldig met mijn geld om te gaan maar soms gaat het wel eens mis

Zo had ik laatst mijn bonuskaart uitgeleend bij de zelfscan aan een stel van rond de 40. Toen ik thuiskwam zag ik dat mijn airmiles waren ingeruild tegen korting op de boodschappen. Het lef dat sommige mensen hebben!

Ik ging voor een lippenstift in de aanbieding met 50% korting. Ik nam mijn oude lippenstift mee naar de Etos want ik wou weer dezelfde kleur. Helaas was ik mijn bril vergeten dus ik kon het nummer niet vergelijken. Bij de kassa vroeg ik aan het meisje of de nummers op de lippenstift overeenkwamen. Dat was het geval dus ik rekende af. Omdat ik geen bril ophad zag ik dus niet hoeveel ik pinde. Toen ik thuiskwam zag ik op de bon dat ze 2x lippenstift had aangeslagen. Weg korting.!

Op Koningsdag kocht ik een boekje (voor weinig) The art of the good life. Ik had mijn bril op en mijn bonuskaart hoefde ik niet te laten zien dus het was een goede deal. En het is een heel leuk boekje. Het eerste stukje ging over Mental accounting. Dat houdt in dat je er de pest in hebt als mensen je airmiles jatten. Maar als een meisje te weinig geld bij zich had gehad om haar boodschappen te betalen had ik hetzelfde geld met liefde voor haar gepind. Door de besteding van je geld een ander label te geven heb je er een goed gevoel bij. De auteur adviseert om als je bestolen wordt dit geld van je potje met goede doelen af te halen. Dan ben je niet bestolen maar heb je iemand die het heel hard nodig had gesteund.

Het helpt ook om een potje voor onderhoud aan te houden. Zo heb ik een potje voor auto onderhoud. Daar stort ik iedere maand 50,- euro in en betaal ik de garage van. Ik had al 1000,- gespaard in het potje de laatste jaren omdat ik minder geld aan onderhoud kwijt was. Bij de laatste APK moest er wel het een en ander gebeuren, kosten 450,-. Omdat ik nog een fijne 550 in het potje overhield had ik er niet de pest over in, het was al ingecalculeerd.

 

Oud zijn

 

Ik ben 58 jaar, best oud. Ik denk wel dat ik niet veranderd ben sinds mijn 18^e. maar als ik mijn leven nader beschouw ben ik in sommige opzichten best wel veranderd.

Als ik schoenen ga kopen wil ik alleen maar dat ze er een beetje mee door de beugel kunnen. Als ze lekker zitten vind ik het al snel best hoe ze eruit zien.

Als ik iets van de Havermelk elite lees denk ik: in de jaren 80 hadden we de Yuppen en die gaven ook teveel geld uit aan overprized spullen. En ze denken dat Amsterdam het centrum van de wereld is, maar zeg nu zelf, het is geen Parijs of New York. Natuurlijk ben ik wel op de nieuwsbrief van de Havermelk elite geabbonneerd, want ik wil wel weten waar ik de beste croissantjes kan kopen als ik in Amsterdam ben.

Vroeger als ik met iemand sprak, zat ik te wachten tot het mijn beurt was om te spreken en ik kon zeggen hoe ik erin stond. De laatste jaren luister ik meer naar mijn gesprekspartner en als het mijn beurt is vraag ik mijn gesprekspartner waarom hij er zo over denkt.

Nog steeds luister ik naar dezelfde muziek als toen ik 18 was. Er is een regionale zender op tv die jaren 80 muziek met clips uitzendt. Het doet mij wel denken aan mijn demente moeder in het verzorgingshuis, daar stond ook altijd muziek op uit haar jeugd. Maar bekende muziek horen is nu eenmaal fijn. Of je nu dement bent of niet. Waar ik vroeger dacht: die zanger is een stuk of een griezel denk ik nu: kijk dat jochie e in dat motorjasje lekker aan zelfexpressie doen. En wat heeft hij zijn haar toegetakeld, daar zal hij nu wel spijt van hebben dat hij er ooit zo bijgelopen heeft.

Koop niets nieuws challange

 

Al een paar jaar ben ik lid van de Facebookgroep Koop niets nieuws challange. Het is de bedoeling dat de deelnemers een jaar lang niets nieuws kopen. Het is inspirerend maar ook grappig om te zien hoe de deelnemers hun eigen regels maken.

