Boos

 

Ik reed vanmorgen op mijn fiets op een voorrangsweg. Bij een kruising kwam er een fietser van rechts en die reed recht op mij af. Ik had voorrang dus ik dacht: jij gaat remmen, ik rijd door. Pas op het laatste moment voor de clash remde hij. Toen hij mij even later inhaalde zei hij: Wel even naar rechts kijken mevrouw. Waarop ik ontplofte en gilde: Ik had voorrang, ik rijd op een voorrangsweg, wel eens van gehoord?

Terwijl ik die ochtend nog op de wc had zitten lezen in het Handboekje. Mijn geliefde spreuk eruit is:

Als iemand je lichaam afhankelijk maakte van de eerste de beste dan zou je daar kwaad om worden. Schaam je je dan niet dat jij je geest afhankelijk maakt van de eerste de beste, waardoor die geest in verwarring en buiten zichzelf raakt als die ander je uitscheldt?

 

Ik vertaal dat als volgt: Je laat je toch ook niet verkrachten, waarom laat je je geest dan wel penetreren door een vreemde door je boos te maken.

Maar ja, als je het leest is het heel makkelijk om stoïcijns te blijven maar als je bijna omver wordt gereden is het een stuk moeilijker om kalm te blijven.

Als het een auto was geweest, was ik trouwens wel gestopt hoor.