Nou de eerste maand van mijn pensioen oefenperiode zit erop. Ik had het idee om in deze periode iedere ochtend te gaan schrijven. Daar kom ik helemaal niet aan toe. Ik heb gewoon een 8-urige werkdag. Ik ben iedere dag 3 uur aan het schoonmaken/opruimen, een uur aan het gymen, 2 uur administratie en 2 uur wandelen of fietsen. En deze week heb ik iedere middag met iemand afgesproken. Dus van schrijven komt niet veel. Maar ik vond dat ik toch even tijd moest maken om weer eens een blog te schrijven. Bovendien zijn mijn kasten nu wel aardig opgeruimd.
Nu zag ik dat mijn bibliotheekboeken weer terug moesten naar
de bieb. Dus ik besloot ze eens open te slaan. Daar was ik nog niet aan toegekomen.
Er bleek een heel leuk boek tussen te zitten. Het heet: En ze filosofeerden
nog lang en gelukkig. Het is door Elke Wiss geschreven, van Socrates op sneakers.
In het boek staan verhaaltjes over dieren in een bos. Na
ieder verhaal staan vragen over het verhaal waarbij je filosofische denken kunt
oefenen. Om zo wat leniger in je denken te worden. Je kunt het alleen doen of
met andere personen.
Ik zal een voorbeeld geven: (Het verhaal is 3 bladzijden
lang, dus het is even wat ingekort.)
In een boom leven meerdere vogels: een papegaai, mussen een
duif etc. De papegaai vindt dat zij de mooiste vogel is. De andere vogels
zeggen dit ook tegen haar. Ze besteed de halve dag aan het poetsen van haar
veren. Op een dag komt er een pauw in de boom wonen. Alle vogels zijn onder de
indruk van de schoonheid van de pauw. De duif valt zogenaamd flauw van de
schoonheid van de pauw. De papegaai ziet
het aan, bedenkt dat ze niets meer te zoeken heeft in deze boom en vliegt weg,
op zoek naar een nieuwe boom.
De vragen erbij:
Is het slecht om ijdel te zijn?
Mag je trots zijn op je uiterlijk?
Is het zielig om de mooiste te willen zijn?
Wat is ijdelheid.
Moet je je best doen om niet jaloers te zijn?
Is het goed om anderen complimenten te geven over hun
uiterlijk?