Wen er maar aan

 

 

Wen er maar aan, een nieuw boek en van harte aanbevolen door de Volkskrant. Ik dacht, doe een gek en koop dat boek nu gewoon. Ik had het al gereserveerd bij de bieb, maar daar was een wachtlijst  dus dat schiet niet op. Bovendien had ik een bonus gekregen van € 7.000,-  dus ik mocht wel iets leuks kopen voor mezelf.

 

Het is zo een boek dat je als je het leest en hardop zit te lachen. Zoveel herkenning en mooie zinnen. Nu ben ik 54 en de hoofdpersoon 49, dus dat schept ook een band.

 

Ik zal een paar stukjes laten zien:

Als ze een nieuwe outfit wil scoren: Maar het werkt niet want als ik het broekpak eenmaal aanheb en in de spiegel kijk, zie ik iemand die op een zorgboerderij werkt. En dan niet aan de kant van de leidinggevenden.

 

8.05 Geen ontbijt want gisteravond vier afbakcroissants gegeten ( zonder af te bakken)

 

Als ze met een vriendin gaat eten: Ze doet haar plan uit de doeken. Dat ze haar haar behandelt met bio organic haarverf om de overgang naar volledig grijs geleidelijk te laten verlopen. “ Dan krijg je deze natuurlijke kleur” Ze buigt haar haar naar voren. Ik zie helemaal geen natuurlijke kleur, het lijkt eerder of eroverheen is gepist.

Thuis meteen mijn uitgroei gecheckt. Volgens de Histor waaier heb ik levend wit.

 

Ja, daar kom je toch niet meer van bij?

Ik wou het boek dus meteen voor al mijn vriendinnen kopen en opsturen. Maar ik ben best zuinig en de bonus heeft daar geen verandering in gebracht. Maar ik heb een lijstje van 7 vriendinnen gemaakt en het boek aan de eerste van de lijst gestuurd. Met etiketten en de adressen van de andere vriendinnen en velletjes postzegels. Ik heb gevraagd of ze als deelnemer van de Sisterhood of the traveling book, het boek na ( gedeeltelijk) lezen door willen sturen aan de volgende op de lijst.

 

Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat de laatste op de lijst aan de beurt is.