Nou het gelukkig achter de rug. Vorige week heb ik een
oogoperatie gehad. Weet je nog: vorig jaar heb ik een blog geschreven over het
meisje met de parel, dat was ik met een cyste in mijn oog. Nou die cyste gingen
ze er nu uit halen. Van tevoren had ik mij erg druk lopen maken want ik vond
het maar niets dat ik gewoon helemaal bij kennis zou zijn als ze in mijn oog
gingen snijden. Ik zou liever hebben gezien dat het onder gehele narcose werd
gedaan zodat ik er niets van mee zou krijgen. Maar nee, dat doen ze niet als
het niet nodig is. En ik kon toch gewoon de andere kant opkijken, dan zou ik er
ook niets van zien, zie de arts. Maar als ik er erg tegenop zag kon ik een kalmeringstablet
krijgen.
Op de dag zelf in de operatiekamer, waarbij je je gewoon een
tandartsstoel in een kamer zoals bij de tandarts moet voorstellen, vroeg ik de chirurg
om een kalmeringstablet. Dat doen we niet zei hij, en zoals we het hier plat in
Rotterdam zeggen: ik lul je er wel doorheen. Toen begon hij een heel verhaal
dat hij uit Leiden kwam maar zijn moeder Rotterdamse was en zijn oom uit
Dordrecht kwam en op verjaardagen sprak iedereen plat Rotterdams en weet ik het
allemaal waar hij het wel niet over had, en ik moest opzij kijken en toen was
het al achter de rug.
Toen ik de volgende dag in de spiegel keek schrok ik mij
rot, het hele oog gevuld met bloed. De chirurg had gezegd dat het oog rood zou
zien, maar toen dacht ik dat hij bedoelde dat er een paar gesprongen adertjes
in het oogwit zouden zijn. Niet dat ik eruit zou zien als een zombie. Dus ik
zette maar een zonnebril op om de mensen om mij heen niet de stuipen op het
lijf te jagen.
Ik heb die dag gewerkt maar het viel niet mee om mij te concentreren
en dus nam ik de laatste 2 uur vrij. En meteen de rest van de week ook maar. Nu
kon ik verder gaan met mijn Enjoy the Summer programma en lekker genieten. Maar
eigenlijk had ik er niet zo’n zin in. In zee zwemmen met dat rode oog leek me geen goed idee. De eerste dag heb ik wel een flinke wandeling
gemaakt. Maar de tweede dag zou ik een fietstocht van 35 km maken door de
duinen. Dat heb ik ingekort tot een fietstocht van 1 km naar het terras en
daarna ben ik in de tuin gaan zitten. Voor zaterdag stond een punkfestival in
Utrecht op het programma, maar ik zag dat hier in de stad ook een bandje optreed
en dat lijkt me een stuk eenvoudiger en dus aantrekkelijker.
Maar misschien zijn dit wel de echte summer vibes: gewoon
een beetje rondhangen, je niet te druk maken en lekker in de tuin zitten.