Ik zit al een tijdje na te denken over het volgende:
Als je in je eentje op een onbewoond eiland zonder dieren
zit, kun je dan een zinvol leven leiden en hoe erg is dat dan als het niet
zinvol is. En als je dan met zijn tweeën op dat eiland zit, heb je dan opeens
wel een zinvol leven of houd je elkaar alleen maar aan het werk? En bij 3, 4 of
1000 mensen, is het leven dan opeens wel zinvol of ben je elkaar nog steeds
alleen maar in stand aan het houden? Ik ben tot de slotsom gekomen dat als je leven in je eentje niet
zinvol is dat het dan ook niet zinvol is als er meer mensen betrokken bij zijn.
Dit sluit wel aardig aan bij een boekje van Bas Haring: voor
een echt succesvol leven. Het is een leuk boekje dat vlot wegleest. Het gaat
erom dat wat goed is om de soort in stand te houden niet goed hoeft te zijn
voor het individu. Bijvoorbeeld er is een spin die door haar kinderen wordt
opgegeten, niet fijn voor de moederspin maar wel goed voor de soort want de
kinderspinnetjes hebben genoeg te eten. Daarom meent Bas dat je maar beter kunt
doen wat je leuk vindt in dit leven omdat wat je doet en laat geen veel invloed
zal hebben op het universum. Zelfs als je Trump bent en een kernoorlog start
waarbij de aarde ontploft zal dit weinig uitmaken in het zonnestelsel.
Dus maak je niet druk, probeer een beetje te genieten en
maak er een leuke week van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten