zondag 27 september 2015

Brainwash/#100happydays

Zojuist heb ik gekeken naar Brainwash met Hans Sibbel. Hij vertelde dat hij uit eten ging met een overtuigd vegetariër. Ze gingen samen uit eten, en hij nam, na overleg met zijn vriend, een haantje van de grill. Hij vond het eigenlijk jammer dat deze vegetariër hem er niet van had geprobeerd te overtuigen om geen vlees te eten. Als je met iemand boodschappen gaat doen, en deze steelt in de supermarkt spullen en laat dat aan jou zien, dan zou je, als je tegen winkeldiefstal bent, proberen deze vriend ervan te overtuigen niet te stelen. Waarom zou die vriend wel van je accepteren dat jij vlees eet, terwijl dit volgens zijn overtuiging slecht is voor de wereld, de dieren en je gezondheid ( i.v.m. de  hormonenmaffia).

https://youtu.be/frIS_JCThOc
Ook pleit hij voor een Ministerie voor Geluk. Dit Ministerie zou geen budget hebben maar het leven eigenlijk ontregelen. Bijvoorbeeld een week geen tv in Amsterdam. Of een week restaurants verbieden om vlees te serveren.


Ik vond dit wel een mooi gegeven. Ik ben zelf van de week van de trap gevallen op Station Hoofddorp en kan daarom niet lopen. Mijn leven is dus ook ontregeld maar ik kan niet zeggen dat mijn humeur er onder geleden heeft. ( Behalve op vrijdagavond, toen had ik veel pijn. Ik heb met veel moeite en pijn om 18:00 uur 10 meter naar mijn bed gestrompeld)  Gisteren heb ik een vriendin gevraagd boodschappen voor mij te doen. En ik was heel blij dat er iemand was die dit voor mij wilde doen.

Vandaag kwam een vriend langs om mijn voet te verzorgen en ik kon hem ook nog vragen om het huis een beetje op te ruimen. Maar toen ik hem vroeg of hij van de week, als het nodig was boodschappen voor mij wilde doen, zei hij: Dat is goed, dat wil ik voor je doen,  maar ik koop geen vlees, ik ben vegetariër. Ja, dat is dan wel iemand die staat voor zijn principes.

Morgen komt een collega met de auto mij thuis ophalen om samen naar het werk te gaan. Bovendien schreef ze mij dat ze mij altijd aan mij dacht, in haar gebeden. Nou daar word ik wel blij van.

Zo, nu heb ik jullie meteen op de hoogte gebracht van een aantal dingen waar ik blij van werd deze week.  Maar toch zet ik op Facebook onder #100happydays andere berichten dan ik in mijn agenda opschrijf. De dingen in mijn agenda zijn vaak veel simpeler dan die ik op Facebook plaats. Ik ben al blij dat ik lekker rustig kan ontbijten, dat de zon schijnt. Dat de kachel het doet en ik lekker op de bank kan zitten met een boek, nu ik niet kan lopen. Maar dit is wat ik op Facebook heb geplaatst:

Maandag: Zelfgemaakte roti. ( met kip want ik ben dus geen vegetariër)



Dinsdag: Overtollige boeken uit mijn eigen minibieb in een andere minibieb, die minder goed loopt plaatsen.
Woensdag: Vanavond begint voor mij het weekend

Donderdag: Op ontdekkingsreis in mijn eigen leven, met Bureau Play

Vrijdag: Mijn zus heeft het huis van mijn moeder mooi schoon opgeleverd,  het huis kan nu  de verkoop in.
Zaterdag: Een vriendin doet boodschappen voor mij, nu ik dit zelf niet kan.



Zondag: Een vriend verzorgt mijn voet.
Maandag: Een collega speelt voor taxichauffeur ( komt er morgen op)  

maandag 21 september 2015

100 Happy Days

De verdubbeldame begon met deze Challange: 100 Happy Days. Het is de bedoeling dat je iedere dag, 100 dagen lang op sociale media deelt wat jou die dag blij maakte.


En het is nu precies nog 101 dagen tot het einde van het jaar, morgen duurt het nog 100 dagen. Dus wil je dit jaar nog een fijne challenge doen, dan is dit je kans.

Nu ben ik eigenlijk zelf al met deze challenge begonnen aan het begin van 2015. In mijn agenda schrijf ik iedere dag een regel. Daarin schrijf ik wat het leukste van die dag was. Mijn idee was om op Oudejaarsdag alle 365 regels te lezen en te beseffen dat ik een fantastisch leven heb.  Alleen gebeurd dit in de beslotenheid van mijn agenda, nu moet ik het dan delen op sociale media. Maar dat mag ook op Twitter. Ik heb wel iets van 40 volgers op Twitter, maar dat zijn allemaal bedrijven die iets van mij willen. Op Twitter kan ik dus volslagen anoniem van alles op knallen. Maar eigenlijk is het wel leuk om het te delen op Facebook en hier op mijn blog, wat mij nu blij maakt op een dag. Dan komt er nog interactie tot stand en dan kan ik daar weer blij van worden.

Vandaag ben ik met nog een ander happiness project gestart: de ontdekkingsreis in mijn eigen leven, van Bureau Play. Ik werd al helemaal blij van de eerste mail. De mail kwam van de reisleider van de ontdekkingsreis en net zoals bij een busreis, werd mij uitgelegd hoe ik het meeste van mijn  reis kon genieten en wat ik kon verwachten de komende 10 weken. Het zal prima te combineren zijn met mijn 100 happy days, deze ontdekkingreis.


Ik ga niet iedere dag bloggen wat ik voor een fantastisch leven heb, maar zo af en toe zal ik een update geven. Misschien dat jullie lezers spontaan over je nek gaan van mijn blijdschap, maar zolang jullie er niet over bloggen, heb ik daar weinig last van, en kan ik gewoon mijn 100 dagen vol maken.