Als je haar maar goed zit

 

Het nieuwejaar bracht weinig goeds. Ik was op gewone tijd naar bed gegaan en werd midden in de nacht wakker van voetstappen in de gang. Nu woon ik alleen en als ik in mijn bed lig en iemand in de gang loopt moet dat wel een inbreker zijn. Ik begon meteen te gillen: Sodemieter op, ik ben thuis. Maar de voetstappen gingen door. Wacht eens even, ik heb helemaal niet zo een lange gang. En toen ik beter luisterde bleken het voetzoekers op straat te zijn die ik aangemerkt had als voetzoekers. Met een hartslag van boven de 160 begon ik het nieuwejaar.

De volgende ochtend bracht nog meer ellende. De gootsteen liep niet door. En de lampen boven de eetkamer flikkerde. Dat deden ze al een week maar het werd steeds erger. Dat werd dus een rioolman en een elektricien inschakelen.

Ik besloot het enige te doen, wat soelaas bracht in deze ellende. Mijn nagels lakken. Als de hele pleuris zooi om mij heen in elkaar stort kijk ik naar mijn handen en zie daar mijn prachtig gelakte nagels. Ja denk ik, orde en netheid bestaan. I’m in control. En die namen van de nagellak zijn ook zo mooi. Ik draag nu Uptown Minimalist. Een zacht roze met een vleugje parelmoer. Maar wist je dat de Hema ook een nagellak kleur heeft die Echt Hema heet? Die is zo rood als hun logo. Het is ook een fijn ritueel Even de nagels schoonmaken en dan heel precies de lak opbrengen. En dan 3 minuten zen voor je uit staren terwijl je nagels drogen.

Dinsdag kwam de rioolman. Terwijl ik op hem zat te wachten zocht ik eens flikkerende lampen op. De optie kwam om er eens dimbare lampen in te draaien. Toen ik dat deed hield het flikkeren inderdaad op. De rioolman fikste de gootsteen in 10 minuten. Hij wou niet eens betaald worden ervoor, want hij was toch in de buurt aan het werk geweest. Hij was natuurlijk hevig gecharmeerd van mijn prachtige nagels, daarom hoefde ik niet te betalen.