The Calm Workbook

 

Nu ik vakantie heb, ben ik eens met The Calm Workbook aan de slag gegaan. Ik had het boek 2 jaar geleden eens gekocht bij de School of Life maar ik was niet verder gekomen dan hoofdstuk 1.

Het boek gaat erover dat wij eigenlijk gewoon te optimistisch zijn. Vervolgens zijn wij teleurgesteld of gefrustreerd als onze optimistische verwachtingen te hoog gespannen bleken te zijn.  Zo kennen we allemaal mensen die ernstig ziek zijn geworden en overleden zijn. Maar we verwachten niet dat dit onszelf overkomt, hoewel die kans net zo groot is dat het jou overkomt als dat het iemand anders overkomt.

Ook op andere vlakken hebben we irrealistische verwachtingen, op onze vakantie moet het mooi weer zijn, geen regen en ook weer niet te warm, anders gaan we klagen dat het ons ook nooit eens even meezit. We verwachten van vrienden dat ze altijd op tijd op afspraken komen en ga zo maar door.

Je zou jezelf voor moeten houden als je vlucht 4 uur vertraging heeft dat al het menselijk ongeluk voortkomt uit het onvermogen van mensen om gewoon alleen op zijn kamer te blijven.

 

Een leuke oefening in je verwachtingen bijstellen gaat als volgt:

Waar hoop je op? Bedenk dat dit niet zal gebeuren

Op wie vertrouw je? Ze zullen je in de steek laten

Van wie houd je? Ze zullen je verlaten

Waar ben je het meest trots op? Het zal verruïneerd worden

Denk je dat je lang zult leven? Stel je voor dat je vannacht overlijdt.

Misschien is het allemaal wat sinister maar het overkomt alle mensen dat de verwachtingen niet uitkomen. Veel mensen gaan scheiden, schandalen komen in de krant ( Kroes lobbyde voor Uber, en ze leek mij altijd een toonbeeld van onkreukbaarheid ) en mensen overlijden. We zijn naïef als we denken dat het ons niet zal overkomen. Ik zeg niet dat we onverschillig moeten zijn maar we moeten niet zo hoge verwachtingen hebben.

Op de Parade speelde Laura van Dolron met de voorstelling Geen Verhaal. De voorstelling ging erover dat zij helemaal van de kaart was van haar scheiding. Ze had teveel Disney films gezien met een “Ze leefden nog lang en gelukkig” einde. Nu kreeg ze vaak een huilbui en parkeerde ze haar dochters maar even voor de tv met een Disney film zodat ze zelf even in de andere kamer kon gaan zitten huilen. Daardoor zouden haar kinderen weer opgezadeld worden met onrealistische verwachtingen over de liefde en instorten als de werkelijkheid toch anders zou blijken.

 Nou, het is weer een heel stichtelijk verhaal geworden.  Maar mijn verwachtingen over het weer op mijn vakantie zijn wel uitgekomen, 2 weken zo rond de 20 graden. En de dag dat het 27 graden werd heb ik surfles genomen en toen ik klaar was met surfen kon ik toch alleen maar uitgeput in een stoel zitten en had ik geen last van de hitte. Mijn hele vakantie was prima, maar de verwachtingen waren ook niet zo hoog als je wil lezen, boodschappen doen en een beetje in de tuin rommelen. Dus eigenlijk gewoon alleen thuis blijven.