Vriendschap is een illusie?

 

Tamara de Weijer interviewde deze week de schrijfster van “Van dit boek krijg je nog meer zin in het leven.” Ik had er al iets over gelezen en overwogen het aan te schaffen. Maar ik heb al zoveel van dit soort boekjes gelezen. De tips zijn meestal hetzelfde: Schrijf iedere dag 5 dingen op waar je dankbaar voor bent en ga mediteren. Bovendien is mijn boekenkast vol. Misschien kan ik aan Geefmaand November mee te doen en wat boeken te verloten onder de deelnemers. Maar dit terzijde.

Het interview was best interessant. Nu eens niet: schrijf 5 dingen op waar je dankbaar voor bent, maar schrijf iedere dag 3 dingen  op die je leven zin geven. Toch even een nieuwe twist, en 2 regels minder te schrijven. En een oefening waarbij je je moest voorstellen dat je dood ging. En je zou weer een nieuw leven krijgen en dan mocht je maar één herinnering uit dit leven mee naar toe nemen. Heb je dit?

Bekijk dan deze herinnering. Wat zegt het over jou, waar hecht jij het meeste waarde aan, in dit leven?

Bij mij gaat deze herinnering over verbinding met een ander. En als ik daar over na denk dan is dat ook het belangrijkste in dit leven. Als ik tegenwoordig ervaringen moet inbrengen in een socratisch gesprek gaat die ervaring meestal hierover. Dat mijn geloof in verbinding met andere mensen is geschonden.

Dan denk ik dat ik een goede relatie met iemand hebt, dat diegene me echt begrijpt. Maar dan zegt iemand iets waarvan ik denk, hoe kan je zo over mij denken, je kent me helemaal niet, we hebben echt geen verbinding. En dat schokt me dan, dat ik zo naïef ben geweest om te denken dat echte verbinding echt bestaat.

Het Goede Doel zong er al over: Vriendschap is een illusie

Jammer dan Goede Doel, dan maar naïef, ik denk dat echte verbinding tussen mensen wel degelijk bestaat. En voor mij geeft dat zin aan mijn leven.

 

Het boekje heb ik trouwens besteld bij de boekhandel. Maar het is zo’n klein boekhandeltje waar maar 1 x per week boeken worden bezorgt, dus ik moet nog een paar dagen wachten. Je moet er wat voor over hebben om de kleine boekhandeltjes in stand te houden.