Tweedehands kopen is toegestaan, want het is niet nieuw

Nieuwe onderdelen kopen om iets te repareren is toegestaan.

Cadeautjes mag je wel nieuw kopen.

Een deelnemer schreef dat ze als een half jaar niets nieuws had gekocht. Wel gaf ze heel veel geld uit aan planten. Hoezo is planten kopen niet iets nieuws???

Zelf koop ik ook bij voorkeur iets tweedehands. Op mijn rondje op vrijdag door Scheveningen ga ik altijd bij twee kringloopzaken binnen. Meestal kom ik dan met dvd’s thuis. ( 4 voor Є1,-) Als ik de dvd’s heb gezien gaan ze in de Minibieb.

Maar in december heb ik een omslag gemaakt. Ik heb nieuwe plissé gordijnen gekocht,. En ze zijn fantastisch. Eindelijk geen inkijk meer en toch daglicht in huis. En het is op maat en staat mooi. Ik zit er iedere dag van te genieten terwijl ik op de bank zit. Dus ik dacht laat ik de gordijnen in de slaapkamer ook gaan vervangen door op maat gemaakte echt verduisterende gordijnen. Iedere ochtend als ik wakker wordt en ik zie hoe de gordijnen precies tot de grond komen ben ik blij. En als ik overdag wil slapen is de slaapkamer echt donker. Het is een feest. En nu is de beer los.

Ik heb ook nieuwe nachtkastjes gekocht. Ik heb een maandje kringloopzaken afgelopen op zoek naar een mooi notenhouten exemplaar maar ik ben niet geslaagd. Toen ik bij de Xenos een mooi houten kastje zag waar prima mijn boeken op konden liggen heb ik die aangeschaft. En later ook een tweede kastje in dezelfde serie.  De spiegel (die ik van de straat had meegenomen) heeft nieuw glas gekregen. En mijn verzameling gekleurde vazen van de kringloop in de vensterbank zijn aangevuld met nieuwe glazen kandelaars. Ook is er een dure orchidee op tafel komen staan.

                                            leuk die ondergrondse rest afval containers op de achtergrond, maar een                                                     nieuwe kandelaar op de voorgrond.

Mijn zus heeft jarenlang zuinig aan gedaan omdat ze geld wou sparen om te stoppen met werken en rond te gaan reizen. Nu komt er ook geld uit een pensioenpotje en hoeft ze niet meer zuinig aan te doen. Maar het is een gewoonte geworden om zuinig aan te doen. Als ze weer voor een goedkope oplossing kiest zegt haar man: Dat is oud gedrag. Mijn gewoonte om 2e hands te kopen werd ook voor een groot deel ingegeven om minder geld uit te geven omdat ik mijn hypotheek wou aflossen. En later hoefde het niet meer maar vertoonde ik nog oud gedrag en vond ik het leuk om een goede vondst te doen bij de kringloop.

Ik moet zeggen dat het heel fijn is om mooie nieuwe spullen in huis te hebben. Maar nu ben ik wel weer klaar met shoppen voor de komende jaren. Hoewel ik deze week een roze vaasje heb gekocht voor mijn roze vazen verzameling. Nieuw!

Een leven vrij van de klok

 

 Een leven vrij van de klok

Dit boek behandelt van alles maar de connectie met de klok is mij niet altijd duidelijk. Klimaatcrisis, rassenongelijkheid, menselijk onvermogen om de natuur naar haar hand te zetten, noem maar op, alles komt aan bod. Het is wel een goed boek om eens te na te denken over hoe jij nu tegen de tijd aankijkt.

Het eerste hoofdstuk gaat over het werken in loondienst. Als je niets anders te verkopen hebt, kun je altijd nog je tijd verkopen door te gaan werken in loondienst. Maar het boek gaat ervan uit dat als je dit doet je uitgebuit wordt. De werkgever wil waar voor zijn geld en zal het laatste beetje productiviteit uit je persen. En als je je werk efficiënter gaat doen is de winst voor hem en moet jij nog altijd 40 uur werken voor hetzelfde geld.

