Vandaag was het dan zover de film Minimalism: A documentary
about the Important things. Georganiseerd door : Lijstjes info
Ik wou dat wel eens meemaken, een film over minimalisme en
ook eens kijken hoe die mensen eruit zouden zien die daar op af zouden komen.
Ik moet zeggen dat ik bij sommige toch wel dacht: als je zo
weinig in je kast hebt hangen dat je jezelf minimalist noemt, trek je dan dit
aan? Maar misschien hebben ze wel 100 outfilts en hadden ze besloten om vandaag
het allerlelijkste aan te trekken.
Het blijkt dat de doorsnee minimalistische man gekleed gaat
in een spijkerbroek van G-star Raw, en Nikes draagt. Niet echt je iemand op een
minimum inkomen dus.
Tot zover mijn oppervlakkige beschouwingen.
De film was echt gaaf, Alle Amerikaanse minimalisme goeroes
kwamen in beeld, Ook Zen Habits, tiny houses en project 333 kwamen langs.
Na de film was er
ruimte voor vragen. Niet alleen Lijstjes info zat klaar voor vragen maar ook So
chicken en nog een mevrouw van moeder minimalisme, die ik niet kende, maar ik
heb dan ook geen kinderen. En er was een jeugdige minimalist, van 15 jaar, die
iedereen gast noemde. Ik vond dit jeugdige
lid echt super. Als er werd gesproken over foto’s opbergen wist hij niet
waarover het ging, hij kende alleen digitale foto’s. Maar hij werkte in een
biologische natuurwinkel en was helemaal into minimalisme.
Al heb ik weinig nieuwe inzichten gekregen door deze film
met vragenuurtje, ik vond het heel leuk om de mensen te ontmoeten, via de film
en in het echt, die zich hiermee verbonden voelen.
Ik zie dat ik nogal achterloop met blogs lezen. Je meest recente twee heb ik gemist. Dit lijkt me wel een gave film, en ik zie dat hij op Youtube staat! Ga meteen kijken.
BeantwoordenVerwijderenHaha, die 15-jarige minimalist die iedereen gozer noemt en niet snapt wat foto's opbergen betekent, heerlijk, ik zie het type zo voor me. Of nou ja, inmiddels zijn wij natuurlijk de 'types' en zijn zij normaal.
Eh ja, ik denk dat je gelijk hebt en dat ik tot de wat oudere generatie ben gaan behoren.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenJa, ik ook, dat gaat zo ongemerkt, hè? Ik ben mezelf heel lang als een meisje blijven beschouwen, tot het écht niet meer kon, en net toen ik aan het idee gewend was dat ik toch echt een vrouw ben, was ik er ook meteen al eentje van middelbare leeftijd. En waar ik dat het meest aan merk (behalve de rimpels, toename in omvang, digitale onhandigheid en nog een paar van die dingen): steeds vaker constateer ik dat iedereen om me heen jonger is dan ik. Concertbezoekers, ondernemers, collega's, mijn bedrijfsleider, mede-vrijwilligers, mede-cursisten, leerkrachten, dokters... Zelfs chirurgen en advocaten zien er tegenwoordig vaak uit alsof ze net hun melkgebit gewisseld hebben.
VerwijderenJa ik ben ook vaak omgeven door jongere mensen. Vooral bij Pokestops zie ik alleen maar jongetjes van 11. Gelukkig snappen zij het spel veel beter en kan ik hun advies vragen. Een uitzondering is echter Wooferland ( gemiddelde leeftijd 40 jaar) en de Koninklijke Schouwburg waar ik vanmiddag de voorstelling Untouchabels ga bekijken. Hier is de gemiddelde leeftijd op zondagmiddag 80 jaar.
VerwijderenDaarom ga ik tegenwoordig zo graag naar het Danspaleis, daar ben ik nog een benjaminnetje...
Verwijderen