Ik ga met pensioen

 

Ik ga met pensioen. Nou ja, niet meteen. Ik ga 6 jaar sparen en dan ga ik met mijn 62^e met pensioen.

Sinds begin dit jaar ben ik schuldenvrij. De hypotheek is volledig afgelost. Dus ik ben een buffer op gaan bouwen. Inmiddels kan ik 10 maanden leven van mijn buffer. Dat is wel genoeg voor een buffer. Dus ben ik maar een beetje luxer gaan leven. Ik heb zomaar een tas gekocht zoals je in mijn vorige blog hebt kunnen lezen. De nieuwe tas past zo goed bij mij dat ik het niet eens als een nieuwe tas zie. Meer een verlengstuk van mezelf. En ik heb zo een heel duur pincet van Tweezerman gekocht. Wel met 50% korting, want ja ik ben nu eenmaal gewent om alles op een koopje te doen. Een Oral B Io tandenborstel. Helpt trouwens wel, mijn mondhygiëniste was voor het eerst in 10 jaar enthousiast over de staat van mijn tandvlees. Ik hoef pas over 4 maanden terug te komen i.p.v. over 3 maanden. Dus deze investering gaat zichzelf terug verdienen. Maar ja, nu weet ik echt niet meer waar ik mijn geld aan uit moet geven.

Met mijn pensioenplan heb ik weer een DOEL om te sparen. En ik denk dat als je de 60 gepasseerd bent, het werk je zwaarder gaat vallen. Je vindt veranderingen vermoeiend en geen uitdaging. Ik vind mensen die over uitdagingen spreken in plaats van problemen sowieso al heel vermoeiend.

Ik heb nu al geen zin meer om ‘s avonds op pad te gaan. Vroeger haalde ik hele nachten door. Maar nu zoek ik de uit pagina’s af voor evenementen die in de middag plaatsvinden. Dat alles nu door de lockdown om 17.00 uur dicht moet zijn is voor mij een uitkomst. Dan ben ik lekker op tijd thuis voor het eten. Dus ik gedraag me al als een gepensioneerde. Dat zal de komende jaren alleen maar erger worden.

Ik hoor wel van veel mensen dat ze doelloosheid ervaren als ze stoppen met werken. Een vriendin wordt neerslachtig omdat ze zoveel tijd besteed aan het lezen van de krant waarin alle ellende in de wereld wordt opgesomd.   Dat lijkt me nu niet zo een goed doel voor het besteden van je verkregen vrije tijd. Maar je kunt wel een zingeving vinden in verbinding ervaren met andere mensen. En de schoonheid ervaren van de natuur en kunst. Of door orde te scheppen. Daarom is het zo fijn als je je huis opruimt, je voelt dat je zinvol bezig bent. Ik ben trouwens niet van plan om te gaan reizen als ik met pensioen ga. Ik wil eigenlijk dan eindelijk de achtertuin gaan doen. Dat is niet zo ver weg. En iedere dag langs het strand wandelen. Ook in de winter. En lekker naar de markt om mijn boodschappen te doen, boodschappen die ik nu uit tijdgebrek laat thuisbezorgen. Dus gewoon in een rustig tempo mijn gewone leven lijden. En ik wil als  vrijwilliger bij de schuldsanering gaan werken. Ik heb daar wel eens geholpen. Maar ik dat was geen groot succes. Die mensen willen vooral gehoord worden en op de tweede plaats aan hun geldproblemen werken. Ik vond dat geouwehoer niet interessant en wou vooral de problemen oplossen. Maar als ik eenmaal met pensioen ben hoop ik daar wel het geduld voor op te kunnen brengen.

Ik ga in ieder geval lekker weer sparen, ik heb een maandje geld uitgegeven en nu weer de broekriem aanhalen. Als ik een leuk potje heb opgebouwd op mijn 62^e dan kan ik zien wat ik ga doen. Stoppen of nog even doorwerken. Maar dan is het geen must om brood op de plank te hebben

Om de één of andere reden worden alle plaatjes vandaag geweigerd door blogger. Dus dit is een blog met alleen maar tekst geworden.