Maar als ik zo een rondkijk bij de Albert Heijn als ik boodschappen doe zie ik een caissière van over de 50 die zit te niksen. In het gangpad staan de vakkenvullers te geinen. En er is niemand die met een stok achter ze aangaat. Maar er zullen ook best bedrijven zijn in Nederland en zeker over de wereld waar werknemers als koopwaar van beschikbare arbeidseenheden worden behandeld. Bij de Aldi krijg ik al dat gevoel. Er staan altijd lange rijen bij de kassa, want stel je voor dat de caissière even niets te doen heeft. Ze zetten gewoon te weinig caissières in. En de vakkenvullers zijn er ook altijd gehaast. Ik winkel er niet want ik vind dit geen prettige sfeer.

In de vrije tijd van mensen is het niet veel beter gesteld want ook hier moet er worden gepresteerd. Jonge mensen schijnen hun vakantiebestemming te bepalen op grond van de mogelijkheden op Instagram. Er is zelfs een woord voor in Japan: Insta-bae=-Instagram schitteren. En de internetbedrijven proberen ons te verleiden om zoveel mogelijk tijd te besteden op hun site: Facebook, Twitter, candy-crush. Zo “verkopen” wij onze vrije tijd aan de internetbedrijven zodat zij onze gegevens weer kunnen doorverkopen.

Verder moeten we onze vrije tijd zo efficiënt mogelijk besteden en zijn er allemaal time management programma’s om zo productief mogelijk onze vrije tijd te benutten zodat we fit weer aan de nieuwe werkweek kunnen beginnen.

Ik heb zelf het idee bij tijd dat als ik eenmaal mijn to-do lijst afgewerkt heb dat mijn leven dan op orde zal zijn. Ik net 2 maanden vrij gehad en toen heb ik een to-do-lijst van 120 punten afgewerkt. Ik moet zeggen dat ik nu wel meer rust ervaar nu mijn huis zo opgeruimd is. Maar ik heb alweer een nieuwe lijst gemaakt van 30  punten. En als ik zo een lijst heb gemaakt, vind ik ook dat deze in  één of twee maanden moet zijn afgewerkt. Tot die tijd is mijn leven niet op orde. Maar ik kan er net zo goed een jaar over doen, want ik maak toch altijd weer een nieuwe lijst. Ik zou moeten proberen te accepteren dat je leven goed kan zijn terwijl er nog een to do lijstje rondslingert.

Op mijn lijstje stond natuurlijk ook het lezen van De Wetten van Connie Palmer. Ik heb 2 hoofdstukken gelezen: de astroloog en de filosoof. Het ging alleen maar over haar, hoe de mannen haar zagen en hoe geweldig ze haar vonden. En zij zat die mannen een beetje af te kraken. Ik kreeg er geen diepe inzichten door, alleen maar dat ik die Connie Palmer een vervelend mens vond. Ik heb het boek weer terug naar de bieb gebracht.

De wetten

 

Vorig weekend stond een interview met Conny Palmer in de Volkskrant. En ik heb mij kapot geërgerd.

 In het interview zegt ze dat schrijver een mannenberoep is. Dat vind ik helemaal niet. Vrachtwagenchauffeur is een mannenberoep maar schrijver? Kom op zeg. En dan doet ze het nog voorkomen alsof ze stand moet houden tussen een stelletje koppensnellers.

Ik heb wel een Meiden die rijden gekeken en deze meiden doen heel normaal over hun beroep. Zelf ben ik accountant en dat is ook wel een mannenberoep in die zin dat er weinig vrouwen zijn die het beroep uitoefenen. Ik werk op de controle afdeling van een accountantskantoor en van de 10 mensen die daar werken ben ik de enige vrouw. En als ik naar een cursus ga is de verhouding man vrouw ook vaak 1:10. Maar ik kan je zeggen: mannen zijn net mensen, je kunt gewoon met ze praten en ze eten je niet op.

Toen het boek de Wetten van Conny Palmer in 1991 uitkwam heb ik het gelezen. Ik vond het een erg goed boek. Het is alweer eventjes geleden dus het staat mij niet helemaal helder meer voor de geest. Maar wat ik me herinner is dat zij in het boek een relatie krijgt met 7 verschillende mannen en ze beschrijft hun wereld waarin ze leven. Van een filosoof, ex-priester en andere verschillende beroepen.

Wat ik vroeger leuk vond, als ik een nieuw vriendje had, dat ik een nieuwe wereld leerde kennen. Zijn wereld. Dan had ik een vriendje die DJ was en dan ging ik mee naar disco’s waar hij draaide. Leerde hij me basgitaar spelen. En de volgende nam je weer mee naar een andere nieuwe wereld. Andersom gold dit natuurlijk ook. Zo maakte ik al mijn vriendjes binnen een week lid van de bibliotheek. Dat was mijn wereld.

