donderdag 4 maart 2021

Misleidende gedachten

 

Ken je dat? Dat je s’ nachts om 2.00 uur wakker ligt en je druk gaat liggen maken.

Die opdracht voor je werk gaat helemaal fout. En ik moet tegen Pietje zeggen dat hij het echt niet kan maken dat hij mij een uur voor mijn weekend begint gaat bellen met extra werk dat voor maandag af moet. En waarom werkt dat computerprogramma niet. En ik moet mijn boodschappenlijstje aanpassen want ik moet nu echt gezond gaan eten.

Ik sta dan op en maak een lijstje van alles wat er volgens mij moet worden geregeld. En als ik de volgende ochtend dat lijstje zie, dan denk ik: heb ik me daar nu druk om liggen maken.

Die opdracht, daar ga ik vandaag aan werken. Ik heb Pietje zijn huid al vol gescholden, dat hoeft geen 2e keer. ICT even bellen dat ze naar dat programma kijken. En i.p.v. patat eet ik deze week zilvervliesrijst. Klaar!

Maar s’ nachts leken die problemen zo mega groot.  Je kunt dus niet echt vertrouwen op je gedachten.

Je hoort ook wel eens van rechercheurs dat ze in een onderzoek helemaal op het foute spoor zitten, maar niet ervan af te brengen zijn, hoewel het bewijs dit niet onderbouwd. Ik dacht dat zoiets mij niet zou overkomen. Fout gedacht dus.

Ik heb een klant, een hele leuke man, die bijna niets verdient met zijn zaak. Ik dacht dus dat hij wel arm zou zijn. Hij had verteld dat zijn vrouw kostwinner is. Ik dacht, o fijn, komt er daar toch nog wat geld binnen. Ik wist dat ze in een hele dure wijk woonden, maar ik dacht, dan wonen ze vast bij hun ouders in huis. En hij vertelde dat hij ook belegde. Ik dacht, met dat geld, dat zal wel niets voorstellen. Maar dan kan hij waarschijnlijk nog meepraten met zijn vrienden.

Maar toen ging ik zijn inkomstenbelasting doen. Zijn vrouw verdient dus gewoon anderhalve ton per jaar. Ze hebben een huis van 9 ton en hij heeft een beleggingsportefeuille van een half miljoen. Ik was zo verbaast, hoe had ik het zo bij het verkeerde eind kunnen hebben. Terwijl er genoeg aanwijzingen waren dat hij niet arm was. Maar dan zit je op een gedachtenspoor en praat je alles wat afwijkt daarvan toch zo, dat het weer past in dat stramien. Ik ben in ieder geval weer wat wijzer geworden: Geloof jezelf niet.

Wie nog moeite heeft met zijn keuze voor de aankomende verkiezingen volgt hier nog even een keuze schema:




2 opmerkingen:

  1. Ik ben niet verbaasd. Ik verbaas me niet vlug.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben eruit! Ik ben te lui om te werken!

    Ja, die gedachten die je s’nachts kan hebben hè...had het van de week nog, maakte me toch een partij druk over niks... en ‘s ochtends was de olifant weer een mug. ‘Free floating anxiety’, noemde iemand dat een keer. Dan heb je een onbestemd onrustig gevoel (waarschijnlijk gewoon rot gedroomd of te zwaar gegeten of teveel co2 ingeademd of whatever) en ga je gedachten erbij zoeken, die bij dat gevoel horen. En urenlang liggen malen en verhaaltjes projecteren. Terwijl het eigenlijk alleen maar dat gevoel is. Je kunt ook denken: aha, daar heb je het weer. En het behandelen als een griepje dat wel weer overgaat.

    Jij schrijft het wel heel geestig op, met die zilvervliesrijst enzo. Ik herken het! :)

    BeantwoordenVerwijderen