 Ik moet mijn recentelijke allergie voor Conny Palmer maar eens opzij zetten en de Wetten nog eens herlezen. Ik ben benieuwd wat ik er nu van vind.

Vrouwendag

 

Ik heb twee jaar lang de stoïcijnse kalender op de wc gelezen. Dit jaar werd het tijd voor wat anders. In Amsterdam is een boekhandel Perdu vlakbij het Waterlooplein die alleen poëzie verkoopt.

Ze hebben een gezellige ramsj bak waar ik zo nu en dan een poëzie bundel uit opvis en die dan op de wc lees.

Van de week las ik dit gedicht van Joske Janzen:

Ik wou een echte man

Die voor mij staat

Die op mij let

En erop toeziet

Dat ik geen fouten maak

Die me beschermt

Tegen mezelf

En me bewaakt

 

Dat was goddorie

Mijn diepste heimelijke wens

Ik lijk wel stapel

Lierend achterlijk

debiel

en gek

 

Ik moest er erg om lachen, nu heb ik niet zo’n hele sterke hunkering naar een prins op het witte paard maar dat idee is toch latent aanwezig en is door de maatschappij aan je opgedrongen.

Laura van Dolron heeft het ook zo mooi in een stuk van haar naar voren laten komen. Dan komt er een alleenstaande sterke vrouw bij haar op bezoek en zij denkt dat dit een mooi voorbeeld voor haar dochtertjes is. Maar haar dochter vraagt aan de vriendin: Ga je dan nooit trouwen? Dat is toch zielig.

Laura wijt dit vervolgens aan de Disney films waarin de prinses/assepoester/vul maar in altijd op het eind trouwt.

Het leek mij een leuk idee om het gedicht op mijn raam te schrijven. Ik heb mijn raam sinds januari ter beschikking gesteld voor de poëzieweek. 

Er is een iemand langsgekomen die een gedicht op mijn raam heeft geschreven. Maar voor de vrouwendag lijkt dit gedicht mij zeer toepasselijk. Nu nog even netjes leren schrijven, ik heb al een stift gekocht.

I overthink litterly everything

 

Ik ben lid geworden van de Facebookgroep: I overthink litterly everything. De posts vallen meestal zwaar tegen maar soms zit er een pareltje tussen. Zoals deze: Als men in films terug gaan in de tijd zijn mensen altijd doodsbenauwd iets kleins te doen waardoor de wereldgeschiedenis veranderd. Maar in het dagelijks leven zijn mensen nooit bang dat iets kleins de wereldgeschiedenis gaat veranderen.

 

Nu heb ik ook iets kleins gedaan vorige week waardoor mijn leven er heel anders uitziet. Ik ben gestopt voor een rood voetgangers stoplicht. Pas toen het groen was, stak ik over en liep door de straat. Plots viel er zo’n 6 meter voor mij een regen van glasscherven op straat. Ik stond perplext stil en de jongen die naast mij liep ook. Als we een paar seconden eerder waren geweest, hadden wij hieronder gestaan en het waarschijnlijk niet overleefd. Er was een heel raam van de eerste verdieping op straat gevallen. Ik moet daar vaak aan terug denken deze week. Nou gelukkig was ik niet door het rode licht gelopen.

Ik heb ook eindelijk eens wat gedaan met mijn tuin, dit zal geen wereldschokkende gevolgen gaan hebben  maar ik laat toch wat foto’s zien. Ik heb tenslotte al een aantal keren over mijn Japanse droomtuin geschreven. Het is niet echt een droomtuin geworden, maar ik ben er wel tevreden over. Alleen had ik een vriendin gevraagd naar haar mening en zij zei: Die beige steentjes moeten eruit en vervangen door antraciet stenen. O.K. dat zal wat meer werk worden om die steentjes eruit te halen dan het was om het erin te gooien. Maar ik denk dat ik het toch maar ga doen.

 

"Socrates op Sneakers: De Ironische Odyssee van Mijn Twee Maanden Vrijheid"

 

"Socrates op Sneakers: De Ironische Odyssee van Mijn Twee Maanden Vrijheid"

Daar zit ik dan, met nog maar een paar dagen van mijn twee maanden vrijheid te gaan. Ik had grootse plannen – of dat dacht ik tenminste. Mijn fantasieën over een nieuw, avontuurlijk leven bleken echter niet bestand tegen de realiteit van mijn diepgewortelde routines.

Laten we beginnen met mijn ambitieuze voornemen om dagelijks verse boodschappen te doen, en maaltijden te bereiden geïnspireerd door het aanbod op de markt. Maar wie hield ik voor de gek? Na één blik op mijn boodschappenlijst en het vooruitzicht van het gesjouw, heb ik mijn trouwe jaarabonnement op thuisbezorging aangesproken. Zo veel voor het romantische beeld van de marktbezoeker. Alleen op vrijdag haal ik op de markt fruit en groente, lekker voor de hele week.

En dan mijn nobele streven om eindelijk die boeken en dvd's uit mijn eigen boekenkast te lezen en bekijken. Klinkt prachtig, nietwaar? Nou, de bibliotheek bleek een te sterke verleiding. Mijn eigen boekenkast blijft onaangeroerd terwijl ik, zoals gewoonlijk, met stapels geleende boeken en films thuiskom. Consistentie is ook een vorm van toewijding, toch?

Deze week pikte ik "Socrates op Sneakers" op in de bibliotheek, omdat ik  "En ze filosofeerden nog lang en gelukkig" zo’n fijn boek vond. Het boek leert je op een socratische manier vragen stellen. Er zijn 'boven' en 'onder' vragen, zie je. Bijvoorbeeld: : Ik zag gisteren Jan op straat lopen en die zag er niet uit, dat kan gewoon niet. Een onder vraag is dan een vraag over de feitelijke situatie: Hoe zag Jan eruit, in welke straat liep je, om hoe laat liep je daar, hoe zag Jan eruit? Een boven vraag is: Waarom kan dat niet? Hoe moet iemand gekleed gaan om over straat te lopen?  Waarom vind je dat dit niet kan?

Het is goed om de feitelijke situatie te scheiden van de meningen en overtuigingen die over situatie uitgesproken worden. Over die overtuigingen kun je dan een interessant gesprek gaan voeren.

Ik heb een beroepsopleiding tot socratisch gespreksleider gevolgd en ik weet dus hoe je een socratisch gesprek voert. Maar dat is nog een heel gedoe, met spelregels en het duurt uren. Maar daarbij maak je ook onderscheid tussen de feitelijke situatie en de overtuigingen die je hebt. Daarna kun je kijken welke principes worden geschonden die aan je overtuiging ten grondslag liggen. Dus in het voorbeeld: Jan zag er niet uit omdat zijn broek gescheurd was en onder de vlekken zat. Ik vind dat dit niet kan omdat je netjes in het openbaar moet verschijnen. Principe: In een samenleving moeten mensen rekening met elkaar houden. Als iedereen alleen maar rekening met zichzelf houdt dan is de samenleving onhoudbaar. 

Ik denk dat als je alleen al nadenkt over boven en onder vragen je al een heel eind op weg bent. Het boek geeft ook meer aanwijzingen om op een goede manier vragen te stellen. Dus niet: Jij vindt het toch ook niet kunnen dat Jan er als een zwerver bijloopt? 

Ik vind het een goed boek, maar ik moet bekennen dat ik alleen de 2 laatste hoofdstukken over gespreksvoering heb gelezen. Want ja, ik heb nog een hele boekenkast die ik uit moet lezen.

 

Japanse tuin

 Deze week had ik geen plannen. Maar ik heb altijd wat plannetjes in mijn achterhoofd. Zo wil ik al een tiental jaren dat mijn achtertuin een Japanse tuin wordt. Ik ben hier al jaren mee bezig. Maar toen mijn buurman vorig jaar eens een bezoekje bracht aan mijn achtertuin zei hij: wat leuk, een wilde tuin. Ja, er is nog wat werk te verrichten.

 

Nu heb ik een abonnement op Soofos genomen. Dit kost 19,- per maand. Je kan na een maand gewoon opzeggen. En er zijn enorm veel cursussen op allerlei gebied. Waaronder tuinontwerp maar ook ChatGTP beginnerscursus, online zangcursus of wat dacht je van Leer de emoties van je kat kennen. Dus die 19,- euro heb je er zo uit.

Ik heb eerst de Chat GTP cursus gedaan en ik kan het je aanraden want Chat is gratis te gebruiken en heel handig in het dagelijks leven.

Daarna ben ik begonnen met de tuincursus.  Het begint meteen goed. De tip is om je huisadres in Google Earth op te zoeken, in te zoomen op je tuin en een afdruk te maken. Je trekt dit over op blanco papier door de afdruk op het raam te plakken. En zie hier: je hebt een tekening op maat van je achtertuin. En bovenin is het noorden bij Google Earth, dus dat weet je dan ook meteen.

Nou je begrijpt wel dat ik geen tijd heb voor een uitgebreid blog want ik moet snel weer verder met mijn tuinontwerp

Eendagsvlieg

 

Mevrouw Nienke schreef als reactie op mijn vorige blog dat ik niet moest vergeten om ook te genieten. Daar moest ik aan denken toen ik het verhaal van de eendagsvlieg las. (Wederom in het boek: En ze filosofeerden nog lang en gelukkig).

De eendagsvlieg werd wakker en had zich nog nooit zo goed gevoeld. Nu was dit zijn eerste en enige dag dus hoe kon hij eigenlijk weten hoe hij zich normaal zou voelen. Hij bedacht wat hij vandaag zou gaan doen: hij kon heel ver gaan vliegen of allemaal lekkere hapjes gaan verzamelen en opeten, proberen de liefde te vinden of gewoon een andere eendagsvlieg opzoeken en daar de hele dag mee optrekken of… Hij zag dat er al een uur verstreken was doordat hij zo bezig was geweest met het plannen maken. En hij had maar één dag. Hij werd er een beetje droevig van en had niet meer zo’n zin in de dag. Maar na nog een uur besloot hij toch maar iets te gaan doen, hij kon toch moeilijk de hele dag niets doen. Dus hij ging maar een stukje vliegen en maakte een paar salto’s, die niet zo goed lukten. Hij werd moe en streek neer op een paardenbloem. Hij baalde ervan dat hij zijn dag niet beter besteed had. De zon begon al onder te gaan. Hij keek vol verbazing naar de roze lucht. Dit was echt de mooiste zonsondergang die hij in zijn hele leven had gezien.

Ik vind dit een fantastisch verhaal en ik zie de overeenkomst met mijn situatie. Ik heb nu eindelijk na 16 jaar achter elkaar werken eens 2 maanden vrij en kan doen wat ik wil. Maar op 1 februari moet ik weer in het gareel lopen, dus wat ga ik doen met mijn tijd?

Ik ben heel blij dat ik de eerste maand besteed heb aan het opruimen van mijn huis. Ik heb nu nieuwe gordijnen door het hele huis, gewitte muren, gedweilde vloeren en kasten die ge-Marie Kondoot zijn. Zalig, want het was best een zooitje. Mijn ex-schoonmoeder en moeder zijn in de afgelopen periode overleden en veel spullen en administratie was bij mij terecht gekomen en moest nog uitgezocht worden. Normaal kom ik daar niet aan toe. Als ik een weekje vrij ben heb ik daar geen zin in. Maar nu is dat allemaal eens opgeruimd. Natuurlijk heb ik niet alleen opgeruimd. Ik deed dit in de ochtend en in de middag ben ik lekker op pad gegaan. En ik ben nog naar Spanje geweest om mijn zus en een vriendin daar op te zoeken.

De komende 4 weken heb ik dan de tijd voor andere dingen. Ik wil me niet vastleggen voor alle weken, alleen voor de komende week heb ik een plannetje gemaakt:

Maandag met een vriend zijn verjaardag vieren bij veganistisch restaurant S.L.A.

Lopen naar de haven en daar een visje kopen en ’s avonds klaarmaken

Fietsen naar museum Voorlinden om de tentoonstelling Anselm Kiefer te gaan zien. ( de film heb ik al gezien)

Ik heb eindelijk eens een afspraak gemaakt bij het Repair Cafe

Ik ga vrijdag een cursus doen bij Nynke Valk, die de eenvoudig leven agenda maakt.

Op zondag ga ik naar een vriendin in Eindhoven om het overgebleven deel van mijn isolatiebehang te brengen.

Naar Carrols in Amsterdam Noord om eens een smash burger te gaan eten.

Na die week kijk ik wel wat ik dan wil gaan doen. Misschien een stukje vliegen en een paar salto’s maken en dan genieten van de mooiste zonsondergang van mijn leven.